Əl-Fatihə surəsi

Əl-Haqqə surəsi

0. Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə.

1. «Haqqə» adlanan həmin saat və o baş verəcək hadisə və baş verəcəyi şübhəsiz olan işlər və hallar,

2. O «Haqqə»nin həqiqəti nədir? (Nə qədər də böyük, dəhşətli və uzun bir hadisədir!)

3. Və «haqqə»nin nə olduğunu nə bilirsən?! (Onun həqiqətinə vara bilməzsən. O, əzici bir hadisədir).

4. Səmud (Salehin qövmü) və Ad (Hudun qövmü) o əzici hadisəni təkzib etdilər.

5. Səmud qövmü tüğyankarlıqlarına görə hədsiz dərəcədə bir əzabla məhv oldular.

6. Amma Ad qövmü şiddətlə əsən, soyuq, uğultulu və gurultulu bir küləklə məhv oldular.

7. (Elə bir külək ki, Allah) onu nəhs olan yeddi gecə və səkkiz gün ərzində ardı-arası kəsilmədən onlar(ın üstünə) əsdirdi və (əgər orada olsaydın) o qövmü hamılıqla yerə sərilmiş görərdin, elə bil ki, içi boş və yerindən qoparılmış xurma kötükləri idilər.

8. İndi sən onlardan heç qalanını görürsənmi?!

9. Firon da, ondan öncəkilər (kafirlər) də, alt-üst olmuş şəhərlər(in əhalisi – Lut qövmü) günah etdilər və yollarını azdılar (dini əqidə və şəriət məsələlərində səhv yolla getdilər).

10. Onlar öz Rəbbinin peyğəmbərinə asi oldular, Allah da onları şiddətli bir cəza ilə yaxaladı.

11. Həqiqətən, Biz (Nuhun duası ilə göydən gələn və yerdən qaynayan) su aşıb-daşan zaman sizi(n əcdadınızı) gəmiyə mindirdik.

12. Ona görə ki, bunu (bu hadisəni) sizin üçün bir ibrət edək və eşidən, yadda saxlayan qulaq bunu eşidib yadda saxlasın.

13. Elə ki, sura bir dəfə üfürülər (surun birinci dəfə üfürülməsi varlıq aləminin nizamının pozulması üçün bir müqəddimədir),

14. Və yer (öz oxundan) və dağlar (birləşdikləri məkandan) qaldırılar (və uzaqlaşdırılar). Hər ikisi bir zərbə ilə bir-birinə çırpılar.

15. Beləliklə, (məhz) o gün Qiyamət qopar.

16. Və göy yarılar və o gün (onun nizamı) süst düşüb darma-dağın olar.

17. Mələklər göyün ətrafında (nəzarətçi) olarlar. Sənin Rəbbinin ərşini o gün səkkiz nəfər (ya səkkiz dəstə) öz başları üstündə (yaxud səmadakıların başları üstündə) tutarlar.

18. O gün siz (haqq-hesab üçün Allahın hüzuruna) gətiriləcəksiniz, sizin heç bir gizlin işiniz gizlin qalmayacaqdır.

19. Əməl dəftəri sağ əlinə verilən şəxs, (sevinclə) deyər: «Alın (ey insanlar) mənim kitabımı (əməl dəftərimi) oxuyun».

20. «Həqiqətən, mən (dünyada) ikən Qiyamət günü öz hesabıma (əməllərimin hesabına) yetişəcəyimə yəqinliklə inanmışdım».

21. Beləliklə, (bundan sonra) o xoş güzəran içindədir və sahibi də ondan razıdır.

22. Uca və ali məqamlı bir Cənnətdə (elə bir Cənnətdə ki,)

23. Meyvələri yaxındır (belə ki, budaqlar dərən şəxsin iradəsinə tabedir).

24. Yeyin və için, keçmiş günlərdə gördüyünüz (yaxşı işlərin) mükafatı olaraq sizə nuş olsun. (Bunlar hamısı o əməllərin əvəzidir, ya o əqidə və əməllərin təcəssümüdür).

25. Amma (əməl) dəftəri sol əlinə verilən şəxs deyər: «Kaş (əməl) dəftərim mənə verilməyəydi!»

26. «Və hesabımın nə olduğunu bilməyəydim».

27. «Kaş mənim o dünya həyatım(ın yerinə) qəti bir ölüm olaydı (və ya dünya ölümü məni birdəfəlik məhv edəydi)».

28. «Mənim (dünyadakı) mal-dövlətim (heç bir əzabı) məndən dəf etmədi».

29. «Qüdrətim və səltənətim (və iddialarımın dəlil – sübutu da) əlimdən çıxdı».

