Ex doctrina doctissimi patris magistri fra
Yüklə 2,25 Mb.
|
|
zatur, si illico infirmetur ad mortem est vngendus, vt tenet Palude, & Ho- stiens. quia instant ei magna certami- na. Excipiũtur etiam damnati ad mor tem quia non sunt iam capaces salutis corporalis, qui est vnus effectus huius sacramenti. Excipiuntur etiam furio- si & amentes qui habent dilucida in- teruala: nisi fuerint bonæ vitæ & for- malitèr illud petierint. Hoc est pro- pter defectum venerationis. @@0@ @@1@ ¶ QV Æritur, in quibus partibus est vngendus infirmus? Videtur ꝙ in om nibus, quia significat hoc sacramentũ perfectam animæ curationem, ergo debet vngi in toto corpore: quia ani- ma est in qualibet parte corporis. Re- spondeo, ꝙ in medicationibus corpo- ralibus applicantur medicinæ nō om nibus partibus quæ dolent, sed vbi est radix morbi. Et quia tres sunt radices morbi spiritualis: videlicet ratio diri- gens, appetitus mouens & prosequẽs, & principia rationis per quæ intelli- git, sunt sensus (nihil enim in intelle- ctu quin prius fuerit in sensu) ideó vn guntur oẽs sensus. Principiũ verò mo uens appetitum est dilectio: vnde vn- guntur renes vbi viget dilectio. Foe- minæ verò propter honestatem, nec in renibus, nec in ventre sunt vngẽdæ Pedes verò vnguntur quia sunt prose cutiui & executiuè se habent. Vnctio<-P>
@@0@ @@1@ tẽ vnctio in renibus. Quia principiũ dirigens est principiũ oĩum aliorum. Et ideò in aliquibus partibus nō vngũ tur: & melius esset quòd non esset in vsu. At mutilativnguntur in partibus proximis. Et etiā ceci à natiuitate sunt in oculis vngendi. Quia tales possent per aliquas sensationes desiderare vi- dere mulieres. ¶ QV Æritur, vtrum hoc sacramen- tum sit iterabile? Respondeo, ꝙ sic in diuersis infirmitatibus. Quia nō habet effectũ perpetuũ, & per iterationẽ nō fit iniuria sacramẽto, quasi insufficiẽs sit. In eadẽ etiā infirmitate pōt iterari. Quia habet ꝓ materia infirmitatẽ pe- riculosam: & sic quotiescũ sit in pe riculo mortis, putâ si conualesceret et iterũ perueniret ad periculum mortis mavnctione sintsatis. @@0@ @@1@ ¶ Sequitur sacramentum ordinis de ctāt in. 4. d. 24. & deinceps nes septem ordines sint ex in stitutione diuina? Post Ma gister egit de sacramentis quę spectāt ad priuatum remedium singulorũ fi- deliũ, hic incipit tractare de sacramen tis quę dantur in officium & bonũ cō mune vt ordo, et matrimonium. Re- pōd. igitur primò quòd de sacerdotio & diaconatu nemo est qui ambigat quin sint à Christo instituti, nec hære tici hoc negant. Sed de alijs est dubiũ. Et Magister quidem dicit quòd Chri stus reliquit omnes illos ordines seruā dos in ecclesia. Et Palude. 4. dist. 24. quæstio. 1. tenet quòd omnes septem ordines sunt ex institutione diuina. Ita etiam. S. Tho. videtur sentire, quia hic dicit quód omnes septem ordines<-P>
