II Hissə
Yenə əvvəlki səhnə quruluşu.
Əğyar: (gəzişərək oxuyur, hərdən gözləril
kimisə axtarır)
Xilqətin hər surəti bir ehtiyac zəmnindədi,
Bilmişəm artıq bunu, qəlbim bunun əmnindədi.
Gər gözəl ceyranları həm ovlamaq fərz olmasa
Ol həyat nəqqaşının nəqşində bəs məna nədi?
( Oturub bir qədər gözləyərkən əsnəyərk yuxulayıb yatır və yuxu görür.)
Yuxu səhnəsi
---------
Toydur. Musiqi sədaları altında Cadugər Məşuqun əlindən tutub Əğyarın yanına gətirir və onun duvağını götürərək Əğyarın yanında əyləşdirir. Əğyar sevinclə əlini əlinə vurub oxuyur.
Əğyar:
İstərəm bir musiqi məclisdə xoş hal eləsin,
Dinləyən hər bir kəsi dilşadi-əhval eləsin.
Tar, kaman çalsın hava eşq üzrə bir pərdə tutub,
Feyziyab olsun könül, həm rəqsi ətfal eləsin!
( Bu zaman rəqqasələr oynaır. Ortada oriyental rəqs ifa olunur. Xanəndə ( Rəfiqə) oxuyur:
İstərəm ol yarı kim, əhdində çox düzgün ola,
Can dözər hər cövrünə, edam belə, yüz gün ola!
Ağ buxaq, büllur bədən, qamət gərək şümşad kimi,
Gözləri qəndil çıraq, ağ sinəsi güzgün ola!
Qəlb evin ol dldura nazlar ilə başdan-başa,
Gah gülə, gahdan küsə, hərdən baxış süzgün ola!
Böylə bir nazəndəni qismət verə bəxtin sənə,
Hansı nadan əl çəkər, lap hər qədər üzgün ola!
( Xanəndə qurtardıqa toy havası çalınir, Əğyarla Məşuq rəqs edirlər. İşıq azalır, Əğyar əvvəlki yatmış vəziyyətinə qayıdır. Səhnə boşalır)
Cadugər: (Gəlir. Əğyarı silkələyərək oyadır)
Dur, dur, nə bərk yatmısan?
Dostları ilə paylaş: |
