En toen en toen en toen was de dag van gisteren weer geschiedenis inleiding

Ik heb een soort alfabet voor de soms abstrakte, soms konkrete symboliek waarmee de geest werkt, nodig, In funktie van inzichten die door gebeurtenissen en waarnemingen allerhande,niet altijd in rechte lijn groeien, perfektioneer je alle dagen je visie op de werkelijkheid. Zal ik nog eens even een filosofische theorie- tekst schrijven ? Nee, voor ik daaraan begin, moet ik nog een aantal dingen op een rijtje zetten, de oerzin en de beweging van de zin van het leven door kunst en alleenlijk waarneming vertalen...en dan kunnen we proberen korter bij de heel gewone dingen, maar mysteries van onze geest proberen te geraken...en zo raken we dan weer korter bij de theorie. Wondere scheppingskracht.
Enkele uren na het schrijven van een gedicht over onze gestorven kater, dacht ik er ineens aan dat ik nog een duivennest moest repareren. Terwijl ik dit deed, ontdekte ik dat er onder een kartonnen doos waar een gat in was gemaakt een kattekop kwam kijken. Het was eeen kat met zes jongen van allerlei kleuren.

Had ik me niet zo ingeleefd in dit gedicht, had ik ze waarschijnlijk niet ontdekt, of ligt alles toch op voorhand vast ?

Ik ben vandaag ziek thuisgebleven, omdat ik met een paar ontstekingen zit en het werkritme niet meer aankan. Mijn gemiddelde per stuk werk,per inlichting, moet van 36,5 sekonden naar 31 sekonden voor een nationaaltelefoonnummer en voor een internationaal van 89,5 sekonden naar 6O, terwijl men op m'n kwaliteit niets aan te merken heeft. Beter kan ik niet, zelfs als ik nergens last van heb dan van de verwarring die m'n fysieke klachten soms meebrengen...of is het andersom ? Of zijn beiden waar ? Dwaze kapitalismeplaneet. Omdat wij bijvoorbeeld 600 in plaats van 500 inlichtingen per dag moeten geven...zijn wij en soms ook de klant de dupe. Het komt er op neer dat als de klant niet direct de nodige informatie 'binnenvalt' dat we hem dan 'beleefd' afwimpelen en hem niet teveel bijkomende vragen mogen stellen. Binnenkort worden wij dan ook nog eens in de helft van de gevallen volledig door een stemkomputer vervangen...waarbij de klant nog minder waar voor zijn geld zal krijgen. Ook mag je van een tiental buitenlandse telecombedrijven geen nummers meer opvragen, zogezegd omdat die landen moeilijk te bereiken zijn...maar waarom schrijft men hen niet aan met de vraag hoe we hun nummers dan wel kunnen verkrijgen...desnoods via de internationale unie van telecommunicatie. Het duurt te lang en kost te veel geld is altijd het klassieke bezwaar van het kapitalisme, naast dat van 'onze conkurrentiepositie'.

Nog dezelfde avond sms-bericht 'bangelijk schoon' over het gedicht voor 'Stimp' gehad.

Tijdens avondwandeling paar bloesems geplukt om huis te belentenen; wat ik één keer zeker per jaar doe.

Vreemd was ook de volgende namiddag-annekdote : de sympa-dochter van de oude cafébaas en de zonnebril die ik op weg naar het fritkot vond. Ik legde hem op haar brievenbus en wist dat ik ze ging tegenkomen als ik terug zou komen. 'Haar tegenkomen',wat in een heel jaar niet gebeurd, dus nu wel.
W15/04/04 ons kat lag dus vandemorgen in onvermogen zo stijf als een plank op de kiezels voor het huis

de Stimp :hij was een groot Kat
Hij wist als je iets voor hem had.
Hij was concentratie en reaktie, in volle vermogen.

De schrik van menig muis tijdens zijn bewind in ons huis.

Menig ongedierte is tegen zijn onberekend snelle klauw-lamp gevlogen.

