En toen en toen en toen was de dag van gisteren weer geschiedenis inleiding

flash back:
m'n grootvader enzo...de verborgen stukjes van de puzzel van het waarnemen

ZA20/12/2004 Inleiding. België. 't Nederlandstalige deel. Een vrouw, een oorlogsweduwe in 't dorp, wordt in het dorp begraven. Net op de dag dat er in een Franstalige stad in dat land een herdenking van de eindgruwelen van de tweede wereldorlog plaatsvindt.

Ze had geen mooiere dag kunnen kiezen om de eenheid van haar leven en haar land uit te drukken en het nationalisme een vuist te maken. Weduwe van twee mannen. De eerste als eerste in een verre oorlog op grond van het dorp zelf gevallen.

De tweede zijn schoonzuster tot zijn vrouw makend. Het mislukken van de Duitse revolutie na de eerste wereldoorlog was het begin van het proces dat tot het aan de macht komen van het nazisme leidde. Het rechtsstreekse gevolg daarvan, was dat het leven van tientallen jonge mensen in het dorp in de zomer van 1944 helemaal overhoop gegooid werd...zoals zo dikwijls in de geschiedenis van de mensheid daarvoor. De overlevenden troosten mekaar of verscherpten hun vetes, de latere, welvarender generaties begrepen niet goed soms wat er tussen een aantal mensen aan de hand geweest was. Teveel werd alles toegespitst op wie wat had gedaan en niet op het ekonomische en politieke waarom van een oorlog. Sommigen vragen zich wel af waarom er zestig jaar later in de wereld meer dorpen met burgerlijke oorlogsslachtoffers zijn dan toen. Waarschijnlijk ben ik in het dorp de enige die het antwoord weet en op mijn homesite ook de remedie verspreid. Iedereen met een zekere ouderdom hangt wel één van de versies van een stuk waarheid aan, maar voor de jongere generaties is dat allemaal gedaan...ze leven nu in een vredig Europa. Ik hoop voor hen dat dat echt zo blijven mag.

Destijds, toen m'n grootvader ongeveer dezelfde halve-eeuw leeftijd had als ik,

had hij als boer en fruitteler ook een café waar je ook aan volksspelen zoals kegelen en wipschieten kon doen. Hij was ook keizer van de volksdansgroep en onafhankelijk gemeenteraadslid. Alhoewel hij een Engelse piloot het leven redde door hem te verbergen of al eens iets deed voor mensen die niet in de aanvallende Staat wilden gaan werken, was de boodschap die van hem in z'n café uitging duidelijk zowel voor de weinigen die openlijk of verdoken met de collaboratie betrokken waren als voor de velen die het verzet genegen waren : HOU JULLIE GEDEIST, de oorlog is bijna gedaan. Bompa werd opgepakt en verhoord en wist de bezetter en z'n trawanten op z'n eigen filosofische manier ervan te overtuigen dat ze op een moment waarop de gealiëerden voor hun deur stonden hun tijd niet in het onbeduidende van het verzet in zijn dorp moesten steken. Hij moet niks hebben veraden, net zoals niemand wist dat hij een Engels piloot en een paar weerstanders verborg. Van een andere in het dorp verborgen piloot wisten teveel mensen dat hij daar verborgen was, die werd dan ook bij een razzia een tijd later na de desastreuze moord op de leider van de collaboratie mee opgepakt. Waarschijnlijk kwam grootvader ook vrij door toedoen van een vrouw die mijn oudste tante kende en die daar werkte waar de patrioten ondervraagd én of gefolterd werden. Soms komen dingen raar tot stand : m'n oudste tante was in de kliniek voor een apendix en leerde daar een andere jonge vrouw kennen die later in 't verzet zou gaan...langs die weg zond men onder andere een piloot naar m'n grootvader.

Tijdens de razzia vondt men ook zijn ook in de hofgrond of elders ingegraven zonen of hemzelf of zijn collega-verzetsman-gebuur niet.

Niettegenstaande grootvaders eerlijke bedoelingen, waren er in het dorp wel enkele mensen met dode mannen of kinderen die bompa als verzetsman verdachten van gegevens over het verzet te hebben doorgegeven.

