Əli Aslanoğlu

Məşuq:
Oyy!!.. ( qışqırıb bayılır)
Cadugər: ( maskanı dəyişib nurani mələk donuna

girərək Məşuqu silkələyib bir qədər

ayıldır)
Arxanca Aşiq gözü var,

Qəlbində eşqin közü var.

Əfsus ki, Aşiq xəstədir,

Bu gün-sabah can üstədir.

Az qalıb ömrünün sonu,

Dəf eylə qəlbindən onu.

( Məşuq yenidən bayılır. Cadugər maskalarını torbaya yığıb bir qədər kənarda qoyaraq yenidən Məşuqa tərəf qayıdarkən Dərviş torbanı xəlvətcə çəkib götürür. Bu zaman Cadugər Rəfiqənin “ Məşuq! Məşuq! Hardasan, ay qız? “ deyərək çağıra-çağıra gəldiyini görüb tələsik qaçır)
Rəfiqə: ( Məşuqu bayılmış tapıb təəccüblənir.

Onu ayıldıb qaldırır)
Nə halətdir belə, ay qız?

Nədən düşdün bu cür halsız?