Ons huis is nu wat meer leeg,

sinds zijn hele houding, verstijfd zweeg.

We kwamen tuis en hij stond aan de deur,

niet zoals ne mens, maar altijd met gewoon goed kattenhumeur.

Dan ging hij vaak kronkelend liggen,

om ons tot knuffelen en vechten te bidden.

Mocht hij er soms niet in, dan speelde hij het slim.

En was hij eenmaal binnen,

verschool hij zich tot iedereen buiten was.

Stond je soms buiten tegen een boom te wateren,

kwam hij soms wat tegen je been kateren...

Stond je de vrieskou van je ruiten af te schrabben,

kwam hij wat in de aarde dabben.

Hij wou soms, net als wij, niet alleen buiten blijven;

dat was wellicht de hele filosofie achter zijn wrijven.

Hij had een lievelingsboom, daar kroop hij dan in,

een wip naar het dak en zo bij z'n adoptie-ouders binnen;

er was weinig tegen te beginnen, tegen deze bedorven kastaar...

maar was hem er nog maar.

Ik denk ook dat het met z'n dierlijk liefdesleven goed was gesteld,

dat hebben de enorme kreten onder m'n venster me enkele keren verteld.

Dus voor je het weet, wandelen hier poesjes voorbij;

en denken we...daar is één van hem bij.

Misschien denkt hij dan ook van ergens tussen de sterren :

'goed dat'k de buurkat nog wat over de liefde kon vertellen...ze deed wel verschrikkelijk woest, maar de liefde is toch niet verroest'.

Misschien ging hij ooit de overbuurvrouw, Nieke, troosten;

zijn ze nu in den hemel ...op de aarde aan het toosten.

Hij was ook een vogelliefhebber, niet zoals ons honden;

die aan de achterkant van 't huis al eens een vogel dodelijk verwonden.

Gelukkig hebben honden en hij, mekaar nooit rechtstreeks ontmoet;

in het ontwijken van die onnodige confrontaties was de Stimp te goed.

Van als hij geboren werd, hield hij van het leven,

van hem kunnen veel mensen nog iets leren.

Nieuwsgierig naar elke beweging en elk geluid; als een kind;

nu is ZIJN LIED VOOR ONS uit...als een bloem die na een tijd 'verschwind'

Uit. Gedeeltelijk, want telkens we hem zullen herinneren,

zal er wel iets in de kattenwereld SPINNEREN;

Net nu hij weer lang in de zon kon gaan liggen;

heeft één of ander te gehaast mens hem liggen.

Het was geen zelfmoord, daarvoor had hij het te zeer naar z'n zin;

misschien verlangde hij in één verstrooid ogenblik ;

naar een hemelse gemalin.

Mischien vergat hij dat er hier beneden nog zoveel was te doen.

Niet alleen muizen pakken, maar ons met z'n fijne ZIJN en kunsten verblijden...zodat we al eens niet hoefden te lijden.

In hem zaten vitamienen voor ons, zoveel is zeker;

hij was evenveel waard dan een apotheker.

Nooit gestudeerd; even geleerd.

Wie zullen we nu strelen als we ons avondwandeling gaan doen ?

Wie gaan we nu onder z'n poten geven als ie iets niet mocht doen ?

We zullen z'n overlijdensdag gedenken, de dag onze verwarming het begaf

en ik 's nachts m'n chauffage vergat af te zetten...

Stimp, stoemmerik, gij die zo goed op jezelf kon letten !

Had je de tijd van de dood niet wat kunnen verzetten ?

Ik zie de peuter-Stimpy nog naar de chauffage-wekker loeren,

dat getik ? ...een muis die ik moet buitenbonjoeren ?