Dat sleet wel na een tijd want op den duur komt de waarheid toch altijd bovendrijven. Die kinderen van m'n grootouders die in het dorp bleven zaten ergens met een gevoel van te willen bewijzen dat een andere wereld dan die waarin zij geboren waren, mogelijk was...zonder dat ze zich daar zelf bewust van waren eigenlijk. Van in de jaren zestig voerden zij het fruit van de streek die door de bezetter zo was aangevallen...uit naar het land van die bezetter. Als om te zeggen dat oorlog geen oplossing is, altijd een gevolg van beetgenomen krijgers die de burgers onder hen enorm veel schade berokkenen. Het leven ging verder. Bompa werd nog altijd bij gestorven dorpsgenoten geroepen om hen 'af te leggen' of om twisten bij te leggen. Eén van zijn zonen die geen werk vond en de koloniale school gevolgd had,ging uiteindelijk niet naar Kongo en begon een handelszaak in fruit van de streek, waaronder ook het hunne. Hun vader, mijn grootvader dus, had op zijn beurt een vader die z'n eerste vrouw verloor. Later, na lange tijd alleen met z'n zoon, m'n grootvader langs vader's kant, geleefd te hebben, hertrouwde hij met een weduwe uit 'Kumtich' (ich kummere mich um dich) Het lijkt er soms op dat oorlog de genetische intelligentie van 'wievindt wie' om zich (en de lijnen vóór hen) voort te planten, roet in het spel gooien komt...toch is dat niet zo...want wie iedereen die hier moet rondlopen komt hier waarschijnlijk uiteindelijk toch door een hergroepering der genen op de wereld en deze wezens zijn geen genetische zieleresultaten die ergens afwijken van wat normaal in de lijn der scenarioverwachtingen lag, omdat bijvoorbeeld de oorlogsweduwen aan andere mannen beginnen. Hetzelfde verhaal gaat met gelijkaardige personages verder, zo lijkt het mij. Dit is een gigantisch dominospel dat al zo oud als de mensheid en ouder is.



Een andere grootvader, langs ma's kant had voor een stuk meer noordelijke roots en werkte met z'n schoonbroer in de zaak van z'n vader. Ze maakten van maïs en zo veevoeder aan de kanten van Keerbergen en Kampenhout. Zo leerde bompa II zijn vrouw kennen, want die haar vader was beestekoopman uit Stok, een dorp tegen 't begin van Limburg. 't Moet wat geweest zijn in die tijd. Men keerde het hooi nog manueel...het moest zo dikwijls rondgesmeten worden dat een bekend gezegde in die tijd was : 'het hooi moet op de vork drogen'. Een zeker Viktor nam dit eens letterlijk en terwijl hij rustte en wat hooi op z'n vork legde, zei hij "onze pa heeft gezegd dat het hooi op de vork drogen moet".





flash back

Liefdesverhoudingen, het gevolg van voorgeschiedenissen die over de generaties heen voortduren

Twee zusjes groeiden voor Wereldoorlog twee op. Hun ouders, de vader, een Noorderlijk type met grijze ogen, de moeder met een Siberisch-Indiaans uiterlijk. Hun oudste dochter Nathalie, beetje mediteraan voorkomen, de jongste dochter Emilie grijze ogen, olijker dan de oudste. In de tak langs moederskant hadden beide zussen nichten van de Siberisch-Indiaanse lijn met duidelijk veel passie in het bloed.

Eén van de nichten, Helena, trouwde en haar man bezweek nog voor zijn pensioen op de wc-pot aan een hartaanval. Na enkele jaren schikte de vrouw zich in een minaares-rol...uit noodzaak om de passie in haar alsnog kwijt te raken. De vrouw van haar minaar vond de driehoek wel in orde, zolang haar man bij haar bleef wonen, wat hij ook deed. Na een tijd ging die toestand voor Helena niet meer en iedere avond bad ze 'God' om een oplossing. Die oplossing kwam er ook, want een andere, vrije weduwenaar begon interesse voor Helena te tonen. Toch zat ze weer met keuzes die haar moeilijk vielen. Voor haar nichten en hun dochters was het een simpele kwestie...'ze had maar niet met een getrouwde man iets moeten beginnen'.

Opmerkelijk was dat een paar jaar terug, de dag nadat Helena's begraven werd, de man van haar nichtje Emilie een hersenberoerte kreeg die hij overleefde, maar waar hij niet helemaal van herstelde. Misschien leefde in de rustige,olijke maar nuchtere Emilie die haar man nu al zestig jaar kent, via de genetica dat verlangen naar veel passie in het leven,alhoewel je het haar andere kant niet zou nageven. Misschien verlangde ook haar meer op passie ingestelde man ook naar die soort energie die mensen hevig naar mekaar doet verlangen zonder dat hun verstand in de weg staat. Daarom ook dat één van haar kinderen die passie wél onder de vorm van driehoeksverhoudingen en andere tegenkwam...en daarom ook eerst iemand warmbloedig, maar toch overwegend zakelijk ingesteld iemand tegenkwam.

Wat niet wordt opgelost, werkt zich op een andere manier uit...vaak door andere verwanten of hun nakomelingen. Ieder is zo een stukje van het geheel van anderen. Een andere nicht van Emilie was dan iemand die 'ja...maar' tegen de passie zei, waarop haar lief haar een brief schreef...'als je nieuwe schoenen koopt wil je ze toch eens passen'.
flash back

het leven is een eindeloze test

Zoeken naar mogelijkheden. Versmelten van cellen met tegengestelde inhoud. Scheppen van organismen, daarna planten en organen en door ons, door de natuur dus, bezielde wezens. Daarna de mens, de stammen, de koninkrijken, de republieken en ooit één wereld zonder grenzen.

Eerst moet het bewustzijn van de mens zich van de geldspekulatie en de negatieve emoties ontdoen. Groeien naar een nieuwe politieke organisatievorm toe.

Een hierarchie die niet op het bezit gebaseerd is, dringt zich op. Het verval van dat geldspekulatiesysteem zal de nodige stimulansen aan de bewustzijnsverhoging geven. Intussen blijven we voor een flink stuk ingedommeld, gevangenen van levensgewoonten, gebonden aan de strijd om het ekomische overleven van het oude systeem en het emotioneel onrijp reageren. We worden dus tegengehouden om zowel sociaal als persoonlijk te groeien. We moeten allerlei filosofische inzichten doorgeven zowel als rijp worden om de verwarring die onze geslachtsdrift met zich meebrengt op te lossen. Ook onze lichamelijke sterfelijkheid mogen we niet langer meer als iets onbegrijpelijks en angstaanjagends ervaren. Alleen in theorie begrijp je dit niet, je moet alles ervaren, de ene wat meer dan de andere...zodat je er achteraf op terugkijken kan
flash back

Het geloof, moderne versie...zet zich door

EENS GOED BEZINNEN ROND DE TSUNAMI MENSHEID ! De wereld was één continent en ging en gaat uitéén...maar de mensheid moet één worden. Ze toonde ook dat ze één kon worden.

Een dinsdag in de week overliep ik wie er al wat gekregen had van m'n oude collega's.

Vier dagen later hoor ik dat de AA-voorzitter en ex-collega een infarkt gekregen had. Hij was er bijna aan.

Uit een gesprek de avond na een begrafenis van de grootmoeder van een vriendin vernam ik dat de ene mens langer in de kamer waar hij in overlijdt blijft hangen dan de andere. Haar grootmoeder was vrij vlug weg, zei ze.



De man wiens broer in de oorlog bleef zei dat een op jouw afstormende hond gestopt kon worden door stokstijf te blijven staan.

Mijn taktiek is in zijn richting te gaan en veel autoritaire geluiden in zijn richting te maken, zelfs als hij na een keer afdruipen weer terugkomt.

Of je verstoppen...zoals voor de nazi's in den tijd.

Lezen en leven is zoals wanneer je leerde schrijven of rekenen, oefenen, veel oefenen, altijd oefenen om steeds opnieuw helderder leren te observeren. Observeren in de direkte omgeving.

Ze heeft er zovelen zien gaan, ze heeft er zovelen geholpen, wat zwaar was maakte ze licht. Ze is een levende encyclopedie die heel veel weet van mensen die in de tijd hun fruit op het bedrijf kwamen leveren. Ze werd er door de genetische voorzienigheid gedropt om voor veel mensen veel te betekenen omdat ze alles zo goed aanvoelden...ons ma.

Hij bijt geen katten dood, hij gaat geen zwaardere en hogere mannelijke rashonden uit de weg als zwerfstratier...en iemand met goede bedoelingen doet hij geen kwaad...onzen hond.

