| Pərdəarxası səs:
Qayıt, ey səngərdə bitən taleyim!
Yağışlar izini silməmiş qayıt!
Qayıt, ey yoxluqda itən taleyim!
Dost-düşmən eşidib bilməmiş qayıt!
Xanoğlan:
Bu dərənin uzunu,
Çoban, qaytar quzunu,
Nola bir də görəydim,
Nazlı yarın üzünü!
Neynim, aman, sarı gəlin!
(oxuya-oxuya uzaqlaşıb gözdən itir.
Səhnə yavaş-yavaş işıqlanır)
Sarıtel: (olduqca məhzun bir halda)
Puç olan bəxtim ki, var çərxi-fələyin qəhridir,
Heç olan mülküm mənim nakam məhəbbət şəhridir.
Dərdi-qəm üzmüş canı, yoxdur daha taqət, dözüm,
İntihar etsəm, bu da müşkül işin bir təhridir.
(yerdən xəncəri götürüb sinəsinə vurmaq istərkən
arxadan yetişən Pəri onun tutur)
Pəri:
Dayan! Neynirsən?
(Sarıtelin əlindən xəncəri alıb kənara atır,
sonra zala müraciətlə)
Canımı ol xaliqin min dərdə salmaq cəhdi var,
Bir dəfə bir can verib, qüz dəfə almaq cəhdi var!
(Sarıteli qucaqlayıb aparır).
Sərdar: (gəlir)
Kömək gəldi! Kömək gəldi!
Qarabağ azad olacaq!
Şair: (gəlir)
Gözün aydın, Sərdar kişi, qoşunumuz gəlir!
Dostları ilə paylaş: | 