30. (Əmr yetişər:) «Onu tutun və qandallayın».

31. «Sonra da onu şölələnmiş oda atıb yandırın!».

32. «Sonra isə uzunluğu yetmiş arşın olan zəncirlə bağlayın».

33. «Çünki o, böyük olan Allaha (dünyada) inanmırdı».

34. «Və heç vaxt (özünü və başqalarını) fəqirə və ehtiyacı olana yemək verməyə rəğbətləndirmirdi».

35. Bu gün onun burada bir yaxını və mehriban bir dostu yoxdur.

36. (Cəhənnəmdəkilərin bədənindən axan) Od əhlinin irinindən, çirk və qanından başqa bir yeməyi də yoxdur.

37. O (yeməyi) yalnız (yollarını) azmış günahkarlar yeyərlər.

38. Belə isə xeyr; and olsun (gözlə) gördüklərinizə,

39. Və görmədiklərinizə (qeybi mövcudlara) ki,

40. Bu (Quran) şübhəsiz, möhtərəm bir elçinin (Cəbrailin və Peyğəmbərin) sözüdür.

41. Bu, bir şairin sözü deyildir! (Lakin) Siz çox az iman gətirirsiniz!

42. Və nə də (ki, cinlərdən söz öyrənən) bir kahinin sözüdür! (Amma) çox az öyüd-nəsihət alırsınız.

43. (Bu kitab) aləmlərin Rəbbi tərəfindən nazil edilmişdir.

44. Və əgər o, bəzi sözləri nahaqdan Bizə isnad etsəydi,

45. Şübhəsiz, onu bütün qüdrətimizlə yaxalayardıq və yaxud sağ əlini tutub əzaba çəkərdik.

46. Sonra da şübhəsiz, onun ürəyinin şah damarını qoparardıq.

47. Belə olan surətdə, sizdən heç biriniz on(un əzabın)ın qarşısını ala bilməzdiniz.

48. Və həqiqətən, bu (Quran) təqvalılar üçün bir öyüd-nəsihətdir.

49. Biz sizin aranızda təkzib edənlərin olduğunu əlbəttə bilirik.

50. Bu (Quran) mütləq (cəza günündə) kafirlər üçün bir həsrətdir.

51. Və həqiqətən, bu (Quran) yəqin (gerçək) bir haqdır və həqiqətdir.

52. Belə isə, öz əzəmətli Rəbbinin adını zikr et (və onu hər bir eyib və nöqsandan pak (və uzaq) bil).

Əl-Məaric surəsi ‏

0. Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə.

1. İstəyən şəxs elə bir əzab istədi ki, (mütləq) baş verəcək

2. Kafirlər üçün və onun qarşısını alan olmaz.

3. (Elə bir əzabdır ki,) «məaric» (bəndələrin əməllərinin və mələk dəstələrinin yuxarı qalxdığı səmavi dərəcələr; yaxud möminlərin mənəvi kamal dərəcələri; və yaxud mələklərin mənəvi dərəcələri; və ya Allah övliyalarının Cənnətdəki dərəcələri) sahibi olan Allahdandır.

4. Mələklər və Ruh (Cəbrail, yaxud mələklərdən olmayan digər bir şərafətli mövcud) müddəti (dünya günləri ilə müqayisədə) əlli min il olan bir gündə (yəni Qiyamət günü, varlıq aləminin icra işlərinin başa çatması və hesab – kitabı təqdim etmək üçün) Allaha sarı (mənəvi) ucalarlar.

5. Belə isə, gözəl bir şəkildə səbr et (belə ki, onda heç bir narazılıqdan, dözümsüzlükdən əsər – əlamət olmasın).

6. Onlar onu (o günü) uzaq görürlər (mümkünsüz bilərlər).

7. Biz isə onu (mümkün, ya baş verməyə) yaxın görürük.

8. O gün ki, göy qızmış (ərimiş) filiz kimi olar.

9. Və dağlar (didilmiş, havada pərakəndə halında) rəngarəng yun kimi olarlar.

10. Və heç bir qohum və əziz dost öz qohumunu(n) və dostunu(n halını) soruşmaz.

11. Qohum qohuma göstərilər, (lakin dəhşətin şiddətindən bir-birlərinə fikir verməzlər,) günahkar arzu edər ki, kaş o günün əzabından (qurtarmaq üçün) fəda edə biləydi öz oğullarını,

