Ama bizim tarzımızda ne var? İnsanlara yer yer hatırlat malar yapıyoruz kuşkusuz, ama bunun ötesinde kendi halinde(42)bırakıyoruz, o zaafa müdahale etmiyoruz. İnsan henüz güçlüyken, onu kazanmak, o zaafından arındırmak üzere bir mü dahalede bulunmuyoruz. Zaaf kendi içinde kökleşiyor, bi zim içimizde mevzi buluyor, o saatten sonra müdahale et sen de bunun hiçbir hükmü olmuyor. Bu, birincisi.
İkincisi, böyle kişilikler, zamanında müdahale edilme diği zaman, toplam örgüt atmosferini, yeni gelen güçlerin hem siyasal ahlakını hem maneviyatını bozan, deyim uy gunsa onlarla örgüt arasına bir kurt gibi giren bir rol oynaya biliyor. Geçmişte Adana’ya zamanında bir müdahale bize o kenti kazandırabilirdi, yapmamakla yanlışlık yaptık. Ama bundan sonra yapmalıyız, söylenmek istenen sözün özü-esası budur.