Een droom kan een voorspelling, een lied gekomponeerd met de noten van de verwarring en de inzichten van de dag zijn, of telepatische liefdesontmoetingen zonder de plichtplegingen van de dag.

Een psychiater is een soort moderne pastoor...maar ik weiger hun vakjesdenken...er is meer.

De filosofie kan het nieuwe uit de samenhang van de oude bundeling ontdekken...alleen vanuit het geheim van de juiste attitude.

Is iedereen wel gemaakt om alle dagen met mekaar te slapen. Ook daar kan je geen gestandardiseerde lijn in trekken. Dat ligt nu eenmaal voor sommigen mensen anders. Bepaald het geestelijk leven ook de hormonen, vraag ik mij nu ineens af...in plaats van omgekeerd. Mensen denken in termen van wettig en onwettig, ook in de dimmensie van het gevoelen. Voor Sirach, die van 170vr Christus zijn plaats in de Bijbel bijeenschreef was het gewoon een wit-zwart iets, dit kon en mocht man en vrouw en dat niet...chapeau als ge dat allebei kunt...maar zo loopt het met bepaalde bedoelingen niet altijd...vrees ik.
AUGUSTUS SEPTEMBER ? Kan de zon voor de wolken staan ? Nee, voor alles is maar één uiltleg, alhoewel het leven complex in mekaar zit. Beelden van vroeger. Hardwerkend familiedespoot, weinig tijd voor persoonlijke dingen. Biologische aanleg voor herseninfarkten of zieleroerselen met hun bron nog in de stamboom en door hem nog niet onschadelijk gemaakt ? Moet ik dat dan soms doen ? Hij, altijd opgejaagdheid vertalen in werken. 't Had zijn zin, ik weet het. Ik, mee in dat ritme, maar me afvragend waarom. Dat alles maar een onderdeel van de som. Ik heb me wel emotioneel leren uiten. Ik heb geleerd dat het niet alleen de schuld was van anderen, alles wat me overkwam, maar noodzakelijk voor eenieder, omwille van ik weet niet altijd waarom. Spijtig voor hem,want zonder de gestresseerde kanten was,is hij de goedtigheid zelf. Eén raad over de liefde van hem, zal ik nooit vergeten 'Speel niet met dat maske haar voeten' en toen ik eens uitzonderlijk teveel gedronken had 'zijt gij wel mans genoeg om getrouwd te zijn'. Het ene leven is het andere niet pa.' In het leven is het zo dat je maar één keer iets moet gedaan hebben dat, onafgezien van de omstandigheden niet past en je wordt er soms lang op nagekeken.

Achteraf bekeken kon het gewoon niet anders...al kan ik hier niet alleen tot mijn eigen verwijt dan toch wel eens mis zitten, nietwaar Sirach ?

Angst krijg je nooit helemaal weg uit iemand. Een peerwesp wou van mijn boterham met verse kaas en konfituur meeëten...alsof dat nu niet een wesp uitdagen is. Toch reageer je dan nog verschrikt en windt je op : 'trap het af of ik maak je dood'. Volgende keer eens testen of ze niet gewoon meeëet en het aftrapt.

Het lijkt wel alsof in alle mensen meerdere figuren schuilen. De ene vrouw als voorbeeld hoe passie kan verscheuren en die dan toch in feite een poëtische aanleg van de zuiverste grond bezit. Een andere als symbool voor de kultuur die de voeling met de natuur en menselijke psyche is kwijtgeraakt en daardoor wat ze te bieden heeft, niet kwijt kan. Een derde als symbool van de oerrust van vroeger, van waar we komen, zonder veel gelettertheid of franjes...onthecht maar toch verknocht aan de stof. Voeg daarbij het raadsel van de aantrekkingskracht van wat je in onbekenden denkt te vinden en je hebt een heel skala van tegenstellingen die een spel met mensen spelen.

Mensen kunnen schaduwen over elkaars leven werpen waardoor er onvoldoende licht voor je eigen doorkomt.

De gemeente waar ik woon gaat een internationale uitdaging aan : 100 mensen en recepten van overal ter wereld verzamelen.

Ik kan er misschien met een affiche van Oxfam naartoe gaan.



Mailresultaat naar Wi, het telefoneren is gestopt. Enerzijds uitleg rond zich oud voelen en ziek zijn en niets aankunnen, anderzijds de herinnering aan twee nachten in Andalusië waar ze helemaal niet oud was.

Iemand met verhuizen geholpen... enorme literatuurkennster...hele goeie gesprekken...ze heeft te lang geen lichaamelijke liefde meer gehad, opgeslorpt door zoonverplichting...ze zit eronderdoor...zullen we verder gaan of niet, het is allemaal zo veelbelovend...maar. Het is zo gezond en velen durven er gelukkig niet meer aan beginnen of het op dagelijkse basis met meer dan één vriend of vriendin delen.

Weer iemand goede raad geven en ze zien achteruitaan omdat ze hem niet opvolgd ?Gelukkig redt Awie me dan weer ook nog met haar rustgevende onvoorwaardelijkheid.

Drie eenzame vrouwen op tijd gelukkig maken , zal dat wel blijven lukken ? Dezelfde houden lijkt het ongecompliceerdst. Aangezien ik me voor de moment toch nergens echt thuisvoel en er voor m'n kultuurprojekt weinig of geen reaktie zal zijn, zal ik misschien toch beter beginnen reizen of alles combineren, werken, reizen en al de rest. Alhoewelook reizen op zich, trekken...werken is. Ik zal ooit nog eens mijn verslag van m'n solotrip naar Noorwegen moeten uittypen...dan zal je dat wel verstaan...U die dit waarschijnlijk nooit lezen zult ?

Goede muziek, gedichten,verkennende aanrakingen allerhande...goed onstuitbaar gevoel, heel volle ero-auro, koesteren goedvoelen...alleen slapen, vermoeid opstaan, hunkeren naar lichamelijke liefde. Vermoeiende dromen gehad ?

Meer zin om te beleven dan tot in detail te beschrijven, gaat te diep.

A.W. vond antioorlogssite voor gedichten voor me. Vriendin, ex-geliefde ? Vandaag vraagt ze me van haar in haar soep te laten koken (in haar karma ?). Gisteren liet ik iemand haar lichaam herontwaken. Vandaag blijkt dat de situatie door voor mij onbekende faktoren geblokkeerd zit, want ik zie of hoor ze niet meer om de liefdeshymmne voor het eerst voluit te spelen. Weet maar al te duidelijk dat een vrouw en alles wat ze te bieden heeft me veel energie geven kan...en dat 'open' met iedereen zijn...zijn grenzen heeft. ik val in herhaling, maar... :

Liefdesaxioma : Is het niet de bedoeling van het leven van zij die fysiek of geestelijk jaloers zijn dat af te leren...of is dit een genetisch bepaald iets en kan dat niet anders ?

Tegenaxioma : Zit een mens niet zo in mekaar dat indien hij of zij, goedmenend iemand lief heeft en dat wederzijds is, dat dan 'bedrog' ...of niet volledig voor mekaar kiezen afgestraft wordt door het niet meer of moeilijker kunnen gelukkig worden van diegene die de boot afhouden blijft ?

Is vrije liefde niet alleen mogelijk onder niet-jaloerse bissexuelen ? Voor hetero's heeft dat eigenlijk niet veel zin, zeker niet als het om meer dan sex gaat en de ene klaar komt als een leeuw en de minder in de wereld van de andere ingeleefde, of gekwetste als een lichaam met pijn. De natuur heeft als echt geniaal theaterschrijver toch zijn best gedaan om drama voort te brengen.

Kan als een man zijn vrouw verstoot om redenen die niet alleen bij haar liggen , maar ook bij hem, kan die man dan nog wel emotioneel gelukkig worden?

En omgekeerd. Kan een derde, mensen met dergelijke menselijke ervaringen nog wel helpen gelukkig maken ?

In welke mate speelt de genetica hier een generatieoverschrijdende rol in ...en duiken de problemen in een andere 'mensenvorm' op ?

Zou het niet allemaal simpelder zijn indien we werden als kinderen in onze buiten man-vrouwrelatie ? Mag men z'n kinderen achterlaten bij iemand die je onterecht of voorbarig verlaten heeft ? Misschien moeten die kinderen in dat stadium eerst met het nieuwe koppel wel de voor hun verdere leven nodige ervaringen opdoen. In hoeverre is dit alles duidelijk voor de gemiddelde mens ? Mannen ondereen en vrouwen ondereen hebben duidelijke visies over het vreemdgaan van de andere sexe. Waarom wekt 'geestelijk bedrog' (beter kunnen praten met iemand anders) soms nog meer jaloezie op ?

