Elxan Xəzə

22 iyun, 2006

EVİMİZ ƏSGƏR VERİR
Oğlum Qalibin hərbi xidmətə

yola düşməsi münasibətilə
Bu gün yola salırıq səni hərbi xidmətə,

Bu gün layiq olmuşuq biz xüsusi diqqətə;

“Yaxşı yol” demək üçün gəlir qohum-qonşular.

İmkan versən oğlanlar bu gün sənə qoşular;

Gedərlər sənin kimi el əsgəri olmağa!

Yurda göz dikənlərin qarşısını almağa!

Sevinirəm, ayrılıq sıxsa da ürəıyimi,

Gələnlər baxır mənə əsgər atası kimi.

Hamının qarşısında vüqarla dolanıram,

Özümü daha möhkəm, daha güclü sanıram.

Yetişirəm indi mən ən böyük muradıma,

El-oba qızınacaq alovuma, oduma;

Hərbi paltar əyində, odlu silah çiyində

Oğlum da dayanacaq Vətənin keşiyində

Lazım gəlsə, səngərdə öz yerini tutacaq.

Qüvvəsini, gücünü el gücünə qatacaq.

Amma hələ evdədir, hələ çıxmayıb yola.

Dost-tanışı dinləyir, çevrilib sağa-sola.

Üzünü tutub ona, sözünü deyir hərə,

Maraqla qulaq asır o da məsləhətlərə.

Adamlar çalışır ki, daha çox söz deyələr,

Bitməyir, tükənməyir verilən tövsiyələr.

Söhbətin bu yerində əlindən tutub ana.

İstək, arzularını belə çatdırır ona:

“Gözəl xidmətin ilə üzümüzü ağ elə,

Elin qəzəb, kinindən bizləri uzaq elə.

Yaxşı bil ki, hər oğul xalqın vuran əlidir.

Yurda, vətənə xidmət hər şeydən irəlidir.

Dünyada peşə çoxdur – hərənin var öz işi,

Ancaq əsgər olmağa borcludur hər bir kişi.

Alsan da ali təhsil, bunu unutma ki, sən.

Hərb işini yaxşıca öyrənib, bilməlisən

Onda hərbi nizamla görüləcək hər işin.

Artacaq, çoxalacaq uğurun, yüksəlişin.

Ləyaqətlə, şərəflə sən qoru ki, Vətəni.

Vətən oğulları da sabah qorusun səni!”