Emd tariHİ

VE… EMD’NİN İLK YAYINI
EMD’nin yeni yönetimi, ilk iş olarak, aylık bir bülten çıkarılması kararı aldı. İlk sayısı Mayıs 1992de çıkan “Ekonomi Basını” adlı haber bülteni, mütevazı ölçülerde olması¬na karşın, Taylan Erten’in ifadesiyle “Derneğin kurumlaşmasına hizmet etmeyi, EMD üyelerinin gözü, kulağı, dili olmayı” hedefledi. Gerçekten de bu yönde önemli bir boşluğu dolduran “Ekonomi Basını” ne yazık ki 3 sayı çıkabildi. Yönetim Kurulunun 29 Mayıs 1993 tarihinde aldığı “Bültenin mali ve idari sorunlar nedeniyle yayınına ara verilmesi” kararı ile son buldu.

Bu dönemde, EMD tarihinde bir başka önemli gelişme daha gerçekleşti ve Dernek, DPT’nin 7. Beş Yıllık Kalkınma Planı çalışmaları için kurulan “Kitle iletişimi Özel ihtisas Komisyonu”na resmen davet edildi. Bu toplantılara Taylan Erten ve Maruf Buzcugil katılarak, kitle iletişiminin düzenlenmesi ve planlanması konusundaki Dernek görüşlerini resmi olarak dile getirdiler. Ayrıca bu konuda hazırlanan rapor da Komisyona sunuldu.

YENİ BİR DÖNEM VE İLK KİTAP
1994 yılına gelindiğinde, EMD basın ve kamuoyunda belli yeri olan bir meslek ku-ruluşu olmuştu. EMD’nin artık “Daimi Divan Başkanı” görevinin omuzlarına yüklendiği meslek duayenimiz İstiklal Yaradılışın başkanlığında 25 Haziran 1994 tarihinde yapılan 4. Olağan Genel Kurul’da da bu özelliği bir kez daha belgelendi. Bu Genel Kurul’da Yönetim de değişti:

Zülfikar Doğan (Genel Başkan) Mehmet Öngeoğlu (Genel Başkan Yardım¬cısı)Maruf Buzcugil (Genel Sekreter) Nesrin Hocaoğlu (Genel Sayman) Orsoy Girgiç (Üye) Servet Yıldırım (Üye)Hanife Şenyüz (Üye).

Bu yönetim listesi, arada 5. Olağan Genel Kurul yapılmasına rağmen 4 Mayıs 1997 tarihine kadar işbaşında kalarak, EMD’ye gerek parasal, gerek mekan, gerekse yayın faaliyetleri bakımından büyük kazanımlar sağladı.

Genel Başkan Zülfikar Doğan, “Devri iktidar” dönemlerini anlatırken, adeta o günleri yeniden yaşadı. Bakın neler söyledi:

“EMD’nin uzun süre ‘bir çanta bir mühür’ olarak varlığını ‘seyyar’ şekilde sürdürmesi, artık yerleşik düzene geçme zorunluluğunu da gündeme getirmişti. 1994 yılında seçilen Başkanlığımdaki yönetim, bu yönde kolları sıvadı. Öncelikle Derneğe gelir sağlayacak bir girişimin ortaya konması araştırıldı Yönetim Kurulu’nda ve EMD’nin bu yönde bir tartışma platformu açarak, bunu kitaplaştırması benimsendi.

O doğrultuda ortaya ‘Türkiyenin Geleceğini Tartışıyoruz’ isimli kitap çıktı. Kitabın gerek hazırlanma, gerekse çıkış aşamasında Mazhar Koçak’ın bürosunu Derneğe tahsis etmesi yanında Ali Bilge’nin de katkılarını burada takdirle anmak gerek. Sonradan, genç yaşta yitirdiğimiz İsmet Koçak kitabın kusursuz çıkması ve basılması için gecesini gündüzüne kattı. Kitapta yer alan röportajların yapılmasında ve düzenlenmesinde aylar süren bir emek harcayan Mehmet Öngeoğlu’nu ve kitabın ‘fikir annesi’ Semra Çetini ve Yönetim Kurulu’nun ateşli tartışmalı toplantılarını unutmak ne mümkün. Tabii gerçekte akıllardaki proje EMD’nin kuruluşundan beri hep gündemde olan bir ekonomi dergisiydi. Ancak kitap, derginin mali, teknik altyapısının hazırlanması için zorunlu bir aşamaydı.”

