Elxan Xəzə

20 iyul, 2004
SƏNGƏRDƏ KEÇƏN ANLAR
Ataraq canı alova, oda

Aman vermərik düşmənə, yada.

Hər çətinliyə gərərək sinə,

Hücum edirik biz dönə-dönə.

Qoruyuruq ki, ana torpağı,

Ona izini salmasın yağı.

Baxmırıq hava isti, sazaqdır,

Doğmalarımız bizdən uzaqdır,

Döyüşməliyik – işimiz haqqdır!

Ürəyim mənə “Möhkəm dur!” deyir,

“Vətən naminə vuruş, vur” – deyir.

Savaş yerinə gəldiyim andan

Keçibdir canım yüz imtahandan.

Düşmən bezsə də mənim əlimdən,

Qaça bilirəm hələ ölümdən.

Tez-tez yanıma düşən mərmilər

Hər an yolumu bağlaya bilər.

Ancaq ölüm də qorxutmur məni,

Təki qoruyum ana Vətəni.

Rahat yaşasın qızlar, gəlinlər,

Millət Vətənsiz qalarsa, inlər.

Bu yurd var ikən yursuz qalmayaq,

Biz yanaq, yurdu oda salmayaq.

Üzümə həsrət qalsa da yarım,

Ona həmişə var etibarım;

Ayrı salsa da bizi düşmənim,

Yarım yolumu gözləyir mənim.

Bu saat məni düşünür yəqin

Qəlbində yada nifrət, qəzən, kin.

Barıt qoxusu udsam da hər gün,

Əl uzatmıram siqaret üçün.

Içkilərə də salmıram meyl,

Onlar dərdimin dərmanı deyil.

Ayıq başımla savaşıram mən,

Gah sakit olur, gah daşıram mən.

Komandir ömrün dirijorudur,

Ahəngi, ritmi göstərən odur.

O, nə deyirsə, etməliyik biz,

Yoxsa qarışar çox işlərimiz.

...Odur, yenə də ucaldı səsi,

Qızdırdı bizi odlu nəfəsi.

Deməli, olmaz oturmaq daha,

Sarılmalıyıq odlu silaha.

Növbəti hücum başlanır yenə,

Yeriməliyik düşməliyik üstünə.

Kaş ki, bu döyüş sonuncu olsun,

Düşmən büsbütün yurddan qovulsun.

Zəfərlə dönək öz evimizə,

Başlayaq mülkü işlərimizə.

Orda göstərək hünərimizi,

Əsl peşəmiz gözləyir bizi!.

21 fevral, 1992

ƏSL XİDMƏT ZAMANI
1. Bayraq meydanından başlanan yol
Bayraq meydanında and içən cavan,

Ən böyük arzuna yetişdin axır.

Sənin görkəminə bu saat, bu an,

Dünyanın ən uca bayrağı baxır.

Bəli, bayrağımız baxır, seyr edir;

Aypara qaşıdır, ulduzsa gözü.

Bu gün bu meydanda çoxu eşidir,

Vətənə, millətə verdiyin sözü.

Bu bayraq önündə baş endir, əyil,

Onu sevən var ki, qaməti dikdir.

Unutma, hərbi and adi söz deyil,

İcra ediləsi bir öhdəlikdir.

Bu üçrəngli bayraq-üç rəngli işıq,

Ondan qüvvət alır indi ev-eşik.

Bu bayraq uğrunda canlar almışıq,

Bu bayraq uğrunda canlar vermişik.

Daim dalğalansın bu bayraq deyə,

Sən də keşiyində dayanmalısan.

Məqamı gələndə “el” deyə-deyə,

Onun al rənginə boyanmalısan.

Daha başa çatdı uşaqlıq çağı,

Əsgər adı aldın! – Layiq ol buna.

Yadında saxla ki, Dövlət Bayrağı

Şahidlik eylədi hərbi andına.