Toen hij de kamer nog niet uitmocht, voor hij de wereld buiten verkende,

heeft ie misschien teveel naar 't mensenjournaal gekeken;

en is daarom, z'n plicht verzakend, naar andere oorden uitgeweken ?
hij was een groot kat, gaf z'n leven voor de mensheid;

en wij; we hebben hem gewoon niet meer in huis

thuis

al zullen de muizen spoedig dansen, er komen andere kansen

want ergens ligt er een kattin haar jongen te zogen...

zodat de stroom van het kattenleven niet uit gaat drogen

stympfan for ever 15/04/04, een donderdagochtend vol katteninspiratie

Er kwamen enkele tranen uit m'n oog toen ik het iemand voorlas,

bij het woord 'mensenjournaal'. Eén woord kan iets losmaken.

NB. In tegenstelling tot overleden mensen...herinnert men zich minder tastbaar hoe een kat was enkele jaren later. Van men honden hebik duidelijker beelden als van Stimp nubijvoorbeeld. Katten en honden hebben allemaal ook eigenbepaalde karaktertrekken.
vervolg INNERVOICE vanaf vr16/04/04

Telefoon Wi. Nu ook kat dood daar. Tegengekomen : iemand waar ik vorige week ook speciaal aan gedacht heb.

De zoon van iemand die op dezelfde dag gestorven en een uur erna ook op dezelfde dag begraven is; met dit verschil, m'n grootvader aan vaders kant heeft eerst een tweetal jaar ziek geweest, de andere gewoon in z'n slaap overleden na het hooi te hebben binnengehaald. Tijdens wandeling ook op slachtoffers WOII kerkhof geweest...nog drie blijven er over van hen die zijn teruggekeerd. De derde heeft 'rente' in haar naam, die had nog iets te goed... .

Alles wat je teveel opgenomen hebt, laten afglijden.

Het NU volgen, af en toe wat flash-backs en projekties...dan komen dag na dag, de juiste conclusies, overdag als 's avonds en in de dromen.

Zou je dit niet allemaal vergeten en je op je wil en alleen op de logika koncentreren. Zit je niet in die esoterische en new-age dingen vast,of is dit iets anders ?

Of schrijf gedichten man. Wanneer ? Als ze zich aandienen of als je je koncentreert op één woord of één mens, op één idee tegelijk ?

Die manier van werken is zoals grote kuis houden, terug struktuur in het geheel brengen, verfrissen, ordenen om net zoals op tijd op te ruimen, wat plaats te maken om voort te doen. Of wacht je gewoon tot de gebeurtenissen je terug aan 't schrijven zetten ?



za17/04/04

Droomvraag van vorige avond vergeten : maar antwoord was, alhoewel ik de dr's(dromen) zelf niet meer weet,

'you always did what you had to do', niet woordelijk, maar in gevoel.

De Hollandse reïnkarnatie-freak gemaild met tips omdat zoiets waarschijnlijk alleen genetisch en energetisch mogelijk is , Wi slecht geslapen door docudrama of heb ik 'doorgegegolfd hoe fijn het zou zijn samen te reizen na het zien van een reportage over de Cookeilanden, ik heb die idee nochthans direkt los gelaten. Miss Awie wil komen rusten en de platonische Miss Brasil-Helenita van op de trein wil waarschijnlijk bellen om te komen wandelen. Wat voor volgende week zal zijn. Later is dit allemaal niet of later doorgegaan. Allemaal illussies, gebruikt om me te laten overleven in deze voor gevoelige mensen harde, onvruchtbare en dan toch vruchtbare wereld.

Wat ben ik blij dat ik me voor de moment platonisch opstel. Als er iets tussen twee mensen uit is, mag diegene die losgelaten heeft, niet te hevig naar d'andere verlangen of de andere heeft een slapeloze nacht...zo dacht ik vandaag na rondvraag.

Uiteindelijk alleen bezoek van een sportieve roeier gehad, hij gaat misschien iets bijstuderen.