@@0@ @@1@ quod non posset esse si ab ecclesia es- sent instituti. Respōd. in primis, ꝙ isti septem ordines non sunt nouũ inuen tũ vt putant hæretici, sed est antiquis- simum institutum quo nullũ est anti- quius. Quod probatur testimonijs san ctorum. Anacletus qui successit Cle- menti in cap. 2. sui decreti dicit episco pus Deo sacrificans testes secũ habeat & plures quā alij sacerdotes, in solen nioribꝰ diebus habeat tres, aut quin diaconos & subdiaconos atque reli- quos ministros qui sacris ĩduti &c. Ec ce meminit diaconorũ, & subdiacono rũ, & aliorũ. Et Ambrosius etiāsuper illud Ephe. 4. ipse dedit quosdā quidẽ apostolos, alios euāgelistas, fundat om nes ordines in sacra scriptura. Et Euse bius lib. 6. Ecclesiasticæ historiæ ca. 33 recitat epistolā Cornelij ad Fabianũ antiochenum in qua numerat omnes<-P> @@0@ @@1@ sit nos mille annis & supra. Et Hiero nymus in argumento quod præponi{t$} epistolę. 1. Thesaloni. dicit, hos Thesa lonicenses collaudat apostolus scribẽs eis per Titum diaconum, & Onessi- mũ accolitum. In sacra verò scriptura non est de omnibus mẽtio. Possumus igitur dicere ꝙ oẽs hi ordines fuerunt instituti à Christo in particulari ipso viuente, vel saltem generalitèr. Quia Christus dedit potestatem ecclesię cō stituendi ministros, & consecrādi eos ad sacrificium eucharistiæ. Et ad hũc sensum omnes hi ordines sunt institu ti à Christo per hoc quod dedit pote- statẽ ecclesiæ consecrādi, & ordinādi ministros quotquot viderit expedire. ¶ QV Æritur, vtrum ordo sitsacramẽ tum? Respōd. & est conclusio catholi ca, ordo est sacramentũ. Patet quia in concil. Florẽti. numeratur inter septẽ<-P> @@0@ @@1@ ordines sint sacramenta? Durandus di cit ꝙ solum sacerdotium per qđ datur potestas spũalis est sacramẽtum. Alij autẽ ordines sunt quędā sacramẽtalia Adducit ad hoc multas rationes in. 4. d. 24. q. 2. quas ibi poteris videre. Con trarium tenẽt oẽs doctores, videlicet ꝙ oẽs ordines sunt verum sacramẽtum. Hoc asserit. S. Tho. Albertus mag. Bo nauẽt. Almain, Maio. Palu. &c. Et pa tet quia quilibet ordo est sacræ rei si- gnũ, & in eo da{t$} aliquid spũale: quia si alij ordines essent sacramentalia, da rentur simul cũ sacerdotio. Sed ritus ecclesię est in cōtrariũ: imo multi reci piũt minores ordines nolẽtes vlterius progredi, ergo. Ego nisi esset opiniotā torũ doctorũ in contrariũ mallẽ tene- re cũ Durād. nescio em̃ quid cogat po nere quatuor ordines minores esse sa cramẽtũ. Nā quę potestas est illa spũa<-P> @@0@ @@1@ re materiā subdiacono? Itẽ prima ton sura nec est sacramentũ, nec propriè ordo, & in hostiario qui habet aperire fores ecclesiæ &c. Sed tñ quia oẽs op- positũ tenẽt nō auderẽ hoc tenere. Ca ieta. in. q. quam fecit de ritu ordinis te net cum Durando quòd solum sacer- dotiũ est ordo, & sacramentũ à Chri- sto institutũ, omnia verò alia sunt sa- cramentalia. Idem videtur dicere. 3. p. q. 64. ar. 3. 1. Dico igitur ad hanc quæ- stionẽ ꝙ tenenda est cōmunis opinio. Secundò dico, ꝙ opinio Durandi, & Caietani est probabilissima scilicet ꝙ solum sacerdotiũ est sacramentũ, vel saltẽ ꝙ quatuor minores ordines non sunt sacramentũ. Hoc ꝓbatur, quia sa cramentũ est de iure diuino, sed non oẽs ordines sunt de iure diuino, ergo. Probatur minor, nā ca. à multis de ęta te & qualitate ordinādorum Innocẽ<-P> @@0@ @@1@ papam dicit. Vrbanꝰ ait ꝙ solùm pres byteratus & diaconatus sunt sacri or- dines, & ꝙ illi solùm leguntur fuis- se in primitiua ecclesia. Et illa senten tia Vrbani habetur ca. nullus. d. 60. & in dicto ca. à multis dicit Innocentius tertius, subdiaconatus hodie inter sa- cros ordines computatur, ergo nonan teà. Item. 1. Timothe. 