Gerçekten de “Türkiye’nin Geleceğini Tartışıyoruz” isimli kitap, beraberinde büyük tartışma getirdi. Ayrıca satış ve ilan gelirleriyle de EMD’nin artık kendi ayakları üzerinde durabilecek bir ekonomik güce ulaşmasını sağladı. Böylece Derneğin sürekli bir yer kiralaması, adres, telefon ve faksının olması, Dernek merkezinde sürekli bir kişinin istihdam edilebilmesi gibi olanaklar, bu kitaptan elde edilen gelir ve bu gelirin Yönetim Kurulu üyelerimiz Nesrin Hocaoğlu ile Servet Yıldırım tarafından “akıllı şekilde işletilmesi” adeta kartopu gibi büyütülmesi ile sağlandı.
EMD FİZİKEN DE KURUMLAŞIYOR
Zülfikar Doğan Yönetimi, kitabın piyasaya çıkışının ardından zaman geçirmeden kiralık bir yer aramaya başladı. Öncelikle de Dernekte profesyonel bir arkadaşın istihdam edilmesine karar verdi. Bu aşamada, göreve gönüllü olarak Perin Pigey (O şimdi Rekabet Kurulu Basın Danışmanı) talip oldu. Zülfikar Başkan, o günlerde yaşadıklarını da şöyle dile getirdi:

“Perin, EMD’nin ‘eli, ayağı’ oldu. Hem Dernek müdürü, hem müstakbel Yazı İşleri Müdürü, hem sekreterya gibi aklınıza gelebilecek her işi hiç de yüksünmeden, zaman zaman sağlığını yitirme pahasına, aciliyet gerektiren sağlık sorunlarını erteleme pahasına üstlendi. Perin ile birlikte emlakçıdan İzmir Caddesi’nde kiraladığımız Dernek merkezinden önce gezdiğimiz pek çok kiralık yerin ardından yaptığımız kontratı ve attığımız imzanın sonrasında, yeni Genel Merkezimizi heyecanla ziyaretimizi, Yönetim Kurulundaki hiç bir arkadaşım unutamaz herhalde”.

VE... “EKONOM” DOĞUYOR
Derneğin telefonu bağlanmış, tabelası kapıya asılmış, sıra artık EMD’nin 10 yıllık rüyası olan derginin çıkartılmasına gelmişti. Yine, pideli, içli köfteli, lahmacunlu, ayran1ı Yönetim Kurulu toplantılarından birinde (Zülfikar Doğan, yemek paralarını herkesin kendi kesesinden ödediğini söylüyor ve “kimsenin aklına bir şey gelmesin” diyor) Başkanın önerisiyle derginin adını “EKONOM” olması ve ilk aşamada üç ayda bir çıkarılması karara bağlanıyor, aynı toplantıda Yazı İşleri Müdürlüğüne Perin Pigey, Genel Yayın Yönetmenliğine de Mehmet Öngeoğlu atanıyor. Yayın Kurulunda ise Yaşar Bakan, Nursel Gürdilek, Hanife Şenyüz, Cahit Uyanık ve Genel Yönetmen (Nam-ı diğer Umum Yönetmen) Mehmet Öngeoğlu görev alıyor. Bundan sonraki aşamayı yine Zülfikar Doğan’dan dinleyelim:

“Derginin basılacağı matbaanın seçimi için açılan ihalede Ajans Türk, Naci Yatıkkaya, Ali Polat, Pelin Ofset gibi ajans ve matbaalardan alınan tekliflerin değerlendirilmesi sonucu, Ali Polat ve CEGAM seçildi. Profesyonelce hazırlanan, hemen hepimizin üzerinde titrediği Ekonom’un ilk sayısını elimize aldığımızda, geride bırakılan 10 yılın yönetim kurulu karar defterlerinde defalarca yinelenen ‘dergi çıkarma kararı alınmıştır’ cümlelerinin somutlaşmasının sevincini yaşıyorduk. Yine kitapta olduğu gibi, Dergide de Mehmet Öngeoğlu’nun emekleri unutulamaz. Çünkü, neredeyse tüm vaktini Ekonom’a ayırıyor, günün gecenin hangi saatinde arasak Öngeoğlu’nu derginin başında buluyorduk. EMD’nin dergi gündemi toplantılarındaki renkli tartışmalar, önerilen konular, yazıları yazmayı üstlenen arkadaşlar ve ‘Heyet’ tüm EMD üyelerinin katkılarıyla Ekonom bir yaşını doldurdu. Hemen her sayısı içeriğiyle, dosya konuları ile özgün ve ciddi yaklaşım-ları ile Ekonom, basının haber ve referans kaynağı oldu, olmaya devam ediyor.”

