HAMIMIZ BİR GÜNƏŞİN ZƏRRƏSİYİZ
Əsrlərdən bəri zülmə alışan,
Qan qusan, qan qusan, ey şər insan!
Aldımı qəlbinizi qisvəti-şum?
Yakdımı ruhunuzu badi-səmum?
Gəlyormu sizə xoş qanlı həyat?
Unudulmuş bəşəriyyat, heyhat!
İştə tarixi açıb bir bakınız!
Fitnəni, zülmü, nifaqı yakınız!
Hamımız bir yuva pərvərdəsiyiz!
Hamımız bir günəşin zərrəsiyiz!
Ayramaz bizləri təğyiri-lisan,
Ayramaz bizləri təbdili-məkan.
Ayramaz bizləri İncil, Quran,
Ayramaz bizləri sərhəddi-şəhan.
Ayramaz bizləri ümman, mühit,
Ayramaz bizləri səhrayi-bəsit.
Ayramaz bizləri həşmətli cibal,
Ayramaz Şərq, Cənub, Qərb, Şimal.
Yetişər kinü küdurət daşımaq?!
Qoxumuş məzbəhələrdə yaşamaq?!
Uzadın dəsti-üxüvvət, sıxalım
Rişeyi-zülmü, nifaqı yıxalım!
Qəlbimizdə yaşasın mehr, səfa,
Uzadaq bir-birinə dəsti-vəfa.
1910
Dostları ilə paylaş: | 
