(1).İsmi ilə Allahın – Rəhmanın, Rəhimin! Onda ki, şəms sarınar (2) və onda ki, ulduzlar batar (3) və onda ki, dağlar seyr etdirilər (4) və onda ki, on şəhrlik hamilə dəvələr sahibsiz qalar (5) və onda ki, vəhşi heyvanlar toplanar (6) və onda ki, dəryalar daşar (7) və onda ki, nəfslər cütləşər (8) və onda ki, diri–diri quylananlardan sual olunar: (9).«Hansısı ilə günahın qətlə yetirilib?» (10).Və onda ki, səhifələr nəşr olunar (11) və onda ki, səma olar dağılmış (12) və onda ki, cəhənnəm olar alovlanmış (13) və onda ki, cənnət olar yaxınlaşmış, (14) bilər nəfs, nə hazırlamışdır. (15).Elə deyil! And olsun hərəkətlə geri dönənlərə, (16) işıqda görsənməzlər (17) və gecəyə, onda ki, o qaranlıqlaşar (18) və sübhə, onda ki, o tənəffüs edir! (19).Həqiqətən, o, sözüdür rəsulun – kəramətlinin. (20).Qüvvət sahibidir yanında sahibinin ərşi-məkanın - (21) itaət ediləndir, sonra əmindir. (22).Və sahibiniz deyil məcnun. (23).Və əlbəttə, gördü onu aşkar üfüqdə. (24).Və deyil o üzərində qeybin xəsis. (25).Və deyil o sözü şeytanın - müraciət etmişin. (26).Hara gedirsiniz? (27).Həqiqətən, o ancaq zikrdir aləmlər üçün - (28) kim üçün istəyir sizdən ki, olsun düz. (29).Və istəmirsiniz, ancaq ki, istəyə Allah – Rəbbi aləmlərin!
