Mənə zirvə gərək
Fələklər hikkəsin üstümə töküb,
Məhbus tək bəxtimin önü divardı!
Dəniz dibi kimi taleyim çöküb,
Dərya boyda dərd belimə süvardı!
Bu yükün altından çıxa bilmərəm,
Od olub dəryanı qaynatmasam mən!
Qəm dolu gəmini yıxa bilmərəm,
Tufan tək dalğalar oynatmasam mən!
Mənə zirvə gərək ucadan uca,
Hər alçaq məramın əli çatmasın!
Həsrətim əl açıb vüsalın quca,
Arzular sinəmdə itib-batmasın.
Mənə zirvə gərək istəyim qədər,
İmkanım məqsədə uyğun dayansın.
Ədalət yolunda yanmayım hədər,
Atəşimdən aləm nura boyansın!
Yaşamaq naminə
Biri başqasına mədhiyyə yazırdı
özünü söyə-söyə...
Biri bildiyi ağ yalana
məcburi qulaq asırdı
gözünü döyə-döyə...
Biri nadana istedad deyirdi...
Biri arxalı Çaqqala
Şirdən də yüksək bir ad deyirdi.
Axır hər kəs düzüb-qoşub
tərif üçün nəsə bir zad deyirdi.
Bunları etməyənlər
yaşamaq əlindən dad deyirdi...
Uyğunsuzluq
Biri sənə “uzunqulaq” deyəndə-
qonşumuzun eşşəyi ,
“ Uzundodaq” deyəndə-
arvananın köşəyi,
“Mitil” deyəndə -
yataqxana döşəyi
gəlir eynimə.
Neynim, vur, öldür məni ,
öz sifətini
yerləşdirə bilmirəm beynimə.
Sənin kimiləri
yadda saxlamaq
çətindir, çətin.
Bəlkə də
özgə bir növüsən xilqətin.
Çünki, insan kimi doğulsan da
insanlığa
uyğun deyil siqlətin...
Dostları ilə paylaş: | 