Kinderen van nu die vroeger met de volledige liefdesbeleving beginnen hebben duidelijk al vroeger problemen met hun ex-geliefden los te laten. Langzaam groeit er een kultuur waarover daar meer en meer gepraat kan worden. Zelfwaarde, geloven in goede toekomst, kracht vragen aan iets sterkers in je, niet blijven analyseren, vooruit denken, werk en vrouw vinden...of tijdje alleen blijven. Het verleden niet blijven analyseren is zo makkellijk niet, je moet de juiste lessen trekken. Welk voorbeeld hun te geven. Een platonische vriendin en ook een lichamelijke ...een moeilijk haalbare kaart ? Ieder situatie is anders en toch hetzelfde. De veranderde man-vrouw-relatie brengt nieuwe uitdagingen en bekwaamheden met zich mee. We moeten onze kinderen alle dagen proberen een aanzet voor ZIN in het leven te helpen vinden meegeven.

Het hoeft niet altijd met veel woorden daarom. Misschien heeft m'n geschrijf over de liefde toch voor iemand zin...als het maar niet als een alibi voor banale vrijpostigheid gezien wordt.

Het antwoord op de vraag naar de plaats van man of vrouw, bij de kinderen of bij de geliefde...laat ik aan iedereen individueel over te beoordelen nadat de schade en de voordelen door elke partij opgemeten zijn.



Grootvader Frans had in 'den' tijd ook café. Een bezoeker vroeg hem om raad ivm zijn lief dat in verwachting was van iemand anders. "Ach jong,ge gaat er misschien dan toch een goei vrouw aan hebben". Een andere keer vroeg iemand z'n lief of hij niet met haar wandelen wou. Haar vriend trakteerde m'n grootvader later een pint omdat hij nu wist dat ze niet te vertrouwen was . Straf verhaal van die tijd.



Ook nog gisteren 23/11/04. Bezoek aan vriendin-psycholoog om haar door mijn ervaringen beter doen te begrijpen hoe de menselijke geest werkt en hoe de lijdende maar ook de heldere geest in mekaar zit. Heb een paar definities van verwarring en uitputting gegeven en gespecifieerd met vergelijkingen. Kunnen gevolg zijn van teveel lijden en teveel tobben en denken omdat de geest voor een deel aan lichamelijke beperkingen gebonden is...kan voor een deel verslijten, maar toch altijd weer genezen...ook door z'n leven en z'n dromen te gaan begrijpen en door het lichte het zware te doen verjagen. Ik zou met haar mijn bestand 'dromen-op-aanvraag' eens moeten bespreken.

Themäavond Kaukasus op Arte, wat een ellende zich aan het nationalisme en krijgsheren te laten vangen...als we naar één wereld gaan ooit... hoeft het niet langs weer kleinere stukjes...begeleid door de anachronistische rol van de godsdienst in de politiek. We zijn ver weg van de sovjet-volkeren-eenheid.

24NOV04 'smorgens op weg naar Rillaar kreeg ik beelden van vogels met een heldere blik binnen, vogels die me met hun ogen echt bekeken. Een uur later achter m'n kachel komt er iemand van natuurpunt binnen om te vragen of hij geen vogelkastjesmag komen hangen.

Hij kwam enkele keren langs. Eens vroeg hij me een gedicht te schrijven voor z'n tante nonneke. Ik vraag me tot op nu af waarom hij niet meer afkwam. Omdat ik er weken niet was wegens ziekte en m'n vader die diezelfde winter stierf ? Andere visie op politiek of liefde ?

