Əli Aslanoğlu Yovşanlıq şərqiləri Bakı 2009 Redaktoru: Firuz Mustafa Əli Aslanoğlu. Yovşanlıq şərqiləri



Yüklə 1,24 Mb.
səhifə17/67
tarix10.01.2022
ölçüsü1,24 Mb.
#108529
növüYazı
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   67
16. Ülviyyə
Səbinə və Ülviyyə birlikdə təzə evdə qalırdılar. Bu evi onlara Nazər tapmışdı. Ev sahibəsi mikrorayonda yaşayan bir qadın idi. Ev isə Mirzəağa Əliyev küçəsi ilə Hüsü Hacıyev küçəsinin kə­sişməsində iki kiçik otaqdan ibarət idi. Ev sahibəsi Nazərdən baş­qa digər oğlan uşaqlarının evə gəlib-getməsini qadağan elə­mişdi. Nazər özünü Səbinənin dayısı oğlu kimi təqdim etmişdi. Novruz bayramı günü Nazər bir dəstə gül və bir şokolad qutusu ilə qızları təbrik etməyə gəlmişdi. On-on beş dəqiqəlik söhbətdən sonra Ülviyyə onları tək buraxmaq qəsdi ilə hazırlaşıb getmək istədi:

  • Gedim qızdan kitabı alım qayıdım. Yarım saata gələrəm.

Səbinə məsələni başa düşdü:

  • Hansı qızdan? Yox, getmə. Hamımız birdən çıxarıq. Şə­hər­də bayram konserti var. Qala qapısına tərəf gedərik.

Ülviyyə:

  • Mən kitabı götürüb ora gələrəm. Siz də gəlin.

  • Yox, olmaz! – Səbinə onu çimdiklədi: - Məni tək qoyub ha­ra gedirsən?

  • Aaz, tək niyə olursan? Nazər yanında döyülmü?

Səbinə ona gözağartması verib:

  • Yox getmə, indi çıxırıq – dedi.

Ülviyyə məcbur olub oturdu, sonra da qalxıb o biri otağa keç­di.

  • Hə, Gürzə, necəsən? İndi sənin bu bayram günü otunu-suyunu verimmi, hə? – Səbinə Nazərə ərkyana hücuma keçdi.

  • Nədi? Neyləmişəm ki?

  • Məndən xəbərsiz ananı niyə bizə göndərmisən?

  • Nə? – Nazər təəccübləndi – Anamı sizə?

  • Hə, hə, bizə! Elçi! Guya xəbəri yoxdu.

  • Bıy, səni xeyirxəbər olasan! Day otumu-suyumu niyə ve­rir­sən, bundan yaxşı iş?

  • Yaxşı işi pis tutmusan də!

  • Niyə ki? Vallah, sən deyirsən, indi mən də eşidirəm.

  • Özünü bicliyə vurma. Arvad özbaşına getmiyib ki. Yəqin evdə söhbət olub ki, gedib də. Yoxsa məni hardan tanıyır?

  • Söhbət qış sessiyasının tətilində olmuşdu. Məsələ qalmış­dı yaya.

  • Qalıb eləmiyib. Arvad şappadanxeyir anamın yanına elçi gedib.

  • Bəs sonra?

  • Sonra da nə bilim? Anam deyib qoy bir öz qızımın ağzını arıyım. Götür-qoy edib bir cavab verərəm.

Söhbətin bu yerində Ülviyyə də onların yanına gəldi və gülə-gülə:

  • Axır sizi təbrik eləmək olar də? Nə yaxşı oldu. Xoşbəxt olun!

Nazər:

  • Sağ ol, Ülviyyə bacı, – deyə, birinci dilləndi.

  • Qabaqdangəlmişlik eləmə, hələ sənnən sonra danışacam – Səbinə hələ də hücumda idi.

  • Neyniyib ey yazıq oğlan? – Ülviyyə də dilləndi.

  • Aaz, belə çox şey! Onu yazıq ilan vurmasın deyim. Keçən həftə xalam niyə gəlmişdi, bildin?

  • Yox.

  • Buna görə, bu canıyanmışa. Barı əvvəldən xəbərdar etsəy­di mən də hazırlaşardım. Arvad məni sorğu-suala tutub, mən də ha ağzını boza verrəm bir şey çıxmır. Axırda fağır arvad açıb dedi ki, bala ortada bir şey olmasa, o boyda ana kənd basa-basa evimi­zə elçiliyə gəlməz axı.

  • Sonra? – sual verən Nazər idi.

  • Canına azar, sonra! – Səbinənin bu sözünə hamı gülməli ol­du – Sonra da arvada bu Gürzə ilanı barədə qızara-qızara danış­malı oldum də.

Ülviyyə maraqlandı:

  • Axır iş nə yerdə qalıb?

  • Qalıb yaya, dərs bağlanana.

  • Nədi? Səbrin çatmır? İki ay qalıb də? Day buna görə niyə qəzəblənirsən? – Nazərin zarafatı tutarlı idi.

  • Ədə, çayını iç, çox danışma, deyəsən sırtılmısan ha? Əv­vəl­lər belə döyüldün. Hələ nə qədər işin mənnən keçir, barı dilinə yiyəlik elə.

Gülüşə-gülüşə evdən çıxdılar. İlk dəfə idi ki, Səbinə Ülviyyə­nin yanında Nazərin qoluna girib gedirdi. Bu anlarda onlardan han­sının özünü daha çox xoşbəxt hiss etdiyini təyin etmək çətin idi.

Yüklə 1,24 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   67




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin