Falsafa asoslari

Realizm.
Uning yirik vakillaridan biri Angelm Ketterberiy 
(1038—1109) dir. U Shimoliy Italiyada tug‘ilgan, 1093-yilda 
Ketterberiy shahrining arxiepiskopi etib tayinlanadi. Angelm 
o‘zining ikki asari bilan mashhur. Birinchisi «Monopoliya» — 
Xudoning borligini sabab oqibat munosabatlari tizimida isbot 
qilish. Bu isbot — kosmologik isbotning shakli sifatida shunday 
talqin qilinadi: inson hayotda ko‘p ne’matlardan foydalanadi. Bu 
ne’matlar esa eng oliy ilohiy ne’matlarning aksidir. Ular orqali 
hamma narsalar mavjuddir. Uzluksiz tanazzulni tasawur qilib 
bolmagani sababli, hamma narsaning bir sababchisi bolishi ke- 
rakki, biz uni Xudo deb ataymiz.
Angelmning ikkinchi asari «Prologion» Xudo borligining 
deduktiv isbotidir. Uning ta’kidlashicha, har bir odam uchun oliy 
va komil mohiyat haqida g‘oya mavjuddir. Bu g‘oya esa obyektiv 
mavjudlikka ega bolgan reallikka mos keladi. Chunki agar borliq 
mavjud bolmaganda edi, narsa komil bolmas edi. Agar Xudo- 
dan yuqoriroq oliy narsani tasawur qilish mumkin emas ekan, 
demak, Xudo reallikda mavjuddir.
Arastu ta’limotining ko‘p tomonlarini qabul qilgan o‘rta asr 
sxolastlarini mo‘tadil realistlar deb atalgan. Ularning yirik va- 
killari Pyer Abelyar va Akviniyalik Fomlar bolgan. Britaniyada 
tugllgan P. Abelyar (1079—1142) juda yoshligidanoq ocz bi- 
limi bilan mashhur edi. Abelyar — mo‘tadil realistdir. Uning 
ta’kidlashicha, reallik yoki universaliy dastlab Xudo aqlida mav­
juddir, undan keyin narsalarning o‘zida mavjuddir va nihoyat, 
odamlarning ongida mavjuddir. Abelyar «Men e’tiqod qilish 
uchun bilaman» degan g‘oyani ilgari surgan. Ya’ni bilmaydigan,
71

---

bilimsiz kishidan ko‘ra, din va uning asosiy tamoyillarini yaxshi 
o‘rgangan kishi afzal. Bunday kishi aqidaparast emas, balki o‘zi 
bilgan narsaning qadrini biladigan insondir.
Abelyar haqiqatni topishda tafakkurning xizmatini ta’kidlab, 
unga hamma vaqt murojaat qiladi. Uning ta’kidlashicha, shubha 
hamma vaqt tadqiqotga yollaydi, tadqiqot esa haqiqatni topadi. 
Uning fikricha, insonning o‘limi Xudoni rozi qilish uchun emas, 
balki odamlarni Xudoga bolgan muhabbat bilan taajjubga solish 
va odamlarga axloqiy ta’sir ko‘rsatish maqsadida sodir boladi. Bu 
bilan odamlar o‘z hayotini Xudoga bo‘ysundiradilar. Bu qarash 
axloqiy ta’sir qilish nazariyasi deb ataladi.
Akviniyalik Foma (1224—1292) mo‘tadil realizmning yana bir 
yirik vakili bo‘lib hisoblanadi. Foma o‘sha davr uchun Arastu 
natur falsafasini ilohiyot bilan birlashtirishga harakat qilgan. 
Bunda u mo‘tadil realizm pozitsiyasida turgan va sxolastikaning 
eng yirik namoyandasi bo‘lgan. Uning fikricha, natural falsafada 
tafakkur va Arastu mantiqiy ta’limoti yordamida Xudo mavjudligi 
haqidagi haqiqatga erishishi mumkin.
Fomaning «Ilohiy summalar» asari 3000 maqoladan iborat 
bolib, 600 masalaniyoritishgabag‘ishlangan. U ilohiyotning siste- 
mali bayon qilinishi vazifasini bajaradi. «Ilohiy summalar»ning 
birinchi qismi Xudoning mavjudligi va borligl masalasida bahs 
yuritadi. Ikkinchi qismi «Xudoga qarab harakat» haqida hikoya 
qiladi. Foma ta’limotidan keyinchalik «tomizm» oqimi shakllan- 
di va u «neotomizm» tarzida G ‘arbda hozir ham saqlanib qolgan.
0 ‘sha davrning mashhur faylasuflaridan biri Vilyam Okkam- 
dir (1309—1349). Uning fikricha, ilohiyot aqidalari ratsional (aql) 
yo‘1 bilan isbotlanishi mumkin emas. Ular faqat Tavrot nufuzi tu- 
fayligina qabul qilinishi mumkin. Bu qarash e’tiqod va tafakkurni 
bir-biridan ajratardi, ularni omuxta qilishm qoralardi. Okkam, 
Shuningdek, universaliylarning obyektiv mavjudligini inkor qila­
di. Uningcha, universaliylar tafakkur tushunchalari uchun faqat 
ismdirlar. Bu tushunchalarni odam o‘z ongida yaratgan. Uning­
cha, alohida odam insonga nisbatan realroq va muhimroqdir.
Rodjer Bekon (1214—1292) ham Okkam mansub bolgan oqim 
vakillaridandir. U o‘z hayotini ilmiy tajribalarga bag‘ishlagan.
72