Later diezelfde dag ook nog bezoek dichteres met jonge bordercollihond, machtig wezen. Bij bezoek bibliotheek gestuit op nieuw boek 'een klein dorp,een grote tol met ook rond pagina 59 TOT 62 iets over het filosofische en verzoenende rol van m'n grootvader aan pa's kant met z'n landbouw, fruit, cafe en cafespelen. Z'n ondervaging in de oorlog, z'n vrijlating en achteraf na een zinloze moord door iemand van buiten het dorp, de represailles op het dorp die hij ditmaal niet meer afwenden kon. M'n grootmoeder werd geslagen en ging schuilen in Kapellen, ze sliep er in de trog van de beesten in de stal omdat de collaborateurs m'n grootvader zochten, z'n zonen verstaken zich onder de prei in de hof en in het stro. De laatste paar jaar van hun leven eindigden die dierbare grootouders dement, kan men niet dement worden van teveel afzien en zich schuldig voelen omdat men iets niet heeft kunnen tegenhouden ?

25NOV04wo. Volledig boek over 'klein dorp, grote tol gelezen. Werden de schrijvers daarvan destijds gespaard om dit te kunnen schrijven, soort blauwdruk van wat er tijdens oorlog, collaboratie, verzet en repressie gebeurd. De verhoudingen tussen mensen in een dorp voor, tijdens en na de oorlog zijn goed weergegeven. Niet volledig akkoord sommige omschrijvingen.



Ochtendbuffet trein, eenzame mollige met punch. Trein dappere moeder met kleine met ogen vol vragen. Eenzaam wandelende aziaat. Twee Belgen zonder dak boven het hoofd. Vanin de boogy waarin hij zit rijdt de kleine met z'n arm over de grond mee met het autotje dat hij in z'n handen houdt. Ambtenaren in alle uitvoeringen. Eindejaarspremie en uitzicht op moeten derven. Warmte, problemen vergeten, muziek, mekaar eens goed goed doen zonder dan van wat dan ook bang te zijn.

Dialoog tussen twee grootmoeders over een kleinzoon z'n ex-lief : "ze had al iemand anders voor hij het afgemaakt heeft" ,"zo zie je maar dat zelfs indien een meisje de dag van vandaag kookt en kuist, dat dat dan nog geen garantie is voor een goei te hebben".

Toen grootvader in de veertig was, was z'n oudste zoon ziek en vocht drie jaar tijdens die vervloekte oorlog om in leven te blijven, sinds 1940 al. De zoon was pas genezen of zijn vader zat midden in een storm om zijn dorpelingen van de collaboratie te behoeden.

In België zou een nieuwe Belgische wel willen dat haar enige kind dat niet bij haar in 't noorden leeft het goed zou gaan. Ik beloofde voor hem te bidden...op mijj manier, bijvoorbeeld een stukje van een heel mooi landschap aan of twee stieren voor een ondergaande herfstwinterzon...aan hem opdragen van hieruit.

Het heeft soms geen zin dit allemaal in een verhaal te gieten...dat alleen maar aan gebeurtenissen zou opgehangen zijn. Soms wel, dan denk je er klaar voor te zijn...en doe je het toch niet, je energie verdwijnend naar anderen die er wel meer mee kunnen doen dan alleen maar van genieten ?

Zuidbrusselvroegmarkt op zondag. Je moet niet ver om de hele wereld te ontmoeten.

"Zet je voeten eens tegoei madameke" zei een moeder tegen haar dochtertje op de fiets.

Waarom werken ? Om dure auto's te kunnen kopen...hou toch eens op.

Soms is alles heel helder hoe het is en kan je creativiteit alle kanten uit en toch wordt die heel speciale waarheid achter de dingen altijd weer overschaduwd door de hardnekkigheid van de realiteit die de dingen weer donkerder en onherkenbaarder maakt. Weer rusten en dromen en ontwaken, helderheid opbouwen , handelen en goed proberen zitten...zodat er geen bewolking in je hoofd komt.

Daarna tevreden naar zonsondergang toewandelen.

Verhaal van oude vrouw met maagzweren,daarna maagbloeding en als remedie elke dag een glas paardemelk drinken, na periode kon je terug alles eten. Toen ze jong was verloor ze haar ouders en vier broers en zusters aan tbc na ze te hebben verzorgd. Haar latere man dwong haar voor hem te kiezen voor ze het ook zo krijgen. Haar nog in leven zijnde broer drinkt teveel en zit in kliniek.

De AAbegeleider en zijn financiele zorgen en pendelliefde ontmoet.

Op het perron in de grote stad. Een duif pikt hier en daar een minuskuul stukje kruimel. Ik heb één maiskorrel op zak. Ik goei het en ze loopt er naartoe, maar kent het niet en spuwt het uit. De stad, niks voor duiven ?...daarom dat ze mankte misschien.

