içinə düz bax!19 Əsl poeziya belə demək olarmı ki, içində olduğumuz gerçəklik, necə deyərlər «yaşanıb qurtardıqdan» sonra başlanır? Bəlkə də elə belədir, axı hər bir gözəl mətn parçasında dünya, yaşayıb yaddan çıxardığımız gerçəklik bir daha geri fırladılır, kino lenti kimi. Lentin aşkarlanması həmişə gözləmədiyimiz nəsnələrin peyda olması ilə yadda qalır. Əli Kərimdən çox sevdiyim şerlərin birində belə bir məqam var ki, gəzdiyim şəhərdə qəfil «itirəm», burda hər şeyə ilk dəfə gördüyüm kimi baxıram:
