Şəkil 3.1. Korporativ idarəetmənin alman modeli
Birinci, şirkətlərdə səhmdarların ümumi sayının artması baş verirdi. Müxtəlif ölkələrdə bu proses eyni temp və miqyasla inkişaf etmirdi. Amma ümumi tendensiya ondan ibarət idi ki, xırda səhmdarların xüsusi çəkisinin artması ilə iri səhmdarların payı azalırdı. İndi elə şirkətlər var ki, onların illik dövriyyəsi nisbətən iri ölkələrdəkindən qat-qat artıqdır və onların səhmdarlarının sayı on və yüz minlərlə ölçülür.
İkinci, elə iri səhmdarlar yaranmışlar ki, onlar, bilavasitə mülkiyyətin cari idarə edilməsi prosesindən imtina edirlər. Bunların sırasında institusional investorlar olan investisiya və təqaüd fondlarını, sığorta şirkətlərini və başqalarını göstərmək olar.
Üçüncü, mülkiyyətin idarə edilməsində daha böyük rolu muzdlu menecerlər oynamağa başladılar.
Dostları ilə paylaş: |