2. Sizi zəfər gözləyir
Siz əsgər paltarını geyinib əyninizə,

Tam yeni bir görkəmdə bu gün çıxırsız üzə.

Ən vacib vəzifəni – xidməti seçirsiniz,

Millətin qarşısında hərbi and içirsiniz.

Unutmayın, hərbi and bir hüququ sənəddir,

Kim ona sadiq qalır,demək, məğrurdur, mərddir.

Xalq önündə gəzəcək alnıaçıq, üzüağ,

Acı sözdən, töhmətdən, kindən, nifrətdən uzaq.

Siz də heç vaxt çıxmayın komandirin sözündən.

Bilin ki, tapşırığı o düşünmür özündən.

Onun səsi minlərin, milyonların səsidir –

Ordu da bu millətin ayrılmaz hissəsidir.

Əsgərsiz qalan xalqın torpağı vətən olmaz;

Yaxşı qorunan elə yadlar meylini salmaz;

Çaşıb azsa yolunu bir daha geri dönməz.

Sahibi olan yurdun odu, çırağı sönməz.

Mərd oğullar qoruyar Vətəni qalxan kimi.

Millət öz ölkəsində yaşayar bəy, xan kimi!

Bilin, hərbi libası geyməklə iş bitməyir.

Sayca çox olmaq belə bəzən kara yetməyir.

Hərbi elmin sirrini bilənlər əsgər olur.

İşinin öhdəsindən gələnlər əsgər olur.

Əsl əsgər odur ki, məğrurdur, vüqarlıdır.

Namus, qeyrət sarıdan sərvətlidir, varlıdır.

O, ən çətin anda da hər işə yarıyacaq,

Köksünü sipər edib yurdunu qoruyacaq.

Lazım gəlsə, canından “uf” demədən keçəcək.

Dünyadan köçəndə də kişi kimi köçəcək,

Buna şübhə edənlər düşünsün Mübarizi,

Bircə günün içində necə tanıtdı bizi!?

İndi millət onunla fəxr eləyir, öyünür.

Sizin də sinənizdə elə ürək döyünür.

Göstərin gücünüzü özgələrə, yadlara.

Yurda göz dikənləri atın sönməz odlara.

Qoy ellər azad olub, asudə nəfəs alsın.

Laçında, Kəlbəcərdə türkün səsi ucalsın.

Qayıdaq Füzuliyə, Cəbrayıla, Ağdama,

Zəngilan, Qubadlıda el sığınsın ağ dama.

Qarabağ torpağını dolaşaq qarış-qarış.

Görərək gücümüzü, düşmən istəsin barış.

Bilin ki, belə ümman hər zaman düşməz ələ,

Tanıdın özünüzü bu obaya, bu elə.

Bəlkə Zəfər, Qələbə yazılıb bəxtinizə

Əsl xidmət vaxtıdır, dostlar, uğurlar sizə!

10 avqust, 2013
OĞULLAR HƏMİŞƏ ƏSGƏRDİ
Müddətli hərbi xidmətini

uğurla başa vuraraq evə dönən

Ayxan Məmmədova
Əsgəri xidmətini şərəflə vurub başa,

Qayıdıb qoşulursan yenə dosta, yoldaşa.

Səni görməyə gəlib xətrini istəyənlər,

“Əsgər bütün millətin övladıdır!”-deyənlər.

Ata-anan qürurla qarşımızda dolanır,

Bu gün onlar özünü hamıdan xoşbəxt sanır.

Qardaşının sevinci sığmayır yerə - göyə,

Qardaşı sağ-salamat xidmətdən dönüb deyə!

Xoş kəlmələr, təbriklər ələnir üstünüzə,

Məclisə toplaşanlar həsəd aparır sizə.

Keçmiş döyüşçü kimi, sənə tutub üzümü,

Mən də böyük həvəslə söyləyirəm sözümü:

“Yaradana şükür ki, xidmətin sona yetdi,

Amma sən elə bilmə hər şey bununla bitdi,

Öz əsgər paltarını qoru, saxla həmişə,

Qoyma onun üstünə toz qona, ləkə düşə.

