Biz insanları, doğru bir çalışma tarzını hayata geçire bildiğimiz, gerçekten kuşatıcı bir faaliyetin içine çektiğimiz oranda, dönüştürebilir ve kalıcılaştırabiliriz. Bunda başarısız olduğumuz ölçüde, sorunu kendi içerisinde çözmeye çalışı yoruz. İşin kolayına kaçıyoruz. Sorunu esasından kavrar, çö zümünün maddi ortamını yaratırsak, sonrası doğal bir şe kilde yaşanacaktır. Ayrışma da, yaptırım da, disiplin de yerli yerine oturacaktır. Bunun oturması da bir süreç sorunudur. Öyle bir-iki müdahaleyle başarılabileceğini zannetmiyorum. Biz parti oluyoruz; artık programımız ve tüzüğümüz var, iyi-kötü ne yapmamız gerektiği de bellidir, bundan sonra buna gelen gelir, gelmeyene de disiplinimizi uygularız de mek, sorunu biçimselleştirmek olur. Ben sorunların önemini küçümsüyor değilim, yalnızca meseleyi yerli yerine oturt mamız gerektiğini vurgulamak için belirtiyorum.
