Эярдяни аь гу кими
Yüklə 1,46 Mb.
|
| PYESLƏR
ŞAİR VƏ QADIN (dramatik poema) Ş ə x s l ə r Şair – 25 yaşında xəyalpərvər, sövdaməzac bir gənc Qadın – 22 yaşında ruhnəvaz, həssas, dilbər bir qadın Pərişan saçlı, əsmər cöhrəli gənc bir qadın kölgəsi Şairin vəfat etmiş sevgilisi Aydın gecə… İki tərəfi ağaclıq, qayalıq, qocaman daşlar, yaşıl otlar, sarmaşıqlar və yabanı çiçəklərlə təzyin edilmiş coşğun bir dərə… Seyrək ağaclı bir qaya üzərindən ensiz bir cığırla Qadın və Şair dərəyə enərkən: Ş a i r Sallanaraq, canım, boylə nerəyə? Q a d ı n Bax, bu cığır enir bir şux dərəyə. Tut izimi, arxamca gəl, tez gedək, O sevdiyim yerləri bir seyr edək. Çoxdandır həsrətəm o mənzərəyə, Ay doğmuşkən gəl enək bu dərəyə.
Bu sərinlik, bu aydınlıq, bu hava Qənimətdir, ələ düşməz bir daha. Əmdiyimiz aydınlığı saçan Ay Bir bulud altına girərsə, hay-hay, Görənmərik sövda üzlü o yeri. Ş a i r (tərəfə) Qadın deyil, göydən enmiş bir pəri, Bu ruh, bu zövqdə bəşər tapılmaz. Q a d ı n Tut izimi, ehtiyatlı ol bir az. Ağaclıqdır, qaranlıqdır, bax, sakın! Qayalardan büdrəməsin ayağın.
Səndən alır bu tükənməz ziyanı. Sənin nurun mənim üçün çıraqdır, Ay, ulduzdan, günəşdən də parlaqdır. Bir quş olub uçsan da dağ, yamaca, Ətək kimi sürünərəm arxanca. Göy yarılsa, qiyamət etsə qiyam, Kölgən kimi səndən mən ayrılmaram. Q a d ı n Dostum, şairliyin gəlmiş sırası, Bu sövdalı yerin incə xülyası Daş ürəkli insanları yumşaldır, Diz çökdürür, bulud kimi ağladır. Yaşıl aydınlığı əmən bu axşam Bir şairə çoxmu verərsə ilham? Hər şeydə bir həzin sövda bildirir.
Ah, məftunam bu dilbər mənzərəyə. Baxsanız, o nur parlayan yarpaqlar, Bu çağlayan dərə, coşqun irmaqlar Sanki bir çox dadlı sirlər anladır, Donuq, sönük ürəkləri oynadır. Bu yosunlu daş üstündə, gəl, əylən
Yarpaq kimi baxdıqca ruhum titrər, Ətrafımda uçan bu şux nəğmələr
Gözəllikdir, sudur, yaşıllıq bir də, Hər üçü toplanmış bu məsud yerdə.
Atılmış yoxluğa incə bir şey var. Ş a i r Nədir? Q a d ı n Nədir? O bir şeydir ki, mümtaz – Hər adama hər zaman qismət olmaz. Bu pərişan gözəlliklər, nəğmələr, Xəyal kimi tutulmayan kölgələr, Qarşımızda bu canlanmış təbiət, Yalnız mənə bunlar verir təsliyət. Bu gözəllik bir qüvvətin əlilə Silinirsə… Ş a i r Sən bir şair dililə, Şair hissilə söz söylərsən, aman. Sənin bu şairanə hallarından Bütün-bütün, canım, heyrətdəyəm mən, Sən ən həssas, gözəl qəlbə maliksən. Bir ürək ki, şairlərin şerinin Həm ruhudur, həm qəlbi, ey nazənin, Bir ürək ki, qızğın sevgi bağlamış, Bir ürək ki, sevmiş, gülmüş, ağlamış, Bir ürək ki, boylə aydın gecədə Həyəcanlar keçirmişdir yenə də O ürəkdə qızğın sevgi, atəş var. Bir ürək ki, sevmiş, olmuş bəxtiyar.
Dönük çərxi-fələk tək dönməmişdir. Sus, toxunma bu yaralı könlümə, Keçmişləri gətirmə göz önümə, Bir səfili üzmə, mərhəmət eylə!
Bir ürək ki, mahtablara bürünmüş, Sevdiyinin arxasınca sürünmüş. Bir ürək ki, dadmış nəşə, həm kədər, Bir ürək ki, çırpınmış sübhə qədər, Çox bəxtiyar yaşamış. Q a d ı n Çox bəxtiyar! Səndə əsrar duyan haqqın dili var, Şairlərə doğrumu ilham olur?
Bu tarixi gözlərindən oxudum. Q a d ı n Tarixmi? Yox, o qorxunc bir uçurum. Yüklə 1,46 Mb. Dostları ilə paylaş:
|