fe'asAllahu en ye'tiye Bil'fethbelki Allah bir zafer verir ev emrin min ındiH ya da O’nun katından bir talimat gelir de feyusbihu alâ ma eserru fiy enfüsihim nadimiyn; içlerinde sakladıkları düşüncelerden dolayı vicdan azabı çekmeye başlarlar. Yani onları vicdanları ile baş başa bırakıyor yarım inançlıları. Bu çıkar üzerine inanç kuran insanları. Yani Allah’ın söylediği mutlak hakk’tır, ben burada onun için varım diye değil de, çıkarımız var burada olmaktan diye burada olanları Allah, belki vicdanınız sızlar, hakikati görürsünüz de diyerek kendi vicdanlarına havale ediyor.
53-) Ve yekulüllezine amenû ehâülailleziyne aksemu Billahi cehde eymanihim innehüm leme'aküm* habitat a'malühüm feasbehu hasiriyn; İman edenler derler ki: "Sizinle beraber olduklarına, bütün güçleriyle Allâh adına yemin edenler bunlar mı?" Yaptıkları boşa gitmiştir; hüsrana uğrayanlar olmuşlardır. (A.Hulusi)
53 - Müminler de hâ, derler: Şunlar mı o, sizinle beraber olduklarına olanca yeminleriyle Allaha yemin edenler?, bütün çabaladıkları boşuna gitti de hüsran içinde kaldılar. (Elmalı)