Lazım olan məqamda geyinib bu paltarı,

Yürüşə çıxmalısan döyüş yerinə sarı,

Çünki bütün oğullar həmişə əsgərdilər.

Bu Vətənə, bu yurda bir qalxan, sıpərdrlər.

Fəqət hamı istəyir, el görməsin dərd, bəla;

Bir də geyməyəsiniz əsgər paltarı, bala!”

16 oktyabr, 2013
ULDUZLU GÜNDÜZ

Hərbi ali məktəbləri bitirərək zabit olan gənclərimizə
Bu gün necə qürurlu, necə vüqarlısınız,

Baxanlar qibtə edir, həsəd aparır sizə.

Ən sərvətli, dövlətli, imkanlı, varlısınız –

Iki ulduz qonubdu sizin hər çiyninizə.

Qayğısız çağlarınız daha qalır kölgədə,

Igidlər sırasında siz də yer alırsınız.

Zabitdən gözəl peşə yoxdu bizim ölkədə;

Sevinin, şadlanın ki, siz zabit olursunuz.

Elə bil hədəf gəzir parlayan gözləriniz,

İşə başlayırsınız “vətən”, “xalq” deyə-deyə.

Eynidir məqsədiniz, arzunuz, sözləriniz,

Eşq olsun bu vəhdətə, eşq olsun bu birliyə.

Hər kəs bacardığıtək yaşaya bilməz daha,

“Kişilik məktəbi”ndə başlanır xidmətiniz.

Yalnız cəsarət ilə sarılsanız silaha,

Düşməndən qorunacaq yurdunuz, dövlətiniz.

Bu qalanın daşıdır zabit paltarı geyən,

Vətənin qalasında yer yoxdur yad daşlara.

Əlif, Ənvər, Şirintək yurda xidmət eləyən

Yazdıracaq adını tarixə, yaddaşlara.

Bilin, hərbi sənəti yalnız cəsurlar seçir,

Yaşayır, xidmət edir xalqına yana-yana.

Qarşımızdan o qədər ulduzlu oğlan keçir,

Geniş meydan bənzəyir ulduzlu asimana!

Yerişiniz nizamlı, duruşunuz möhtəşəm,

Düşmənin üstünə də belə nizamla gedin.

Bəsdir bizim milləti üzdü kədər, üzdü qəm,

İşğal altında qalmış elləri azad edin.

Millət sizə güvənib rahatca nəfəs alsın,

Gözəl əməllər ilə bəzəyin bu aləmi.

Möhkəm əllərinizdə bayrağınız ucalsın,

Nur saçsın ay-ulduzu ikinci günəş kimi.

Alışın ki, xalqımız od alsın odunuzdan,

Zabit adı daşıyan görər şöhrət də, şan da.

Heç zaman çıxarmayın bu günü yadınızdan,

Həmişə sadiq qalın içilən hərbi anda.

15 iyul, 2009


ÜNVANLI

MİSRALAR

Ömür yoldaşınla keçir hər çağın,

Hələ tərtəmizdir evin, yatağın.

Nur saçan çırağın, yanar ocağın

sönəndə deyərsən mən qocalmışam!

AZADLIĞI QORUYAQ

“Ərəb baharı”ndan ruhlanaraq

biz də mübarizə meydanlarına

atılmalıyıq”, – deyən bir tələbəyə.
Sən nələr danışırsan baxmadan sağa-sola?

Elə bil bu dövləti biz deyil, sən qurmusan.

Güya ölkədə çoxu düşübdür yalnış yola,

Yalnız sən ədalətin keşiyində durmusan.

Hər şeyin ola-ola daha nə istəyirsən?

Axı nəyin çatışmır bu gözəl , azad eldə?