12. Həm zövcəsini və qardaşını,

13. Həm də (dünyada) ona sığınacaq verən yaxınlarını və qövmünü (qəbiləsini),

14. Və yer üzündə olanların hamısını - təki bu iş ona (o günün əzabından) nicat versin.

15. Belə deyildir, (günahkar nicat tapmaz, əksinə) o (Cəhənnəm) alovlu dillər çıxan atəşin şöləsidir.

16. Başın və (bədən) üzvlərin(in) dərisini soyandır.

17. (Bu atəş sözlə və dartmaqla) çağırır haqqa hər bir arxa çevirəni və (Allahdan və Onun dəvətindən) üz döndərəni,

18. Və (mal-dövlət) toplayıb qablarında (sandıqda, bankda və anbarda) yığıb saxlayanları,

19. Həqiqətən, insan olduqca həris və kəmhövsələ yaradılmışdır.

20. Ona bir zərər və ziyan üz verdikdə, dözməz.

21. Ona bir xeyir yetişdikdə, xəsis və simic olar.

22. Namaz qılanlardan savayı.

23. O kəslər ki, namazlarında davamlı və möhkəmdirlər.

24. O kəslər ki, onların mallarında məlum (müəyyən) bir haqq vardır (vacib və müstəhəb zəkatlar və Allah yolunda olan digər xərclər kimi).

25. Dilənən və (dünya malından) məhrum olan kimsələr üçün.

26. O kəslər ki, (əqidə və əməldə) cəza gününü təsdiq edərlər.

27. O kəslər ki, öz Rəbbinin əzabından qorxarlar.

28. Çünki, Rəbbinin əzabından arxayınçılıq yoxdur.

29. Və o kəslər ki, öz şəhvani qüvvələrini saxlayarlar.

30. Öz zövcələri, ya malik olduqları kənizlər isə istisnadır. Onlar (bu barədə – yaxınlıq etməyə görə) qınanmazlar.

31. Beləliklə, kim bundan (bu iki haldan) artığını istəsə (və hər hansı bir kəslə və hər hansı bir şeylə hər cür, cinsi ləzzətlərə dalsa,) belə şəxslər (İslam hüdudlarında) həddi aşanlardır.

32. O kəslər ki, (Xaliqlə və məxluqla olan) öz əmanətlərinə, əhd-peymanlarına riayət edərlər.

33. O kəslər ki, öz şəhadətlərində (şəhadəti qəbul etmək və verməkdə) sabit və möhkəmdir.

34. O kəslər ki, namazlarını (namazı kamil şəkildə qılmaq, vacib və müstəhəb hallarına və namazın şərtlərinə əməl etməklə) qoruyarlar.

35. Məhz onlar (ali və xoşagələn) Cənnətlərdə ehtiram olunacaq kimsələrdir.

36. Belə isə, kafir olanlara nə olub ki, sənin yanına tələsirlər?!

37. Dəstə – dəstə, sağdan və soldan (sənin ətrafına yığılırlar)?!

38. Yoxsa onlardan hər birinin tamahı var ki, (sabah Qiyamətdə kafir ola-ola) onu çox nemətli Cənnətə daxil edələr?!

39. (Xeyr!) Belə deyil; Biz onları özləri bildikləri şeydən (nütfədən) yaratdıq. (Sonrakı mərhələlərdə imana və əmələ təkamül tapmayınca heç kəsin Cənnətə girməyə ləyaqəti çatmaz)!

40. And olsun məşriqlərin və məğriblərin Rəbbinə (qışın əvvəlindən yayın əvvəlinədək olan günəşin cənub tərəfə ən çox meyl etməsindən şimala tərəf ən çox meyl etməsinə qədər olan yüz səksən günəş məşriqi və onun əksi, onların müqabilində yüz səksən məğrib və ya bu günəşin ulduzlarının, yaxud digər planetlərin məşriqləri və məğribləri və ya hər hansı bir günəş planetinin məşriqləri və məğriblərinin Rəbbinə) ki, həqiqətən, Biz qadirik ki,

41. Onların (insanların) yerinə onlardan daha yaxşısını gətirək və Biz əsla (Öz iradəmizdə) məğlub olmarıq!

42. Belə isə (dəlil-sübut tamamlandıqdan sonra onlarla mücadilə etmə, əksinə) onları burax ki, vəd verilən günə qovuşanadək (öz tüğyankarlıqlarının girdabında) batsınlar və oynayıb-əylənsinlər.

43. O gün ki, onlar qoyulmuş əlamətlərə sarı sürətlə hərəkət edənlər kimi öz qəbirlərindən tələsik çıxarlar

44. Gözləri yerə dikildiyi halda (böyük bir) zillət və xarlıq onları bürüyər. Budur onlara vəd verilmiş gün.