Beşinci bölmə: Çıxış yolları Birinci fəsil: Səhv çıxış yolu
Fələstin son əlli ildə dünyanın və Orta Şərqin mühüm məsələsi olmuşdur. Bu mühüm məsələnin və bu dolaşıq problemin həlli üçün iki yol təklif olunur: bir səhv yol və bir düzgün yol.
Səhv çıxış yolu budur ki, nə insani dəyərlərə boyun əyən, nə beynəlxalq qanunlara və beynəlxalq təşkilatların qətnamələrinə tabe olan işğalçı ilə müzakirə aparıb razılığa gəlsinlər. Bu həll yolu səhv həll yoludur. Bu hər hansı bir formada görünsə, səhvdir. İsrail özünün heç bir imzasına sadiq olmadığını göstərmişdir; əgər razılaşsalar da, imzalasalar da, əməl etməyəcək. Buna ən böyük və ən güclü dəlil də Ramallahın bugünkü vəziyyətidir. Bəli, özləri oturub Osloda imzaladılar. Muxtar hökuməti rəsmən tanıdılar. İndi buyurun, bu, muxtar hökumətlə və müzakirə tərəfi ilə - yəni Yasir Ərəfatla etdikləri rəftardır. Bunlar öz imzalarına sadiq qalmırlar. Qarşı tərəfin bunlara verdiyi hər bir imzanın üstünə ayaqlarını qoyur və bir addım irəliləyirlər. Xislətləri belədir. Bu həll yolu düzgün həll yolu deyil. Əlbəttə, bu sözdə mənim müraciətim nəyin bahasına olursa olsun bu xərçəng vəzisini qorumaq istəyən şəxslərə deyil. Onlar bu sözü qəbul etmirlər, biz bunu bilirik. Mənim sözüm ərəb hökumətlərinə, İslam hökumətlərinə, müsəlman xalqlara və dünyanın hər bir yerində olan ayıq vicdanlaradır. Mən onlarla danışıram. Təcavüzkarın ağzına yem atıb onu daha da kökəldən və sonrakı addıma qadir edən bu həll yolu - həll yolu deyil. Bu, Fələstinin əlliillik təcrübəsidir. Birləşmiş Millətlər Təşkilatında qətnamə qəbul edildi. Sionistlərin müdafiəçisi olan Amerika da formal olaraq o qətnamələri imzalasa da, bu işğalçı bu qətnamələrə əməl etməyib. Heç kim də deməyib ki, gözünün üstə qaşın var. İnsan belə bir hökumətlə və belə bir tərəflə necə müzakirə aparsın? Bu həll yolu səhv həll yoludur. Bu, düzgün deyil.
Dostları ilə paylaş: |