Düşmən dediyi sözü öz sözüntək deyirsən –

Bir yolluq danışsana elə xarici dildə.

Bu millət illər boyu döyüşdə qanlar töküb,

Müstəqillik qazanıb, çatıb azadlığına.

Yol gedən ayağından, vuran qolundan çəkib

Nə üçün səddə dönüb, mane olursan ona?

Getdiyimiz bu yoldan niyə dönək biz geri,

Qarşıda görünürsə işiqli, aydın sabah?!

“Ərəb baharı” kimi neçə hadisələri

Millətimiz yaşayıb neçə il bundan qabaq.

Bir vaz cəbhəni qoyub, meydanlara çıxanlar

Hər sözünün başında “haqq”, “ədalət” deyirdi.

Bu el də, bu diyarda axırdı nahaq qanlar,

Öz silləmiz, gülləmiz özümüzə dəydi.

Kim gətirib verəcək bizə, dövləti-varı?

Xalqlar öz sərvətini ya yaradıb, ya alıb.

Sənin təriflədiyin qanlı “Ərəb baharı”

Gör ərəbin özünü indi nə hala salıb!

Liviyada, Tunisdə qasırğa, tufan əsir,

Zəngin yer, olanlar çörək, dərman gəzirlər.

Dağıdılır, talanır dünya gözəli Misir,

Silahlilar milləti qarışqatək əzirlər.

Düşüb odlar içində yanır Suriya, İraq –

Barışmaz düşmən olub orda qardaş-qardaşa.

Harada ki, nadanlar alır əlinə yaraq,

Meydanda yer verilmir daha ağıllı başa.

Tükənibdir qüvvəsi, günü olubdur qara,

Yaddan imdad diləyir Yəmən, Livan, Fələstin.

Bunları görə-görə atılsan meydanlara

Az sonra biləcəksən: Səhv elədin, tələsdin!

Hələ nə görmüsən ki, çox gəncsən, çox cavan,

Siyasət aləmində həm təzəsən, həm naşı.

Bil ki seçmək, ayırmaq həmişə olmur asan

Çox vaxt düzgün seçməyir adam dostu, yoldaşı.

Nə olsun yanar ocaq istilik mənbəyidir,

Yaş ağac yandıranda hər tərəf tüstü olur.

Təbiyyətin özü də hərdən şıltaqlıq edir,

Ilin yaz fəsli soyuq, qış fəsli isti olur.

Hələ təzəcə çıxmısan zirvəyə gedən yola,

Yarı yolda dayanıb, daha aşağı enmə.

Deməyə, söyləməyə öz sözün ola-ola,

Yadları yamsılayan tutuquşuya dönmə!

Nədən məyus olmusan, niyə qaralıb qanın?

Nələr qayğılandırıb səni narahat edir.

Dövlətin hesabına təhsil alan insanın,

Dövlətdən narazılıq etməsi faciəsidir.

Vallah, çox yaxşı gedir bu ölkədə hər bir iş,

Hər gün min çətinliyə xalqımız gərir sinə.

Çırmalayıb qolunu sən də bir işə giriş,

Öz gücünü sərf elə yurdun tərəqqisinə.

Onsuzda az deyildir xarici düşmənimiz,

Azadlıq yollarında nələr görmədik, nələr?!

Atılıb meydanlara vaxtı itirməyən biz,

Millətə gərək deyil daxili çəkişmələr.

Qəlbimizdə sevinc yox, kin ağacı bitirsək

Biz yenidən salarıq özümüzü çətinə.

Boş, mənasız işlərlə vaxtımızı itirsək,

Cavab verə bilmərik zamanın sürətinə.

Ağlı, gücü olanlar gedir üzü yuxarı,

Aldananlar yarıda dayanır, qalır geri.

Bil, yağılar pay etdi ərəbə o “baharı”

Etdi ki, dirçəlməyə müsəlman ölkələri.

