Əli Aslanoğlu

* Təyri-hüma – hüma quşu, xoşbəxtlik gətirən guş

** Bəzri-rişə - toxum - kök (ərəb)
Вцсал зикрин тутуб эяр щиърими дандырды муьам,

Нядян бяс бюйля, йаряб, кюнлцмц йандырды муьам?

Дюнцбдцр сурятим ол няьмейи-мцмтазя тяряф,

Сцкут ет, ей мцяззин, халиги андырды муьам!

Мящяббят щюкмцня бах, наляси эюйдян уъадыр!

Алыб башдан хяйалым ярши доландырды муьам!

Ъидал ъящдин дайандыр, ей мцхалиф, дурду заман,

Тутуб эюй гцббясин ол чярхи дайандырды муьам!

Мцняъъимляр ня билсин сиррими, ей дил, бу эеъя?

Итиб сяййаряляр, чцн нуря бойандырды муьам!

Ня ряьбятдир, Яли, бу, ешг иля щиъран арасы?

Тязад шяклиндя бир цлфятми ойандырды муьам?!

Baği-behiştdən gözəl xoş bir gülüstandı Vətən,

Şəninə söz çatmayan bir özgə bustandı Vətən.

İftixar hissiyylə mən hər yerdə isnad verirəm,

Yurdumun övladına ən ali ad-sandı Vətən.

Azmaram haqqın yolun yüz dəfə düşsəm tufana,

Çün, ömür karvanıma hər anda sərbandı Vətən.

Yoxdu qorxum, üstümə yer-yerdən düşmən yeriyə,

Düşmənə can verməyən bir şiri-aslandı Vətən!

Vaqifi-əsrari-ümman sanma qəvvası, könül,

Bəhri- hikmət daxilin gəz, gör nə pürkandı Vətən!

Yüksəlir, pərvaz edir, getdikcə artır nüfuzu,

Çünki, Öndər bəsləmiş azadə tərlandı Vətən.

Yurdumun hər guşəsi qəlbimdə məskundu, Əli,

Bir ürək, bir can, bütöv Azəribaycandı Vətən!

Aşiqi-sadiq olan kəs indi kimdir, gördülər.

Çox “yəkun”un əvvəli lami-mimdir gördülər!*

Xainin gizlin işin faş etməyə nə ehtiyac?-

Kim əməldən doğru-düz, əhli-salimdir, gördülər.

Əğyarın fitvasına heyran idi bir çoxları,

Yerlə-yeksan eylədi- Allah qənimdir, gördülər!

Hər zaman qəlbimdə kim, bir titrəyiş mövcud idi,

Yardılar könlüm için, qəm köklü simdir- gördülər!

Dərdlilər dərman üçün çox gəzdilər eldən təbib,

Dərdi-eşqə təkcə bir canan həkimdir, gördülər.

Ya Əli, son qismətim niyyət tutub açdım kitab,

Sonda Lam, başdan Əlif, ortada Cimdir - gördülər!**

------------------