Twee geweldige verhalen gehoord na de witloof bij Paula in de chalet aan de busstatie. Over een wijfje-Mechelse scheper die in den tijd alle katten die op de boerderij kwamen doodbeet...tot er ergens een katin gejongd had die bij de bevalling gestorven was; toen haalde zij de jongen naar haar nest en vermits de hond schijnzwanger was, heeft zij ze gezoogd en allemaal grootgebracht. Haar eigen jongen die ze samen met een Duitse scheper had waren vroeger aan mensen in de Walen gegeven, maar die hebben de jonge honden ook moeten afmaken omdat ze van jongs af aan al beten, hier én ginder dus. Ik vraag me af of dat niet in de tijd was dat Paula haar man nog vijf varkens per dag overal ging slachten...je kan hier veel energetische en symbolische dingen achter zien.

Marrokaan die zich geen Marrokaan zoals z'n vader voelt ontmoet...ook zij hebben soms echtelijke problemen . Ook koppel sukkelende mensen die mekaar recht houden...zaten daar. Morgen regen. Een paar weken terug door bloemenboomgaarden gewandeld met wens om met ega die zou willen inwonen, samen door de velden te wandelen...een projektie gebruikt om mij thuis aan 't schrijven te krijgen ?

zo18/04/04

Toogannekddote : Ik ben net aan m'n tweede vruchtenkorf bezig en een man van ongeveer 50 met een rond werkmanspetje, een weinig krullend haar dat eronder door komt vanachter, brede handen; zet zich naast me; precies een beetje stijfachtig. De cafébazin weet dat ze een pintje moet tappen. Het is stil tussen ons. Gewoonlijk spreek ik al eens een tooggebuur aan...de rare keren dat men mij in een café ziet. Maar hij begint met te vragen of ik een Harley Davidson heb. Een kennis van me wel. Met zo'n priemende halfgesloten ogen en niet geremd in spreken omdat hij al van een andere café kwam, zegt hij dat tegen me dat hij denkt dat ik een artiest ben, nen denker, ene die meer weet dan hij, maar hij kan herkennen wat mensen doen omdat hij dat aan de huid kan zien. Zij huid is wel merkwaardig gaaf, in tegenstelling tot z'n handen, ik vermoedt dat hij metser is, en dat is hij ook, hij zet wel 2OOO facadestenen per dag , als hij geen deur of venster tegenkomt, en als ge gaat metsen dan moet ge metsen en ge kunt niet anders, want dat zit in 't bloed. Wee ook diegene die hem komt vertellen dat hij niet metsen kan. Ik zeg hem dat ik eens een gedicht geschreven heb in de zin van 'wandel door de dorpen en steden en kijk rond, alles wat ge ziet is kunst door werkmanshanden tot stand gekomen'. Hij geeft me gelijk, 'een architekt zonder metser' is niks, zegt hij.

In de krant heeft iemand het over vermoeidheid als drug. De metser herhaalt teveel dat iedereen 2000 stenen per dag kan metsen, net zoals de roeier van gisteren weer iets zou willen gaan studeren in plaats van altijd hetzelfde bandwerk te doen. Maar ja jongens, de staat en das capital stelt zijn grenzen.

DR. Ik droomde dus van twee gouden promediagidsen en één nieuwe gids...misschien sinds ik annekdotes over mensen schrijf bedoelde de droom dat mensen méér dan namen in een telefoonboek zijn en ik een nieuw telefoonboek aan 't schrijven ben. Het telefoonboek van de aarde in de hemel.

Dan droomde ik nog dat ik uit een gebouw moest raken en ik vroeg de weg aan een vrouw, maar zei het woord 'madame' op een boerse toon, en herpakte me met 'mevrouw'...eens uit het gebouw legde ik in het park de symboliek van beeldhouwwerken aan kinderen uit, de beeldhouwerken stelden aldus hun eigen voor.

In mijn wakker worden nam het idee in mij vorm aan dat het met iedereen in m'n omgeving 'goed ging' en ik eigenlijk geen zorgen hoefde te maken.