Biz aldanıb düşməyək düşmənin tələsinə,

Gedək öz yolumuzu cəsarətlə, inadla.

Yoxsa hər şey dağılar, işlər dönər tərsinə,

Qartal da uça bilməz, yaralanmış qanadla.

Səadəti, sevinci gəl birlikdə arayaq,

Elə edək sönməsin alışıb yanan ocaq.

Əvəzsiz nemət olan azadlığı qoruyaq,

Dövləti olan xalqın hər bir şeyi olacaq!

27 iyul, 2012

ЭЯРЯКЛИ ОН ЭЦН
Цмумтящсил сявиййясиндя йени fянн курику­лум­ларынын тятбиги цзря биз мцяллимляря он эцн курс кечян педагожи елмляр намизяди, досент Пяри Пашайевайа
Он эцн бялядчилик елядин бизя,

Нечя мцяллимя мцяллим олдун.

Сян даьа апарырдын, биз чякдик дцзя,

Йеня тябяссцмлц, шян, щялим олдун.

Бир сюзц, кялмяни йцз дяфя дедин,

Аъы сюз чыхмады щеч вахт дилиндян.

Эеридя галаны гойуб эетмядин,

Kömək etmək üçün тутдун ялиндян.

Дедин: «Иш эюрцлцр баъарыг иля,

Ял чякин щяр шейи язбярлямякдян.

Ня гядяр охуйуб, юйрянсян беля,

Уьурун йоллары кечир ямякдян».

Дедин: «Сейрчилик йормасын сизи,

Щяр шейи эюрмязсян ади эюз иля.

Силиб-тямизляйин юз бейнинизи –

Тязядян йцкляйин йени сюз иля».

«Форматив», «сумматив»,«ümumi təlim»…

Дюндц дилимиздя ади сюзляря.

Эюрдцк бялядчидир ясл мцяллим,

Чыхыб ушагларла елми сяфяря.

Ишэцзар адамтяк дуруб цз-цзя,

Ялякдян кечирдик ишляри бир-бир.

Сян юз ямялинля эюстярдин бизя,

Буэцнкц юйрядян ня етмялидир.

Гызынды гялбимиз щярарятиндян –

Бизи рущландырды гайьын, диггятин.

Еля мящарятля чалышдын ки, сян,

Эцнбяэцн чохалды, артды щюрмятин.

Щяр фикрин бир мцждя, хош хябяр олду,

Йенилик кющняни гойду кюлэядя.

Бу он эцн бир иля бярабяр олду –

Бир илин ишини эюрдцк бялкя дя!

Йени ъыьырлара биз дя тутуб цз,

Бу фяал тялими эярякли сандыг.

Юмрцн он эцнцнц итирмядик биз,

Юмря бязяк вуран он эцн газандыг.

Бир инсан, бир алим, бир педагогтяк

Чякдин юз яксини щафизямизя.

Ня гядяр синядя дюйцнцр цряк,

Ян йахын дост кими бахaрыг сизя!

12 iyul, 2012
YARIMÇIQ QALMIŞ KİTAB
“Nərgiz” nəşriyyatında növbəti kitabımı çapa hazırlayırdıq. Həmişə olduğu kimi, bu dəfə də işlərin çoxunu – mətnin yığılması, səhifələnməsi, tərtibatı, üz qabığının hazırlanması və s. – işgüzar nəşriyyat işçisi Yeganə İmanova öz üzərinə götürmüşdü. Müharibə əlili olduğumu və daha çox vətənpərvərlik mövzusunda yazdığımı əsas götürərək mənə xüsusi qayğı göstərən bu həssas insan, əlində yarımçıq işlər olduğuna görə bu dəfə sifarişimi vaxtında yerinə yetirə bilmədi. İncik halda xahiş etdim ki, imkan daxilində işi bir qədər sürətləndirməyə səy göstərsin.