Ekonom, EMD’nin kurumlaşması ve yaşamını sorunsuz sürdürmesinde en önemli adım oldu. Bu heyecanı, başından beri tüm EMD üyeleri paylaşıyor. Ekonom’un gelirleriyle Derneğin kendi teknik altyapısı, dizgi sistemi, bilgisayar kurma olanağının sağlanması da cabası. Yanı sıra, Dernek, ikinci profesyonel yönetici-sekreter olarak Satı Taze’nin istihdam edilmesi olanağına da kavuştu.
SIRA DİĞER İLKLERDE
4 Mayıs 1997 tarihine kadar görevini sürdüren ve 400’e ulaşan EMD üyelerinin güvenine fazlasıyla layık olduklarını gösteren “Kabine” döneminde gerçekleştirilen diğer “ilk”lerden bir çırpıda sayılabilecekler de şöyle:

- Ankara ve İstanbul üyelerinin aralarındaki kaynaşmayı artırmak amacıyla Abant’a gezi düzenlenmesi,

- Başta Hazine Müsteşarlığı olmak üzere, ekonomi bürokrasisi ile özel sektörün üst düzey yöneticileriyle yapılan üyelere dönük “bilgilendirme” toplantıları,

- Ankara’daki üyelerin bilgilendirilmesi amacıyla İMKB’ye düzenlenen gezi,

- Derneğe Mali Müşaviri olarak Cemil Bakanın görevlendirilmesi,

- EMD İzmir Şubesinin faal üye sayısının azalması nedeniyle, bu Şubenin feshi ve İzmir’in “Temsilcilik” olarak görevini sürdürmesi,

- Üyelerin genel görüşü doğrultusunda Vakıf kurma girişimlerinin başlatılması,

- 1987den bu güne kadar geçen zaman içinde, çok sayıda maddesi ihtiyaca cevap veremez hale gelen Dernek Tüzüğünün değiştirilme¬si amacıyla Komisyon kurulması.

TÜZÜK DE DEĞİŞTİ
Zülfikar Doğan’ın başkanlığındaki Yönetim, uzun bir çalışma döneminin ardından, “yorulduklarını belli etmeseler de” gerek Tüzük değişikliği, gerekse yeni üyelerin katılımının sağlanması amacıyla Olağanüstü Genel Kurul’a gitme kararı aldı. 4 Mayıs 1997’de İstiklal Yaradılışın Divan Başkanlığı’nda yapılan 3. Olağanüstü Genel Kurul, EMD tarihinde en fazla katılımın olması bakımından da dikkat çekiciydi. Tüzük değişikliği önerisinin görüşülmesi sırasında zaman zaman İstanbul ve Ankara üyeleri arasında yaşanan “önerge harekatı” da, bu Genel Kurula verilen önemin göstergesiydi. Tüzük Komisyonu üyesi Vecdi Seviğ’in 8 kez kürsüye gelerek madde gerekçelerini anlatmasının sonunda, tümü olmasa bile önerilen değişiklik maddelerinin çoğu kabul edildi ve Tüzük değişikliği gerçekleşti.

Kabul edilen diğer maddelerin yanında, bir Vakıf kurulması konusunda yönetim kurulunun yetkili kılınmasına ilişkin madde değişikliği de, böylece “resmileşti”. Ercan Deva’nın, hepimizin sadece seçim meydanları ve salonlarında görmeye alışkın olduğumuz “duvar afışli” başkan adaylığı kampanyası ise, gerek EMD’nin demokratik yapısı, gerekse zaman zaman gerilen havanın yumuşamasına katkı sağlarken, üyelerin bir bölümünün kuliste “yeni bir oluşum” arayışı da dikkatleri çekiyordu. Hareketli anların sonunda sandık açıldı ve 10 yılın sonunda yeni yönetim belirlendi:

Taylan Erten (Genel Başkan) Muzaffer Gençtoğan (Genel Başkan Yardım¬cısı)Metin Türkyılmaz (Genel Sekreter) Esra Yener (Genel Sayman) Levent Akbay (Üye)Cahit Uyanık (Yayın Kurulundan sorumlu Üye)Osman Şenkul (Üye).

Seçilen yeni Yönetim, Genel Kurulun yüklediği görevlerin yanında, EMD’nin tüzel kişiliği bakımından “sorumluluğu 10. yılda varılan noktayı aştığının bilinci içinde”, Ekonomu temel çizgisini koruyarak geliştirmek, vakıf konusunu bir sonuca taşımak, ekonomi gazeteciliği meslek etiğinin belli bir düzene sokulması adımını atmak ve diğer yeniliklerin yanında, ülke ekonomisinin “gidişatında” gördüğü eğrileri EMD adına eleştirmek ve doğruyu ortaya koyarak, üyeleri ve kamuoyunun “ağzı, dili” olmak görevini de üstlendi. İşte bu sorumluluktan hareketle de, Ekonom’un 5. sayısında okuduğunuz “Tarihi Çağrı”yı yaptı. Çünkü, “Türkiye’nin son l yıldır olağandışı siyasi ve ekonomik koşullar içinde bulunması” bakımından bu “çağrı” bir zorunluluktu.

1987-1997. İğneyle kuyu kazar gibi var edilmiş bir meslek örgütünün, EMD’nin 10 yılının hatırlarda kalan kısa öyküsü işte böyle.

Yarınlara ışık olması dileğiyle…