Kitle ilişkilerinin örneğin kitap, dergi, bülten vb. parasını karşılamalarını sağlamak konusunda bir noktayı daha ekle mek istiyorum. Amacı gözeten tarzda olmak kaydıyla yer yer esnek davranmasını bilmeliyiz. Örneğin işçi ilişkilerimize yayınları götürüyoruz. Henüz okur düzeyine gelmediği, yayını kendisi için bir ihtiyaç olarak görmediği noktada, yayının parasını sorun edebiliyor. Paramız yok, dolayısıyla getirmeyin, diyebiliyor. Böyle bir durumda bir süre parasını almadan veriyorsun, ama daha sonra “artık parasını ödemen, katkı yapman gerekir” diyorsun. Çıkarıyor işçi 500 bin lira veriyor. Zorlanmadan, gönüllü olarak veriyor. İlişki biraz geliştikten sonra ise yayını kendi çevresine de dağıtmaya başlıyor.
