Şunu vurgulamaya çalışıyorum: Çalışma grubu, çalışma komitesi, eğitim grupları vb. anlamlı çeper örgütlenmele rimiz yeterince yok bizim. Bunlar ‘70’lerin örgütlerinde çok yaygındı. Bu örgütlenmeler o kadar yaygındı ki, (çeper örgütlenmeleri bunlar, metinde çevre diye geçiyor, ben bunun çeper olarak düzeltilmesini öneriyorum) zamanın örgütleri kendi öz yapılarını genişletme alanında zaafa düşebiliyor lardı. Bu saçma bir çelişkiydi. Durum yaygın bir çeper ör gütlenmesi ve dar bir ihtilalci çekirdek örgüt sorunu ola rak ortaya çıkıyordu. Halbuki çeper örgütlenmesinin genişliği ölçüsünde bir devrimci örgütün büyüme ve genişleme gücü var demektir, öyle olmak durumundadır. Çünkü devrimci örgüte kadro hazırlama zeminleridir çeper örgütlenmleri, parti için en verimli ve amaca en uygun kadrolaşma alanlarıdır. Bugünün çeper yapılanmaları önemli bir bölümüyle gerçekte yarının parti birimleridir. Bu alandaki başarı, gerçekte partinin kendi öz örgütlenmesini ve parti kadrosu niceliğini büyüt me başarısıdır.
