Evolyutsion taʼlimotning biokimyoviy usul, immunologik usuli, evolyutsiyaning modellashtirish metodlari reja

EVOLYUTSION TAʼLIMOTNING BIOKIMYOVIY USUL, IMMUNOLOGIK USULI, EVOLYUTSIYANING MODELLASHTIRISH METODLARI
Reja:

1. 
   Evolyutsion taʼlimotning biokimyoviy usul,
   
2. 
   Immunologik usuli
   
3. 
   Evolyutsiyaning modellashtirish metodlari
   

Evolyutsion modellashtirish – Darvin nazariyasining xususiyatlaridan aqlli tizimlar (guruhlarni hisobga olish usullari, genetik algoritmlar) qurish uchun foydalaniladi. Bu sun'iy intellektning kengroq sohasi - hisoblash intellektining bir qismidir.
Evolyutsion modellashtirish allaqachon aniq tashkil etilgan soha bo'lib, unda quyidagilarni ajratib ko'rsatish mumkin:
Molekulyar genetik axborot tizimlarining paydo bo'lishi modellari;
Evolyutsiyaning umumiy qonuniyatlarini modellashtirish (Evolyutsion algoritmlar). Bu faqat evolyutsiya tamoyillaridan foydalanadigan tizimlar. Ular funktsional optimallashtirish tipidagi masalalarda muvaffaqiyatli qo'llanilgan va ularni matematik tilda osongina tasvirlash mumkin;
Evolyutsion modellashtirish allaqachon aniq tashkil etilgan soha bo'lib, unda quyidagilarni ajratib ko'rsatish mumkin:
evolyutsion modellar. Bular evolyutsion algoritmlarga qaraganda biologik jihatdan realroq boʻlgan, ammo amaliy maʼnoda foydali ekanligi isbotlanmagan tizimlardir. Ular ko'proq biologik tizimlarga o'xshaydi va texnik muammolarni hal qilishga kamroq e'tibor qaratadi. Ular murakkab va qiziqarli xulq-atvorga ega va, ehtimol, tez orada amaliy dasturlarga ega bo'ladi. Ushbu tizimlar sun'iy hayot deb ataladigan tizimni o'z ichiga oladi.
amaliy evolyutsion modellashtirish.
Evolyutsion dasturlash
Evolyutsion dasturlash – evolyutsion algoritmning to'rtta asosiy paradigmalaridan biridir. Bu genetik dasturlashga o'xshaydi, lekin optimallashtirilayotgan dasturning tuzilishi qat'iy belgilangan va uning raqamli parametrlari o'zgarishi mumkin.
Evolyutsiya nuqtai nazardan immunitet tizimining paydo bo’lishi taxminan 500 mln yillar hisoblanadi. Tabiatning bunday narsani in’om qilgani o’zining go’zalligi bilan uyg’unlashib, maqsadga muvofiqligi bilan odamzodni ham quvontiradi. Chunki u barcha organizmlarni asosiy himoya tizimi hisoblanadi.
«Immunologiya» fani XVIII asrning oxirlarida rivojlana boshladi va u E.Djenner nomi bilan bog’liq bo’lib, u birinchi bor tabiiy chechak kasaligini oldini olishda «vaktsinatsiya» usulini qo’llashidan iborat bo’ldi va kelgusida L.Paster tomonidan yuqumli kasalliklarni oldini olishdagi tajribalariga asos bo’ldi.
Organizmning kasal chaqiruvchi mikroorganizmlarga nisbatan kurashish qobiliyatidagi mexanizmini o’rganishlar ulkan yutuqlarga olib keldi va u ikkita immunitet nazariyasining kelib chiqishiga sababchi bo’ldi. Jumladan, I.I.Mechnikov tomonidan 1887 yilda immunitetning «fagotsitar» nazariyasi hamda P.Erlix tomonidan 1901 yilda «gumoral» nazariyalar yaratildi.
XV asrning yarmiga kelib, Yevropa mamlakatlarida feodalizm o'rniga burjuaziya hokimiyati o'rnatildi. Natijada sanoat markazlari, yirik shaharlar bunyod etildi, fan, texnika birmuncha rivojlandi. Uzoq safarlarga chiqish, o'zga mamlakatlami bosib olish, ularning tabiiy boyliklarini talash, xalqni ekspluatatsiya qilish avj oldi. Yirik sha-harlarda botanika va hayvonot bog'lari tashkil etildi. Boshqa yerlardan yevropaliklarga notanish ko'pgina o'simlik va hayvon turlari keltirildi.
Bularning hammasi o'simlik va hayvonlarni o'rganishga katta qiziqish uyg'otdi. Natijada kishilarning o'simliklar va hayvonlar to'g'risidagi bilimlari antik dunyoga nis-batan bir necha marta ortdi. Botanika, zoologiya fanlarining yanada rivojlanishi uchun awal ma'lum bo'lgan o'simlik va hayvon turlarini guruhlash ehtiyoji tug'ildi. Bu masala bilan mashhur shved olimi Karl Linney shug'ullandi (6-rasm). Olim o'simlik va hayvonlar sistematikasiga asos soldi. U 10 mingdan ortiq o'simlik, 4200 dan ortiq hayvon turlarini tasvirlab berdi.