Socialisme, communisme en 'christenen' zijn de woorden die het meest misbruikt werden in de geschiedenis.

In 't Spaans is het 'doel' : el fin.

In een programma over arbeidsinvaliteit sprak er een Heselmans (Herstelmans)

In de wereld hierachter zijn de kinderen misschien de hoogste hierarchie.

Clémence was een volksvrouw die thuis nog gewerkt heeft om fruit te sorteren en zo. Op een dag bij de koffie en de spekulaas na 't eten 's noenens zei ze tegen mijn ma : "Hebt ge dat gezien ? Die vent die z'n vrouw laten zitten heeft voor die donkerharige dat straks bij hem was 'ja choeke, es 't goe choeke' en zij maar smoren en koeken eten...en wij dat de hele dag moeten werken en als 't ni goe is nog op tijd tegen ons voeten krijgen van ons mannen" Dat ons ma dat nog weet, da's misschien veertig jaar geleden en 't schijnt dat die madam en hare vent ons van toen nog 2000frank moeten.

Soms is een boek pas goed als de lezer de dingen die de schrijver zelf niet helemaal doorheeft, beter begrijpt.

Op Tv een docu gezien over een proef met een man in een winkelstraat. Hij had een plakkaat waarop stond "Dump me niet meer, laat me niet in de steek ...en dan de naam van een vrouw".

Natuurlijk vond negentig percent van de mannelijke voorbijgangers het maar flauw en zwak...terwijl er veel meer vrouwen positief tegenover stonden. In teorie kan je achter de mannelijke opinie staan, in de praktijk laat je goede inborst of je ijdelheid zich toch vaak vangen aan het spel van afgewezen worden, zich alleen voelen, de andere weer sterken en zo verder. Iedereen gebruikt iedereen wel eens...als troost.

Het enige spijtige is dat mensen die door en door bij mekaar passen en zouden verder kunnen toch niet voor mekaar kiezen...gewoonlijk ligt dat aan één van de twee.

In sommige gevallen blijkt het wel zo te zijn dat ze toch apart blijven wonen en toch kiezen voor mekaar.

We sterven eigenlijk alleen als we niet voor onszelf of mekaar kiezen...op termijn blijkt toch altijd of het dan tooch uiteindelijk al of wel niet de bedoeling was.

Gelukkig samenleven is zoals alle dagen thee met honing drinken en ook mede daardoor nooit verkouden worden...als je dan toch verkouden wordt moet ge die goede gewoonte niet stopzetten...je moet niet ophouden met gelukkig samenleven als er eens haar in de boter is.

Mop : Opiniepeiling. "Bent U voor of tegen het verbieden van herdenkingen van oorlogsmisdadigers" "Tegen. Van zodra de manifestanten verzameld hebben mogen ze van mij worden opgepakt en een paar jaar het leven in Auswitsch naspelen voor één of ander TV-programma. Als bewakers mogen ook geestesgestoorde sadisten worden ingezet".

Mop: Op het buro 'voor evaluatie van het stemgedrag tijdens het leven' in het hiernamaals, kreeg men van de afdeling 'helmanagment' de vraag binnen wat milder te zijn voor overleden Bush-stemmers, want dat er bijna plaatsgebrek in de hel was.

Mop: Hertrouwde weduwe tot pastoor : " hoe zal dat met ons moeten gaan als ik nu kom te sterven en mijn vent in den hemel tegenkom en dan mijnen huidige vent ook daar gaat bij mij willen komen ?

Chinees vriendinnetje in den tijd. Ze brak glas en van de stukken leerde ze me in m'n chalet in de bos het chinese woord voor boom schrijven.

Waarom dit allemaal neerpennen ? Zal iemand het ooit lezen. Ik neem hetgeen ik er van nodig heb toch mee na m'n dood. Het schrijven dient misschien vooral om je nog meer bewust te worden van al die gevoelens en gedachten in je hoofd, zoals wanneer je een droom in geschreven taal vertaald en er zodoende veel meer van die droom terugkomt zodat je op 't eind met zo'n gedetailleerde assocciaties en ondergronden zit dat je bewustzijn weer tijdelijk een enorme 'boost' krijgt.