Dəli şeytanla söhbət
Heç vaxt dəli şeytanın sözünə baxmamışam.
Amma nahaq, hərdən onun da ağıllı məsləhətləri
olurmuş.Bu yaxınlarda görüşdük və... aramızda
nostalji hisslərlə dolu qısa bir söhbət də oldu.
Dedim: xəcalətəm, ay dəli şeytan,
Bağışla, sözünə qulaq asmadım.
O vaxt sənin imiş dediyin meydan,
Gedən getdi, mənsə ayaq basmadım.
Doğrudur, o yolda ölən də oldu,
İşi düz gətirib ada çatan da.
Vicdanı səninlə bölən də oldu,
Qapalı zindanda müddət yatan da.
Indi nə buyursan- müntəzirəm mən,
Söylə, qaz hardadı, qazan dolduraq?
Nə vaxtdı bir yağlı iş gəzirəm mən,
Yol göstər, şərikli bir əməl quraq.
Dinmirsən, susursan.., yoxsa xəstəsən?
Yoxsa, məni görüb tutdu karlığın?
Qulaq dərmanım var, əgər istəsən...
Hanı o əvvəlki işgüzarlığın?
Dedi: yaman artıb mərdimazarlar,
Daha şeytanlığa bir iş qalmayıb.
Onlara tabedi bütün bazarlar,
Hər yandan bağlıdı, giriş qalmayıb.
Çoxdan əldən çıxıb çapıb-soyduğum,
Şagirdim özümə meydan oxuyur.
Bir zaman başına ağıl qoyduğum
İndi ustadına papış toxuyur!..
Mənim öz çəkdiyim özümə bəsdi,
Gör hansı məqamda piy axtarırsan?
“Qaz-qazan” söhbəti daha əbəsdi,
Bişib yeyilmişi çiy axtarırsan...
Dostları ilə paylaş: | 