---

Ular yordamida u tajribaviy fanga asos soldi. Bunday metodni
XVII asrda Frensis Bekon ishlab chiqdi. Haqiqatni topishda tabi­
atni tajribaviy o‘rganish metodini qollash nominalistlar qarash- 
lariga to‘liq mos kelardi. Nominalistlar va realistlar o‘rtasidagi 
qarama-qarshilik o‘rta asr sxolastikasining muhim muammolari- 
dan biri edi. Butun o‘rta asrlarda sxolastikaning bu ikki oqimi 
o‘rtasida kurash ketgan. Sxolastikaning avjga chiqqan davri — 
1150 va 1300-yillarda — Foma Akviniyskiyning mo‘tadii realizmi 
nominalizm ustidan g‘alaba qozondi. Lekin 1300-yildan keyin 
cherkov ilohiyotchilari tafakkurida nominalizm yuqori mavqeni 
egallay boshladi. Bu ko‘p jihatdan uyg‘onish davri falsafasiga ta’sir 
ko‘rsatdi. Shuningdek, haqiqatga erishishning tajribaviy metodini 
(ratsionalizm) vujudga kelishida katta xizmat qildi.
Yevropa falsafasining rivojida universitetlar muhim o‘rin tu ­
tadi. Ular bilim va ma’rifatning o‘chog‘i sifatida 1200-yillarda 
vujudga keldi. 1400-yillarga kelib, Yevropada 23 ta universitet 
mavjud bo‘lgan. Universitet dasturining juda katta qismini 
sxolastika bilan shug‘ullanish tashkil etar edi. Universitetlar- 
ning vujudga kelishining sababi mashhur olimlarning faoli- 
yatidir. XII asrda Iteriy Rim huquqining buyuk tadqiqotchi- 
si sifatida mashhur bo‘ladi va talabalar uni eshitish uchun 
Bolonya shahriga oqib kela boshlaydilar. Natijada Bolonya 
shahri universiteti muvaffaqiyatli faoliyat ko‘rsata boshlaydi. 
Abelyarning o‘qituvchi sifatidagi shuhrati ko‘p jihatdan Parij 
universitetining vujudga kelishiga sabab bo‘ldi. Universitetlar, 
Shuningdek, talabalarning chiqishlari natijasida ham vujudga 
kelgan. Masalan, XII asrda Angliya va Fransiya qirollari ora­
sidagi nizo oqibatida, Angliya talabalariga yaxshi munosabat 
bildirilmaganligi ularning Parijdan Angliyaning Oksford shah­
riga ko‘chib o‘tish lariga sabab bo‘ldi. Buning natijasida mash­
hur Oksford universiteti tashkil topdi. Kembridj universiteti 
esa Oksford universiteti talabalarining qo‘zg‘olon ko‘tarishi va 
1209-yilda ularning Oksforddan Kembridjga ko‘chib o'tishlari 
natijasida vujudga keldi.
Universitetlar qadimgi Yunoniston va Rimda, shu bilan birga 
bizning mamlakatimizda ham mashhur bolgan ustoz va shogird-
73

---

lar to‘planib ilm o‘rganadigan, o‘rgatiladigan va ilmiy bahslar olib 
boriladigan maktablar tarzida shakllangan bo‘lsa-da, ammo fan 
sohalarining ko‘pligi tufayli alohida ilm o‘chog‘iga aylanib qoldi. 
Ularning tajribasi keyinroq butun dunyoga tarqalib ketdi.