Chinees eten gaan halen voor GV en KZoonA . Met andere klanten gepraat. Eerst die oudere Rillaarse dame die er zelf Chinees uitzag. Dan de moeder met de twee kinderen en de man alleen en man met zoon. De woorden waarmee ik hen tot een dialog uitnodigde, kan ik me niet herinneren, ze zijn als humor. Drie soorten soep laten proeven aan Gvader en Kzoon. Voor het eerst vragen gehad over mijn scheiding, mijn antwoorden gingen veel verder dan het simplisme van hun moeder. Mijn besluit : iedeeen verdringt een aantal zaken om verder te kunnen, en de stand van zaken van relaties is niet gebaat om teveel in het verleden te blijven pluizen, eens dat dat je duidelijk is. De derde generatie moet wel weten dat een aantal onverwerkte dingen uit het verleden van vorige generaties zich ook voor hun kunnen aandienen...in die zin zijn die vorige generaties niet dood. De kinderen die niet losraken van het negatieve deel van hun ouders, kunnen bijvb.ook kinderen hebben die dat ook niet gaan kunnen, of juist wel kinderen hebben die dat wel kunnen. Met mensen is het soms zoals met vliegtuigen...plak wat tape op het radaroog dat de snelheid en de hoogte aan de boordapparatuur doorgeeft en de piloot, de mens dus zal verkeerde gegevens doorkrijgen en crashen. Eenieder moet zien dat de ander zijn manier van observeren niet belemmerd. Sommige dingen in het Onder-wijs en sommige media-momenten en monumenten doen dat soms al genoeg.

ma19/04/04

Vandaag een auto gezien, met de sticker Save Our Souls,SOS, iets dat betekent dat ingeval van ongeval een priester er moet bijgeroepen worden om de ziel te redden. Doet me denken aan de hindoe-filosofie dat de laatste uren in je leven belangrijk zouden zijn, bepalend voor wat komen zou.

Mijn eerste gedacht daarvan is, 'als het dan nog moet gebeuren'; en mij eerste gedacht is er niet veel naast.

DI 20/04/O4

Tegengekomen, de dorpspolitiekers die CDV naar de toekomst toe van uitzenden troepen gaat behoeden

Teksten vertalen naar 't Engels, soms verbeter je de teksten dan en moet je blijven vertalen.

Vissen uit laagvijvertje geschept , twee donkerode en één ander goudvis geselecteerd voor Rillaar en er evenveel laten zitten

De zusjes vd buur hebben ze willen te water laten, en graag eieren dat ze rapen,een plezier om te zien

WO21/04/04

Deze houdt zich dees week tussen het moe zijn door bezig met kleine klusjes buiten en binnen. Sommigen komen op hun weg mensen tegen met een verleden waardoor mensen soms echt verminkt raken als ze niet sterk kunnen blijven, incest, 'overspel', driehoeksverhouding met kind van iemand anders... noem maar op. Zij weten, zij dragen, zij zwijgen...omdat anderen niet zouden moeten dragen. Zij boeten onterecht, gewoon omdat zij famillie of andere relatie zijn . Laat het verleden dan snel het verleden zijn. Deze wereld wordt niet alleen verziekt door de geldzucht maar ook door de halfdierlijke prutsers dat aan hun kinderen of aan jongens of meisjes van zoveel jaar jonger zitten. Soms trekken hun prooien met ongeveer dezelfde achtergrond mekaar aan en hebben ze door de moeilijkheden en omstandigheden heen iets op te bouwen...of zijn bepaalde wegen nu eenmaal ondoorgrondelijk.

Dus vandaar ...zijn behoedszaamheid misschien...hoe groter de liefde, hoe dieper het dal. OK, 't moet soms zo zijn en oprakelen heeft geen zin. De echte zin is dat iedereen er achteraf wijzer uitkomt en dat de volgende generatie in de psychische omgang niet te goed wil zijn, meer rationeel, ja zelfs meer egoistisch durft te zijn.

