Biz bizi tapanda
“Biz ona görə bizik ki, biz özgəsi deyilik”
Orxan Fikrətoğlu
İti doğulmadıq ki,
sonradan kütləşib
küt olarıq.
Lazımsız bir şey kimi
ayaqlarda qalarıq...
Küt gəldik dünyaya...
İtiləşmədik
yonulsaq da nə qədər!
Yonub-yontulayanların
zəhməti getdi hədər...
Biz gərək biz olaydıq
/iraq gözümüzdən/
İynəsi də, sapı da özümüzdən.
Biz, biz olsaydıq
başdan iti olardıq!
Nə zülmə boyun əyər,
nə də müti qalardıq!
Sancılardıq yağının didəsinə!
Od vurardıq düşmənin dədəsinə!
Biz, biz olsaydıq
düz olardıq!
Haqda, ədalətdə
birə-yüz olardıq!
Biz-biz də olsaydıq ən azı
başımıza çıxanın
ayağına batardıq!
Biz, biz olsaydıq
nə geri çəkilər,
nə torpağı satardıq!...
Biz, biz deyilik!
Biz düz deyilik!
Biz heç siz də deyilik:
girək qonşu çuvalına,
minək özgənin dalına!
Biz bizi tapanda
vay sizlərin halına!...
Yalan ağ deyil
“Ağ yalan”-deyirlər, ağdırsa yalan
Doğruya don biçək gərək qaradan!
Görəsən kim imiş bu dərdə qalan-
Bu yanlış söhbəti düzüb yaradan?
Yalan ağ olsaydı üz ağardardı;
Doğru üzqaralıq olardı başa!
Deyirəm düşüncə necə də dardı-
Bəlkə pambıq deyək biz qara daşa?
Yalan qırmızı da deyildir fəqət,
Yanağa qızartı həyadan gəlir!
Bu, elə toxumudur,-cücərir xəlvət,
Öz rəngi tutduğu mayadan gəlir!
Yalan iki üzlü olsaydı belə,
Kəsmək mümkün idi bəndin-bərəsin.
Hörərdik hər yanın belədən-belə,
Qoymazdıq bu qədər artsın, törəsin.
Yalanın sifəti hələm bilinməz,
Yoxsa bu dünyada necə qalardı?
Vurduğu ləkəsi asan silinməz,
Çünki, Allah bilir, neçə çalardı!...
Dostları ilə paylaş: |