Əli Aslanoğlu

Özündən müştəbehə
Qulağın şəkdədi, qəlbin şübhədə,

Sənə hər zarafat bir səksəkədi.

Şübhən var açılan aydın sübhə də,

Sanırsan Günəş də göydə ləkədi.

Hər xısın danışan səndən danışır, -

Hər söz qulağına bir qeybət gəlir.

Kim kimə göz vursa için alışır,

Sənə hər gülərüz bədheybət gəlir.

Gör niyə düşürsən sən haldan-hala,

Özcə arşınındı bəlkə günahkar?

Cidanı çuvalda gizlətmə, bala,

Onsuz da bilirik, xəbərimiz var.

Olmaz dilimizdən
Bizim dilimizdən olmaz dünyada,

Mərtəbə-mərtəbə qarğışımız var.

Biri dayaq durub yetişsə dada,

Min cürə çeşiddə alqışımız var.

Harda var bu qədər müğənni, şair?

Kimdə var bizdəki mərsiyə, ağı?

Bir nifrin yağdırsaq haqsıza dair,

Heç nə olmasa da, sönər çırağı!

Bu dildi dillərin təmizi, safı,

Dilindən pəhləvan olanımız var.

Hələ mən demirəm andı- musafı,

Ağlı-qırmızılı yalanımız var.

Həkim də, hakim də - and içir hamı,

Yalanı güdaza verməsin deyə.

Bu dildə yalana don biçir hamı,

Xalq onu lüt-üryan görməsin deyə.

Kim kimi ağladar, kim kimi döyər,

Kim kimə neynəyər- nə işimizə.

Təkcə bu bəsdi ki, milyona dəyər:

Avropa heyrandı söyüşümüzə.

Neynirik ağızda qəndi, noğulu,

Sözün ləzzətini biz bilə-bilə?!

Yaxşı filan oğlu.., pis filan oğlu..,-

Bir özgə şirinlik gətirir dilə!

Bəlkə də şöhrətdi bunun bir ucu –

Özəllik, bir milli dəyərdi ya da!

And olsun başına, əziz oxucu,

Bizim dilimizdən olmaz dünyada!

Açın pərdələri
Açın pərdələri pəncərələrdən,

Dünya pəncərədir- deyib atalar.

Qoyun biz də baxaq, boylanaq hərdən,

Görək bu dünyada baxmalı nə var.

Deyirlər o üzdə üz üzdən çoxdu,

İnsanda baş şişib, üz ətləşibdi.

Deyirlər baxmalı bir üzü yoxdu,-

Dünyanın üzü də sifətləşibdi.

Açın gözlərdəki pərdəni, toru,

Pərdə dalındakı sifət görünsün!

Bilinsin hər kəsin öz dərdi, çoru,

Hər qəlbin çəkdiyi xiffət görünsün.

Gözlərdən nə qədər pərdə asılsa,

O qədər kor kimi doğulur insan.

Nə qədər yalana möhür basılsa,

O qədər şubhədə boğulur insan!

1992

Görünür

Şeytan aldı əqlimizi,

Gözdən itdi haqqın izi.

Bəlkə yuxu tutub bizi?

Adamlar da süst görünür,

Bu dünya alt-üst görünür.

Hesab-kitab saxtalanıb,

Qanunlar da axtalanıb.

Bu pəncərə taxtalanıb,

İşıq ucu “nist”, görünür.

Bu dünya alt -üst görünür.
Kimə baxsan, özü deyil,

Söz danışır – sözü deyil.

Hər söz sözün düzü deyil,

Natəmizlər “çist” görünür,

Bu dünya alt-üst görünür.

Dilli susur, lal oxuyur,

İşimiz çamır qoxuyur.

Yalan bir heykəl toxuyur,

Çox qəribə büst görünür-

Çiyin başdan üst görünür,

Bu dünya alt-üst görünür.
1991

Getdi
Vaxtsız gəldik bu dünyaya,

Dövran bizdən qabaq getdi.

Qadınlardan ismət, həya,

Kişilərdən papaq getdi.

İnsanlıq da yavaş-yavaş

Dəbdən düşüb oldu nimdaş.

Düz axtarma daha, qardaş,

Düz əyriyə yamaq getdi.

Kim sulandı haqq adına,

Tamarzı qaldı dadına.

Tanrı yetsin imdadına ,

O dünyaya damaq gedti.

Rüşvət məmurun nəfi,

Vəzifə quldur hədəfi.

Kim çözəcək bu kələfi?

Diyirləndi, yumaq getdi!

Əli, çoxdan öləydin kaş,

Olmazdın nakəsə yoldaş.

Yaman çoxdu əzməli baş,

Heyif, əldən çomaq getdi!