Aslında bir ölçüde tekrar olacak, ama mahalli örgütler sorunu üzerine de kısaca bir şeyler söylemek istiyorum. Sınıf hareketinin sorunlarına yoğunlaşmayan, sınıf/fabrika çalış masına endekslenmeyen bir organ faaliyeti, ayakları yere basmayacağı gibi, kısır, bireysel iç tartışmalarla da kendisini tüketir. Ama öte yandan, kendi içinde bütünleşemeyen, ken di içindeki zaafları aşma konusunda adım atamayan bir or ganın da sınıf çalışmasına endekslenmesi çok mümkün değil. Burada da diyalektik bir ilişki var. Organ çalışmasını oturta madığımız, kurumsallaşmayı yaratamadığımız durumda, sınıf çalışmasında mesafe almamız da güçleşiyor. Ya da fabrika lardaki başarılar kolektif iradenin bir ürünü değil, daha çok tekil örnekler haline gelebiliyor. Bu alanda yaşadığımız sorun ları aşma konusunda azami bir çaba sergilememiz gerektiğini(114)düşünüyorum.
