«f a t I h ə» s u r ə s I (1)

«Süfrə» surəsi (5) 104 -108 -ci ayətlər

(104).Və onda ki, deyilir onlar üçün: «Gəlin tərəfinə nə ki, nazilidir Allahın və tərəfinə rəsulun!», - deyirlər: «Hesabımız nə ki, tapdıq üzərində onun atalarımızı!» Ə, və əgər olur ataları bilməyənlər şeynən və yox hidayətləri? (105).Ay o kəslər ki, inanırsınız! Üzərinizdə nəfsləriniz. Yox zərər sizə kimdən zəlildir, onda ki, hidayətlisiniz. Tərəfinə Allahın müraciətiniz cəmiyyən və xəbəri sizə, nə ilə ki, oldunuz əməllilər! (106).Ay o kəslər ki, inanırsınız! Şəhadət aranızda onda ki, hazırdır biriniz ölümə. Vaxtı vəsiyyətin iki sahibi ədlin sizdən, ya axırı ikisini qeyrinizdən. Əgər siz zərbəlisiz ərzdə və isbatınıza müsibəti ölümün, həbsi onların ikisini ardından islahatın və andları ikisinin Allah ilə, əgər şübhədəsiz: «Yox müştərilik onun ilə qiymətnən, əgər olar sahibi yaxınlığın. Və yox gizlətməyimiz şəhadəti Allaha. Həqiqətən, onda ki, biz günahkarlardan!» (107).Və əgər əsəri üzərində ona görə ki, onların ikisi istəsə haqqı günahnan və axırı ikisi qiyamı ikisinin məqamına ikisinin o kəslərdən ki, istəsə haqqı üzərlərində əvvəli ikisinin və andları ikisinin Allah ilə: «Şəhadətimiz haqdır şəhadətindən iksinin. Və adlamadıq, həqiqətən, biz onda ki, zalimlərdənik». (108).Bu yaxındır ki, gələlər şəhadət ilə üzərinə vəchinin, ya xoflanalar ki, rəddi yəminliyin ardı yəminliklərinin. Və təqva Allaha və eşidin. Və Allahın yox hidayəti qoum fasiqə!

«Süfrə» surəsi (5) 109 -113 -cü ayətlər
(109).O gün cəmliyər Allah rəsulları və deyər: «Nədir cavabları sizə?» Deyərlər: «Yoxdur elm bizim üçün. Həqiqətən, Sən - Sən Alimsən qeyblərə!» (110).Onda dedi Allah: «Ay İsa, oğlu Məryəmin! Zikr nemətimi üzərinə və üzərinə valideyninin. Onda qüvvətləndirdim səni Ruhu ilə Qüddüsün: kəlmə kəsirdin insanlarla beşikdə və böyük kimi. Və onda öyrətdim sənə kitabı və hikməti və Tövratı və İncili. Və onda xəlq etdin palçıqdan bənzərini təyrin iznimlə və üfürdün onda və oldu təyra iznimlə. Və sağaltdın koru və cüzamlını iznimlə. Və onda xaric etdin meyyiti iznimlə. Və onda kifayətim oğullarını İsrailin səndən, onda gəldin onlara bəyanatlarla. Və dedi o kəslər ki, inanmırdılar onlardan: «Əgər bu, ancaq sehrdir aşkar!» (111).Və onda vəhyim tərəfinə həvarinin ki: «İnanın Mənimlə və rəsulumla!». Dedilər: «İnanırıq! Şahid ol ona görə bizimlə ki, təslimlilərik!» (112).Onda dedi həvarilər: «Ay İsa, oğlu Məryəmin! Məgər bacararmı Rəbbin ki, nazili üzərimizə süfrə səmadan?» Dedi: «Təqva Allaha, əgər oldunuz möminlər!» (113).Dedilər: «İradəliyik ki, yeyək ondan və əminlik qəlbimizə və bilək ki, əlbəttə, sadiqsən bizə və olaq üzərində onun şahidlərdən».