Ünlü ABD’ li psikolog Martin Seligman 1975 yılında kapana kısılmış insanların durumuna ışık tutmak için köpeklerle bir deney yaptı. Seligman bir gurup köpeği kafeslerin içine sıkıca kapadı ve sık sık şok uyguladı. Önce direnen mücadele eden köpekler, bir süre sonra kendilerini çaresizliğin kucağına bıraktı. Daha sonra kafesler köpeklerin kolayca kaçabileceği şekilde değiştirildi. Ancak köpeklerin %65’i kaçmayı bir kez daha denemedi ve yere uzanıp umutsuzca sızlanmayı tercih etti. Seligman bu davranışı “ Öğrenilmiş çaresizlik” olarak tanımladı ve benzer bir sürecin insanlarda da yaşandığını belirledi. Arka arkaya gelen aksilikler insanlara çaresizliği, umutsuzluğu ve ataleti öğretiyordu.” Sabah İnsan Kaynakları
