«Süfrə» surəsi (5) 114 -120 -ci ayətlər
(114).Dedi İsa, oğlu Məryəmin: «Allahım – Rəbbimiz! Nazil üzərimizə süfrə səmadan, olsun bizim üçün bayram əvvəlincimiz üçün və axırıncımız və ayət Səndən. Və ruzi bizə və Sən xeyirli ruziləndirənsən!» (115).Dedi Allah: «Həqiqətən, Mən nazilim onu üzərinizə. Və kim inanmazsa ardından sizdən və həqiqətən, Mən əzabım ona əzabnan, yox əzabım birinə aləmlərdən!» (116).Və onda dedi Allah: «Ay İsa, oğlu Məryəmin! Ə, sən dedin insanlar üçün: “Götürün məni və anamı iki ilahi Allahdan başqa?” Dedi: «Sübhansan! Olmaz mənim üçün ki, deyim, nə ki, deyil mənim üçün haqq ilə? Əgər olsam deyən onu, fəqət bilərdin onu. Bilirsən nə ki, nəfsimdəkini və yoxdur elmim Sənin nəfsindəkinə. Həqiqətən, Sən - Sən Alimsən qeyblərə! (117).Deməmişəm onlar üçün ancaq nə ki, əmrin mənə onunla ki: “İbadət Allaha, Rəbbimə və Rəbbinizə!” Və oldum üzərlərində şahid nə ki, dəmdəydim onlarda. Və amma elə ki, vəfatın mənə, oldun Sən rəqib üzərlərində. Və Sən üzərində külli şeyin Şahidsən! (118).Əgər əzabın onlara və həqiqətən, onlar bəndələrindir. Və əgər məğfirətin onlar üçün, həqiqətən, Sən - Sən Əzizsən, Həkimsən!» (119).Dedi Allah: «Bu gün mənfəəti sadiqlərə sidqləri. Onlar üçün cənnətlər – caridir altından nəhrlər, həmişəlik orada əbədi». Razı Allah onlardan və razıdırlar Ondan. Budur uğur əzim! (120).Allah üçündür mülkü səmaların və ərzin və nə ki, onlarda və O üzərində külli şeyin Qadirdir!
Dostları ilə paylaş: |