3. & ad Titum. 1. Paulus describit mores episcoporum & diaconorum: & nihil dicit de sub- diaconis, nec de alijs minoribus ordi- nibus. Fuit tamen mentio de minori- bus ordinibus apud Dionysi. ca. 3. ec- clesiasticæ Ierarchiæ vbi etiam memi nit de hostiarijs. Et beatꝰ Ignatius mar tyr epistola. 8. ad Antiochenos cũ du- ceretur ad martyrium. Saluto sanctũ presbyterum vestrum, saluto diaco- nos, subdiaconos, accolitos, exorcistas &c. Et est determinatio concilij Lao<-P> @@0@ @@1@ ginensis tertij capite. 16. & Cartha- ginensis quarti ca. 6. & Tolletani pri- mi capi. 28. in omnibus his aprobātur minores ordines. Et in epistola secun da beati Clementis decretum Innocẽ tij. Et decretum Zozimi cap. 3. sunt er go minores ordines ab antiquo in ec- clesia. Et sic est ꝓbabile ꝙ sũt de iure diuino, & ꝑconsequens sacramentũ. ¶ QVÆRITVR, vtrũ in hoc sa- cramento requiratur aliqua materia? Respond. ꝙ sic. Quia omnia sacramẽ ta cōstāt ex rebus & verbis, vt ait Au- gusti. & Magist. Hęc est omniũ sentẽ tia. Sed. S. Tho. ponit differentiam in ter materiā aliorum sacramentorum & materiam huius. Quia in alijs sacra mentis tota efficatia est ab ipso Deo et sacramento, sed in hoc efficatia est par tim à ministro: episcopus enim dat po testatem. Idcirco in alijs sacramentis<-P> @@0@ @@1@ sacramento, quia minister nihil facit, in hoc autem sacramento materia se habet solùm materialitèr. Et licet in hoc conueniant omnes non est tamen mihi certum ꝙ sit necessarium ex iure diuino ꝙ tradatur calix presbytero. Quia in scriptura non habetur ꝙ fie- bat nisi per manuum impositionem. 1. Timotheũ. 4. &. 5. Nec etiā requiri tur manuũ impositio: vt patet in capi. presbyter de sacramentis non iteran- dis. Ideò forsan solis verbis consecrat ep̃us sacerdotes & alios ministros. Nolo tamen aliquod nouũ asserere. ¶ QV Æritur, supposito ꝙ requiratur materia, an sit necessarius contactus materiæ, putâ calicis, vel libri? Caieta. quodlibeto. 1. q. 16. dicit ꝙ sine dubio requiritur realis contactus: nec hoc de bet haberi pro opinione. Quia in om- nibus alijs sacramentis vbi est materia<-P> @@0@ @@1@ mo confirmatione, & extrema vnctio ne, ergo etiā hic. Et hoc etiā significa{t$} in forma, quia dicitur accipe calicem, vel librũ. S. Tho. in additionibꝰ. q. 34. ar. 5. 3. relinquit hoc sub dubio. Et cre do ꝙ posset sustineri ꝙ nō est necessa- rius iste contactus. Nec ego dānarem eum qui negligentia vel alia ex causa non tangeret calicem, & haberem eũ pro sacerdote. Quia tempore aposto- lorum non erat necessarium nisi im- ponere manus. De alijs minoribus or dinibus non est dubium nisi ꝙ nō re- quiritur. Verum est quód si deficeret illud per quod ecclesia intendit trade re officium, ꝙ non haberet illud. Du- randus dicit, quòd in suo episcopatu non tradebatur liber diaconis. Sed se quẽda est cōmunis opinio. Iste aũt cō tactus debet esse simul cũ verbis, vt ve rificetur forma quæ de præsenti dicit<-P> @@0@ @@1@ moralis: sufficit em̃, ꝙ post verba sine multa mora succedat contactus. ¶ QV Æritur, an ordo imprimat cha racterẽ? Respōd. ꝙ sic, quia character est potestas ad aliꝗd spũale: & hic da{t$} potestas circa