Eşleştirme Projesi tr 08 ib en 03

EED’nin çıkış noktası nedir?

24 Kasım 2010 tarihli konsey kararı ile Avrupa Parlamentosunun Endüstriyel Emisyonlar Direktifi (EED), mevcut yedi adet ayrı direktifin değişiklik yapılmış hallerinin net, mantıklı tek bir yasal dokümana dönüştürülmüş halidir.

EED aşağıdaki direktiflerin değişiklik yapılmış hallerini içermektedir:

• 
  IPPC Direktifi (2008/1/EC, 15 Ocak 2008 tarihli) entegre kirlilik önleme ve kontrol ile ilgilidir.
  
• 
  LCP Direktifi (2001/80/EC) büyük yakma tesislerinden havaya salınan belirli kirleticileri içeren emisyonların sınırlandırılması ile ilgilidir.
  
• 
  200/76/EC Direktifi atık yakma ile ilgilidir.
  
• 
  1999/13/EC Direktifi, belirli faaliyetlerde ve tesislerde organik solventlerin kullanılmasından kaynaklı uçucu organic bileşenlerin sınırlandırılması ile ilgilidir.
  
• 
  Titanium dioxide üretimine ilişkin üç ayrı direktif mevcuttur: (i) 78/176/EEC konsey direktifi; (ii) 82/883/EEC konsey direktifi; ve (iii) 92/112/EEC konsey direktifi.
  

IPPC direktifinde neden değişiklik yapildi?

IPPC kapsamında yer alan tesislerin işletme izni alabilmeleri için ve aynı zamanda çevresel performanslarını optimize etmeleri için en iyi mevcut teknikleri uygulamaları gerekir. IPPC direktifinde yapılan değişikliklerin en önemli sebeplerinde bir tanesi AB içerisinde en iyi mevcut teknik uygulamalarının birbirinden farklı ve uyumsuz olmasıdır.

İlaveten konuyla ilgili hükümlerin yedi ayrı yasal enstrümana dağılmış olması da firmaların bürokrasi yükünü çok arttırmaktaydı. Özellikle de birkaç üye ülke çapında faaliyet gösteren firmalar için, MET (mevcut en iyi teknikler) yönetimi ancak ve ancak MET’ler ile ilgili kuralların sürekli olarak teknolojik gelişmelere dapte edilmesi halinde etkin olacaktır. Kurallar, daha büyük ölçüde adapte edilebilir olacak şekilde yapılandırılmalıdır.

Bütün bu kuralların uyarlanmasının sonucu EED’dir.

3.