Örneğin açık çalışma alanında ilk süreçte alanın imkanları üzerinden çalışmayı finanse etmek konusunda daha titiz ve sorumlu davranılabiliniyordu. Hem yayınların çok sınırlı güçlerle daha fazla dağıtımı yapılabiliyor, hem de paraları daha düzenli toplanabiliyordu. Ama örneğin şimdi kitapçılarda kitaplarımız bulunmayabiliyor. Satılmadığından dolayı değil. Kitap bitiyor, yerine yenisi götürülmüyor. Satılıyor, parası alınmıyor. Ya da daha geniş yerlere dağıtılabilir, bu yapılmıyor. Bugün kitaplarımızın daha yaygın bir dağıtımını, satışını örgütleme imkanlarımız geçmişe göre daha fazla. Bu zaten politik çalışmanın doğal bir ihtiyacı da. Maddi bakımdan ise, tek tek küçük görünse de, etkin bir organizasyon ve denetimle yaratacağı maddi imkan hiç de küçümsenir olmayacaktır. (...)