sacramentũ eucharistię Et ita etiā habetur in cōcilio Florẽti. Et de sacerdotio nō est dubitādũ. De alijs si non sunt sacramenta nonest o- pus dicere quòd imprimāt characterẽ ¶ QV Æritur, an sit ordo in his sacra- mentis? i. an possit fieri diaconus qui non est subdiaconus? Respōdeo ꝙ est præceptum ꝙ seruetur ordo, & qui il lum nō seruaret peccaret mortalitèr. Secundò dico quòd iste ordo non est de necessitate sacramenti. Patet in ca. vnico de clerico ordinato per saltũ. Et qui sic est ordinatus debet suscipere ordines quos omissit dumtaxat à quo cunque ordine incipiatur. Si autem<-P> @@0@ @@1@ <-P>non sit baptizatus & susceperit ordi- nem non est ordinatus: vt patet in cap. veniens de presbytero iā ordinato & nō baptizato, vbi præcipitur quòd ba- ptizetur & iterũ ordinetur. Si autem ordinetur antequā sit confirmatus or do tenet. Et puto quôd qui ex negli- gentia hoc pręteriret nō peccaret mor talitèr, licet male faceret. Quia non in uenio præceptum aliquod. ¶ QVÆR Itur, an qui suscipit ordi- nes in peccato mortali peccet morta- litèr? Respondeo quòd si suscipiat sa- cerdotium peccat mortaliter, & est sa crilegus. Idem est de alijs ordinibus si sint sacramẽta. Si autem nō sint sacra menta, videtur ꝙ non sit mortale, licet sit graue peccatũ, maxime si suscipiat diaconatum qui ordinatur proximè ad eucharistiam. Sed vtrũ peccet mor talitèr qui exercet officia sua in pecca to mortali? de sacerdotio clarum est.<-P> @@0@ @@1@ est mortale. Et quia hoc communiter nō tenetur ꝙ tales peccent mortalitèr ideò verisimilius est quòd hæc nō sint sacramenta. Nihilominus (citra mor tale) grauitèr peccat talis. QV Æritur, quis sit collatur huius sa cramenti? S. Tho. cum alijs dicit quòd solus ep̃s est minister ex officio suo. Patet quia solus ep̃s potest cōsecrare templa, vasa et vestes sacras, sed homo magis dicatur diuino cultui per susce ptionem ordinis quā illa, ergo. Itẽ pa tet ex capit. quanto extra de consuetu dine. Sed vtrum conferre ordines pos sit cōmitti non episcopo? Respondeo de minoribꝰ ordinibus iam in iure est collata potestas aliquibus non episco pis. Possunt enim minores ordines cō ferre presbyteri cardinales, & aliqui abbates sancti Benedicti circa mona chos suos, & laicos sibi subditos. Vt<-P> @@0@ @@1@ Et de ætate & qualitate. ca. cũ contin- gat, & ca abbates de priuilegijs li. 6. & in multis alijs locis iuris. S. Tho. 3. p. q. 72. ar. 11. &. 4. d. 7. q. 3. ar. 1. quæstiũcu. 3. ait ꝙ solus ep̃us habet ex officio suo conferre ordines, & quòd episcopus non potest cōmitere non episcopo po testatem conferendi ordines, etiā mi- nores: & si cōmitteret nihil esset factũ Papa verò potest cōmittere sacerdoti collationem minorũ ordinũ: & re ve- ra iam cōmissit. Quartò dicit. S. Tho. quòd collatio ordinum etiam minorũ non potest cōmitti non sacerdoti, nec collatio maiorum ordinum potest cō mitti nisi episcopo dumtaxat. Idem te net Palude. 4. d. 7. q. 4. conclusione. 