-Nahaq tələsirsiniz! Hər şey öz vaxtında olmalıdır. Həm də nəzərə alın ki, kitab çap olunanadək gizli xəzinədir, çünki oxucular onun içindəkilərdən xəbərsizdir. Çapdan sonra oxunur və hər şey adiləşir! – deyə Yeganə xanım təbəssümlə üzümə baxdı və heyrətləndiyimi görüb əlavə etdi. – Zarafat edirəm! Gələn həftə sizin kitabı yekunlaşdırarıq.

Əfsus ki, bu işi başa çatdırmaq ona nəsib olmadı:

29 iyul 2012-ci ildə o, işdən evə qayıdarkən yol qəzası nəticəsində faciəli surətdə dünyasını dəyişdi. Həm onun ömür kitabı, həm mənim nəşrə hazırlanan kitabım, həm də başqa müəlliflərin hələ işıq üzü görməyən kitabları yarımçıq qaldı. Öz kitabıma görə kədərlənmədim; bu kitab bir ay, yaxud bir ildən sonra da oxucuya təqdim oluna bilərdi. Lap uzağı nəşr etdirməmək də olar!...

Ancaq Yeganə xanımın ölümü məni dərindən sarsıtdı. Ona görə ki, bütün ömrünü qayğılar içərisində keçirən bu fədakar ana yeganə övladının toyunu belə görmədən dünyasını dəyişdi. İndiyədək yüzlərlə kitabı nəşrə hazırlamaqla mədəniyyətimizə gərəkli xidmətlər göstərmiş bu nəcib, cəfakeş qadının xatirəsini bədii sözlə yad edərək bir qədər təsəlli tapmağa çalışıram.
Varmı alın yazısı? İnamım yoxdur buna!

Son mənzilə çatmamış sən ömrü vurdun sona.

Əzrayıl sürücütək girib məkrli dona.

Kəsdi başın üstünü bir qəddar cəllad kimi.

Qayğılar çox olsa da, daim üzün gülərdi,

İşinlə gizlədərdin çəkdiyin ağrı, dərdi.

Hər kitab yarananda qəlbin şadlıq edərdi.

Əllərin çırpınardı bir qoşa qanad kimi.

Sən mehriban bir qadın, sən qayğıkeş anaydın;

Öz yolunla gedirdin – fikrin, məsləkin aydın.

Sevsən də ayparanı, sən özün bütöv Aydın,

Yad belə baxmayırdı sənə özgə, yad kimi.

Yaşayardın sərvətə, var-dövlətə biganə,

Gülərdin əyləncəni, rahatlığı seçənə.

Ad qoyan kəs adını düz seçmişdi: Yeganə!

Yaddaşda qalacaqsan daşıdığın ad kimi!

07 avqust, 2012

HƏDƏFLİ ÖMÜR
Polkovnik-leytenant

Murad Mürsəlovun 65 illiyinə
Ömrün altmış beşinci pilləsinə çıxmısan,

Ordan böyük maraqla boylanırsan geriyə.

Dostları, yaxınları ətrafına yığmısan,

Onlar hesabatını bu gün dinləsin deyə.

Yazıq o kəslərə ki, yetişib yüz yaşına,

Amma dili gödəkdir – deməyə yoxdur sözü.

Səninsə illər boyu çox iş gəlib başına –

Qarışıb bir-birinə ömrün gecə - gündüzü.

Cavanlara gərəkdir çıxışın, hesabatın –

Bir təkrara dönəcək bizlərə nəyi desən,

Gözlərimiz önündə keçib bütün həyatın,

Bilirik illər boyu sən nələr eləmisən.

Daim elin səsinə qatmısan öz səsini,

Onunla bir olmusan ağır gündə, çətində,

Bu şərəfli, mənalı ömrün çox hissəsini,

Keçirmisən millətin, Vətənin xidmətində.

Xeyirxah əməlinin, işinin çoxdur sayı,

Əlin pay verən olub, artıq payı almayıb.

