(Ensar Aslan, səh. 32)
UYANIQDIR
Cananım ki mənə verdi bir bada,
Ara yerdə sunan saqi dönükdür.
Bu eşq, bu sevda ki gəldi sərimə,
Könül nə uykuda, nə uyanıqdır.
Salınan nur sinə bir pişekəşdir,
Sevda gizli deyil, sirrimız faşdır,
Biz bir pərvanəyiz, eşq bir atəşdir,
Şirin canım atəşlərə yanıqdır.
Levh-i qələm böylə imiş yazımız,
Haqqın buyruğuna yoxdur sözümüz,
Ta tifildən bəri könlü üzümüz,
Durulmaz könlümüz pək bulanıqdır.
O yar hansıdır ki, yarına yana,
Terahüm eyləyüb hal-pərişana,
İrfaniyəm düşdüm eşq-i cünuna,
Xoyrat əl uzatmış gül budanıqdır.
Dostları ilə paylaş: | 