Wat echt ondraagelijk soms is, is het journaal. In het kattengedicht dat hij voor iemand aan telefoon voorlas, zit het woord 'mensenjournaal'. Toen hij het uitsprak, brak er iets in hem...en moest even ophouden. Waarschijnlijk ligt zijn taak in de politiek, want vooral dat maakt hem ziek.

Misschien moet hij nog een stuk politiek, cultureel en emotioneel isolement door...voor hij het volgend stuk van de weg vindt. Je denkt waarschijnlijk, 'klassiek probleem, nog niet los van, kan z'n eigen niet vinden'...we zijn mensen en slagen daar maar met perioden in, definitief overwinnen, dat weet hij nog zo niet. Hij daagt het lot niet meer uit...hem zal je niet veel meer horen zeggen : dat niet of dit niet. Misschien denkt men, 'ach hij verschuilt zich voor de emotionele problemen achter z'n werk'. Hij denkt het omgekeerde: omdat hij echt helemaal met politiek en zo zou kunnen bezig zijn...moet hij het zo te verduren krijgen dat hij het emotionele, de esoterie, het dichten,...helemaal laat schieten.

De mens O is een rebel, een kind dat de volwassenen appelleert van niet zomaar 'geleefd' te willen worden.

Overal waar hij komt en waar een vreemde stilte hangte, als tussen levenslang veroordeelden voor iets dat ze zelf niet weten , breekt hij de stilte en laat iedereen loskomen, ook mailsgewijs. O laat zowel mondhoeken uit grimmige of teruggetrokken posities loskomen alsdat hij de mensen op een subtiele manier met hun bestaan of niet-bestaan confronteert. Hij wil afstand omdat hij zich niet meer in de pijn van anderen inleven wil en hij wil niet dat anderen zich omgekeerd inleven in alle mogelijke vormen van zingeving waar hij mee bezig is. Hij kent voor de moment vier vrouwen waarmee hij vriendschappellijk mee omgaat, één méditerane(de dichteres), één afri-indojane, één rode uitgebuite Indiane (die dreigt te ver'blanken'in commerciële zin) maar gelukkig knappe tekenigen blijven maakt.

Als hij zou willen, hij zou ze allen kunnen verleiden, of herverleiden, maar dat doet hij bewust niet. Hij ziet ze nog heel zelden, zal zelf niet als eerste kontakt opnemen, hetzij hij iets over d'een of d'andere droom wil weten. De, vierde vrouw en nu bedoelt hij jou, komt uit het noorden, van boven zijn hoofd, kwam op een één april (humor, hoogste trap van intelligentie)in z'n leven binnenvallen. Ze analyseert heel helder, haar stromen komen veel meer overwegend van boven en van het midden.

Hij heeft niks tegen stromen van beneden, maar 'overwegend' van beneden da's op termijn geen zegen.

Om het plaatje kompleet te maken, hangt er op z'n kamer nog een foto van de Aziatische die voor non studeerde :

"I'll go to China tomorrow, hope to see you one day in China" een kaartje uit 1995 . Zo is zijn wereldkaartbeeld dah-gesteld...hij heeft het niet gepland, het is hem 'overkomen'. Zoete dromen. NB. Alleen als er iemand mij een tijd nodig heeft is mijn eerste indruk van iemand niet echt diegene die het meeste met de realiteit overeenkomt. Vandaar dat ik me laat foppen...zowel door de Noordelijke kalmte alsook door de Zuidelijke, op hol kunnen slagende passie...soms wordt het Noorden even passioneel als het zuiden en kan het zuiden even beredeneerd zijn als het noorden...met man en vrouw idem dito...man en vrouw, tegelijk noorden en zuiden en mengeling.

M'n laatste inlichting, die volksmens die me bedankte en zei dat ik het rap gevonden had, is het een aanwijzing dat het mijn laatste inlichting was...of een spiegelprojektie van m'n evaluatierapport waar ik zogezegd te traag werk ?