Bəlkə də öz ailəndən, Vətənindən savayı,

Ödənməmiş bir borcun, öhdəliyin qalmayıb.

Olmamısan küləktək gündə bir səmtə əsən,

Deməmisən qoy ömrüm olsun asudə, asan.

Bu altmış beş yaşında yoxdursa səndən küsən,

Deməli, həyatını insantək yaşamısan.

Artır ki azalmayır hörmət eləyən, sevən –

Səni bir dəfə görən özünə doğma sanır.

Adamların önündə bu gün övladın, nəvən,

Adınla fəxr eləyir, adınla qürurlanır.

Bu gün adi gün deyil, bu gün yüz günə dəyər,

Sevincin tükənməyir çoxu çıxsa da şərik.

Qardaş, qalma yolundan, Allah qismət eləyər,

Yetmişinci pilləyə çatanda görüşərik!

01 sentyabr, 2013

ZƏRİF DUYĞULAR


Müasir gəncliyimizin dəyərli nümayən­dələrin­dən olan Vüqarla Gülnarənin ailə həyatı qurması münasibətilə

Novruza düşüb bu toy,

Toy bayrama qarışır.

Gözəllər bəzənməkdə

Bahar ilə yarışır.

Neçə - neçə küsülü

Gəlib burda barışır.

Sevincindən pay verib,

Salır yaddaşlara iz

Bu gün iki gəncimiz!

Daha iki insanın

Eyniləşir əməli;

Yurdumuzda qoyulur

Bir ailənin təməli.

Birlik istəyənlərin

Sayı artır, deməli.

Çağırıblar bu ana

Şahidlik eyləyək biz

Bu gün iki gəncimiz!
Odlu, sulu, küləkli

Çərşənbələr ötübdür.

Torpaq açıb köksünü,

Bənövşələr bitibdir.

Onlar belə məqamda

İstəyinə yetibdir.

Heç zaman yollarında

Qoy görməsin duman, sis,

Qovuşan gənclərimiz!

16 mart, 2013
SINAQ ÇAĞI
Qalibə

Tək sevincə alışma sən,

Ömrün ürək sıxmağı var,

Günəş baxan asimandan

Qar-yağışın yağmağı var.
Hər şey olmur öz donunda;

Gizlədilir qılınc qında.

Taleyinin səmasında

Şimşəklərin çaxmağı var!

Hər adamı doğma bilib,

Nə ev göstər, nə də ki cib.

Çoxlarının üzdə gülüb,

Arxada ev yıxmağı var.

Kim həyatı asan sanıb

Tez büdrəyib, tez dayanıb.

Bu yolların haçalanıb

Dağa-daşa çıxmağı var.

Çoxu bulaq deyib çaya,

Qane olmur düşən paya.

Hər adamın bu dünyaya

Öz gözülə baxmağı var.

Nəbzini tut bu zamanın,

Zərbələrə dözsün canın.

Unutma ki, yıxılanın

Ayağa da qalxmağı var!

15 iyul, 2012

ЦРЯЙИМ



Достум Илгар Мяммядова
Чохдур чатмадыьым арзулар щяля,

Тез йаныб, тез сюнцб дюнмяйяк кцля.

Мяни бярк айагда тяк гойуб беля,

Сыьынма буъаьа, кцнъя, цряйим,

Мятин ол, ей зяриф, инъя цряйим!
Щяйатын, талейин чох сынаьы вар,

Кечир имтащандан щяр эцн адамлар.

Нийя эен дцнйамыз сяня эялир дар?

Бу бир щагсызлыгды мянъя, цряйим,

Эцълц ол, ей кювряк, инъя цряйим!

Мян эедя билмярям салынмыш изля,

Тязя йол эязирям – цмидля эюзля!

Биз юз ниййятимиз, ямялимизля

Рущ веряк ъавана, эянъя, цряйим,

Мяьрур ол, ей щяссас, инъя цряйим!

