Fələstİn İslam İnqilabının Böyük Rəhbəri həzrət Ayətullah Seyid Əli Xameneinin baxışında

Müsəlmanlarda sülh yerinə mübarizə təfəkkürünün qoyulması

Bu gün dünyanın bütün müsəlmanları Fələstin xalqının bu taleyüklü mübarizələrinə göz dikmiş və ona birinci intifazədən daha artıq könül vermişlər. Çünki o zaman - yəni on il öncə regionda sülh şəraiti tədricən yayılmışdı; bəziləri Amerikaya könül vermişdilər, bəziləri beynəlxalq ajiotaj və siyasi təzyiq qarşısında durmağın mümkün olmadığına inanıb Amerika və İsrailin şərtləri ilə sülhü qəbul etməkdən başqa bir yolun olmadığını düşünürdülər. O zaman regionda baş verən dəyişikliklərdən sonra bu nəzəriyyənin möhkəmlənməsinə daha artıq şərait yarandı. Lakin bu il bu konfrans elə bir şəraitdə keçirilir ki, regionda sülh həlli yolu çıxılmaz vəziyyətdə qalmışdır. Hətta Amerikaya könül verənlər və verməkdə olanlar da bu çıxılmaz vəziyyəti etiraf edirlər.

1991-ci ildə ərəblər və müsəlmanlar Fars körfəzi müharibəsi hadisəsində ardıcıl məğlubiyyətlər silsiləsinin ardınca məyus oldular. Onların daxili birliyi də ciddi sarsıntıya məruz qaldı və onlara təfriqə hakim oldu. Lakin indiki şəraitdə, xüsusən də Livanın cənubunda İslam müqavimətinin tarixi və əzəmətli qələbəsinin şüasında müsəlmanların qəlbində yeni və həyatverici ümidlər peyda olmuşdur.

O zaman İsraillə rəftar tərzinə dair həmişə iki yol irəli sürülürdü: Ərəb ordularının İsraillə hərbi qarşıdurması - deylirdi ki, onda bütün təcrübələr məğlubiyyətə uğramışdır - və sülh yolu. Sülh yolu dinc şəkildə İsrailin istəklərinin həyata keçməsinə səbəb olurdu və bəzi işğal olunmuş ərazilərdən geri çəkilməyin qarşısında ərəb ölkələrinin hərbi gücünün inkişaf etməməsini təzmin edirdi. Biz bunun bənzərinə Kemp Deyviddə şahid olduq. O günlərdə müqavimət örnəyi irəli sürülmürdü və deyilirdi ki, ümumi şəkildə qəbul olunmur. Lakin indi bizim qarşımızda olan uğurlu bir örnəkdir. O, ilk dəfə olaraq işğal olunmuş torpaqları İsrailə heç bir imtiyaz vermədən azad edə və sionizm rejiminin bu ərəb ölkəsinin – yəni Livanın paytaxtında öz bayrağını ucaltmaq istəyinin həyata keçməsinə mane ola bildi. Kemp Deyviddə İsrailin geri çəkilməsinin şərti Misir ordusunun Sinayın şimalına ezam olunmaması idi, lakin Livanın cənubunda həmin İsrail İslam müqavimətinin qüvvəsindən nigaran halda yalvararaq Livan ordusunun Fələstin və Livan sərhədinə ezam olunmasını istəyir. Yəni müqavimət hakimiyyəti kamil şəkildə Livanın cənubuna və digər işğal olunmuş bölgələrə qaytarmağı bacardı.