BİR AZ DA ATƏŞ QAT
(Gənc xanəndəmiz Bülbülə)
Nədir, nədir o gözəl səsdə titrəyən fəryad
Ki, hər təranəsi ruhumda min fəğan oyadır?
O inləyişlər, aman, kimdən istəyir imdad
Ki, qəlbimin içini hey zaman-zaman qanadır?
Neçin, neçin dodağından uçan fəğanlardan
İçimdə dalğalanır ən acıqlı duyğu, kədər?
Neçin, neçin o səni inlədən «amanlar»dan
Gözümdə kölgələnir bir yığın səfil üzlər!
Neçin, neçin o fəğanlar, «amanlar», gəl, anlat,
Bəlalı Şərqin o keçmiş kədər və matəmimi?
O inlədən səni də qəlbə od vuran qəmimi?
Unut o keçmişi, hayqırma, bitsin əfğanlar,
Bir az da gurlasın artıq səsində üsyanlar,
Bir az da nəğmənə qüvvət, bir az da atəş qat!
1924
* * *
Gərdəni ağ qu kimi,
İncə beli mu kimi,
Dəhri araşdırmışam,
Yox o səmənbu kimi.
Munis ona hər dəni,
Sevmədə hər rəhzəni,
Gördümü ancaq məni,
Ürküyor ahu kimi.
Keçdi bahar günlərim,
Gəldi xəzan inlərim,
Bu gedişi dinlərim,
Ömr axıyor su kimi.
Hər şeyim olmuş talan,
Qəlbimi yoxdur alan,
Xatirələrdir qalan
Həp mənə uyğu kimi.
1925
GÖZLƏR
Qıvırcıq saçının şux tellərində
Ülkər tək parlayıb axan a gözlər!
Dumanlı ömrümün boz çöllərində
Şimşək tək oynayıb çaxan a gözlər!
O gözdə incə bir sirr var, bilinməz,
O necə baxışdır, izi silinməz?
Ah, ona heç bir göz qarşı gəlinməz.
Nədəndir doymaz hər baxan, a gözlər!
O gözdə çox dərin bir ülviyyət var,
İncə minyatürlük, uca sənət var,
Həyat var, ziya var, həm hərarət var,
Ruhumda bir çıraq yakan, a gözlər!
O gözü tanıram kiçik yaşından,
Uzun kipriyindən, qələm qaşından,
Görüncə vuruldum ürək başından,
Bir gündə gəl etmə min qan, a gözlər!
1926
Dostları ilə paylaş: |