Яэяр сечилибся йолларын дцзц,

Нийя узаг сяфяр горхутсун бизи?!

Битмямиш, йарымчыг ишляримизи

Баша вурмалыйыг юнъя, цряйим,

Ъясур ол, ей няъиб, инъя цряйим!
Гойма дамарларын гурусун ганы,

Инди гиймятлидир юмрцн щяр аны.

Гуруб-йаратмагчцн верилмиш ъаны

Мян гойа билмярям динъя, цряйим,

Мющкям ол, ей щялим, инъя цряйим!

25 iyun, 2009
YORULMAZ VƏTƏNPƏRVƏR
Otuz ildən artıq hərbi xidmətdə olmuş

polkovnik-leytenanat Telman Aslanova
Kəsərsən yolunu saxtakarlığın,

Düzü düz sayarsan, yamanı yaman.

Qəzəbdən titrəyər bütün varlığın

Biri riyakarlıq eyləyən zaman.

Nifrətlə baxarsan ikiüzlüyə,

Yaltağı görəndə gözün od saçar.

Tənqid hədəfinə dönməsin deyə,

Lovğalar həmişə yanından qaçar.

Səndən zərbə alar düz danışmayan;

Əgər olsa belə qardaşın, bacın.

Özülü, əsası, kökü olmayan,

Yersiz təriflərə yox ehtiyacın.

Qatı düşmənindir sözgəzdirənlər –

Özünə bəllidir böhtanın dadı.

Səninçün fərq etməz millətlər, dinlər,

Təki adam olsun Adəm övladı.

Nadanın yolunu kəsərsən hər gün,

Qoymazsan meydanda ağalıq edə.

Necə tələbkarsan başqası üçün,

Elə yanaşarsan öz işinə də.

Öz ürək sözünü gətirib dilə,

Həmişə fikrini açıq deyərsən.

Etdiyin ən kiçik nöqsanı belə

Etiraf eyləyib, üzr istəyərsən.

Nə toydan, nə də ki, yasdan qalarsan,

Başda oturarsan ağsaqqal kimi.

Xoş sözlər söyləyib, könül alarsan,

“Acı dilin” olar şəkər, bal kimi!

Məqsədin aydındır, yolun kəsə, düz,

Canını verərsən düzlük, haqq üçün.

Sən zəhmət çəkərsən hər gecə-gündüz

Vətəndaş adını doğrultmaq üçün.

15 mart, 2012

ГОЪАЛМАЬА ТЯЛЯСМЯ
Еркян аьармыш сачларындан зювг алараг:

«Мян даща гоъа кишийям», – дейян orta yaşlı həmkarıma
Щяля ешидян вар дедийин сюзц,

Сяслясян башына топлашар йцзц.

Йахын гощумларын, достларын цзц

дюняндя дейярсян мян гоъалмышам!

Щяля бянзямирсян даьдан еняня;

Йары йолда дуруб, эери дюняня.

Голларын йанына, башын синяня

еняндя дейярсян мян гоъалмышам!

Гыфыл вурулмайыб щяля дилиня,

Евдя оьул-ушаг бахыр ялиня.

Ойнайан нявяляр бир эцн белиня

mиняндя дейярсян мян гоъалмышам!

Щяля чох галыбдыр алтмыш, йетмишя,

Каш бундан артыьы бяхтиня дцшя.

Ъаванлар гулп гойуб эюрдцйцн ишя,

dиняндя дейярсян мян гоъалмышам!

Юмцр йолдашынла кечир щяр чаьын,

Щяля тяртямиздир евин, йатаьын.

Нур сачан чыраьын, йанар оъаьын

сюняндя дейярсян мян гоъалмышам!

07 mart, 2007



DÖVRÜN

QAYĞILARI


Gec yatıb, tez duran uğur qazanar,

Qəlbimiz yaratmaq eşqilə yansın.

Çox yatsaq gecənin ömrü uzanar,