Məşuq:
Oyy!!.. ( qışqırıb bayılır)
Cadugər: ( maskanı dəyişib nurani mələk donuna
girərək Məşuqu silkələyib bir qədər
ayıldır)
Arxanca Aşiq gözü var,
Qəlbində eşqin közü var.
Əfsus ki, Aşiq xəstədir,
Bu gün-sabah can üstədir.
Az qalıb ömrünün sonu,
Dəf eylə qəlbindən onu.
( Məşuq yenidən bayılır. Cadugər maskalarını torbaya yığıb bir qədər kənarda qoyaraq yenidən Məşuqa tərəf qayıdarkən Dərviş torbanı xəlvətcə çəkib götürür. Bu zaman Cadugər Rəfiqənin “ Məşuq! Məşuq! Hardasan, ay qız? “ deyərək çağıra-çağıra gəldiyini görüb tələsik qaçır)
Rəfiqə: ( Məşuqu bayılmış tapıb təəccüblənir.
Onu ayıldıb qaldırır)
Nə halətdir belə, ay qız?
Nədən düşdün bu cür halsız?
Dostları ilə paylaş: |