2 Nam episcopus & papa non habent maiorem potestatẽ circa corpus Chri sti verum quàm sacerdos: licet circa corpus Christi mysticum quod est ec<-P> @@0@ @@1@ statem ac proinde illa quæ spectāt ad corpus Christi mysticum subsunt po testati papæ. Et quia potestas conferẽ di ordines est solùm potestas circacor pus Christi mysticum, ideò papa po- test committere alteri talem potestaté Quiaverò potestas supra corpus Chri sti mysticum præsupponit potestaté supra corpus Christi verum, ideò pa- pa non potest committere potestatem conferendi ordines nisi sacerdoti, qui solus habet potestatem supra corpus Christi verum. ¶ QV Æritur, vtrũ papa possit cōmit- tere potestatẽ conferendi maiores or- dines facerdoti non episcopo? S. Tho. & Palu. & oẽs dicunt quòd non, nihi lominus (vt fertur) papa de facto com missit quibusdā abbatibꝰ. S. Benedicti Saltem de subdiaconatu vidi ego bul lampapæ quibusdā abbatibꝰ ordinis<-P> @@0@ @@1@ conferre subdiaconatũ. Et alij dicunt ꝙ diaconatum etiā. Si hoc ita est, ego dico ꝙ factum tenet, excepto sacerdo tio: aliâs esset intolerabilis error. Quā uis de hoc dubitet Maioris dicẽs ꝙ pa pa extendit potestatem suam, & quod securius esset ab alio sumere. Sed pu- to illud securum & sine scrupulo. ¶ SED quæritur vtrum episcopi hæ retici, scismatici, aut excōicati, possint ordines conferre? Respondeo, quôd peccant tám recipientes, quám ipsi cō ferentes, nihilominus tamen veros or dines, & verum sacramentum confe- runt non est dubium. ¶ QV Æritur de impedimentis ordi- nandorũ, vtrũ foemina possit ordina- ri. Respōd. secundũ oẽs quòd nō. Pro bat. S. Tho. quia ordinati in ecclesia præficiuntur alijs, foeminæ verò offi- cium est subesse. Et ꝓhibitum est eis<-P> @@0@ @@1@ cerdotum. Item secundũ Paulum. 1. Corinth. 11. mulieres non debent tōde ri, sed initiũ ordinis est tonsura, ergo. ¶ DE pueris verò nō habentibus vsũ rationis dicit. S. Tho. ꝙ esset contra præceptum eos ordinare saltem maio ribus ordinibus, quia minoribus ꝑmit ti{t$} in septenio. Secũdò dicit ꝙ si puer in cunis ordinaretur in sacerdotẽ esset verè ordinatus. Quia hoc sacramentũ non requirit actũ ex parte suscipiẽtis sicuti & baptismus & cōfirmatio. Ho micida autẽ post baptismum non po- test ordinari ex traditione ecclesiæ. Si autem de facto ordinetur tenebit ¶ PER homicidam vèrò intelligitur in proposito, omnis voluntariè occî- dens, aut mutilans alium, vel se ipsum post baptismum: siue id fiat licitè, siue illicitè, omnis talis est irregularis, vt iu dex, lictor, & etiam mandans, præci-<-P> @@0@ @@1@ ditur hæc irregularitas ad eos qui cō- mittantur malefactorem seruantesne rapiantur illi qui sunt morte plecten- di, quia quodāmodo cooperantur ho- micidio. Nescio tamen an hoc sit ex- pressum in iure, si non est nollem eos condẽnare: nisi proptereà ꝙ qui con- cōmittantur sic sunt causa mortis, ꝙ non sequæretur mors si ipsi nō custo- dirent reũ. Qui autẽ pugno extrahit dentem non dicitur mutilator, ac pro indè nec est irregularis: quia poenæiu ris sunt restringendæ non ampliandę De illis qui sunt causa ꝙ alij citiús mo riantur, vt assistentes infirmis, & vertẽ tes illos, dico ꝙ si hoc faciant hoc præ- textuvt citiùs moriatur, fortè manent irregulares. Si veró bona fide id faciāt non puto eos incurrere irregularitatẽ quæ est grauissima ecclesię poena. Si autẽ quispiā se defendendo aliũ occî-<-P> @@0@ @@1@ irregularis, vt ipse ait. 3. p. q. 39. arti. 4. Yüklə 2,25 Mb. Dostları ilə paylaş:
|