Gökyüzünden düşen yağmur tanesi Ellerimden kayıp giden ellerin
Yüklə 128,15 Kb.
|
|
BİLİNMEZE DOĞRU YAZAN GÖNÜL SEYYAHI Elveda Gökyüzünden düşen yağmur tanesi Ellerimden kayıp giden ellerin O derin bakan gözlerin Sonsuzluğa mahkûm etti sevgilim Bu ötesi karanlığın Bakıp ta görülmeyen Mutsuzluğun aldığı umutların Tek sebebi sessizce gelen yokluğun Biten sence bizdik Her şeyi bitiren sen Bence her şey yanlış Biten sadece ben Hayat artık uçurumun kenarında Biz hüzünlü gecelerde Ben belki de senin kalbinde değil Bedenimle toprağın altında Söz verdiğim gibi sana Ölürken ki son sözlerim Nefes bile alamazken “Seni seviyorum” sevgilim. SENSİZ Ayrılalı günler aylar geçti hayatımdan Binlerce gözyaşları yanaklarımdan Sensiz ve sessiz süzülürken Bir umut içimde belki dönersin
Aşkın büyüyen karanlık gibi yüreğimde Masal gibi bir aşktı bu öyle demiştin Hani, hani sevgilim sen nerdesin? Gönderilmemiş bir mektup gibi Açıp açıp okuyorum yüreğimi Senin bıraktığın kırıklar elimi keserken Can havliyle yine de yine de vazgeçmiyorum Artık hep beyazlarla dolaşıyorum Ölürsem zahmet vermeden gömsünler diye Elimde hep kırmızı bir gül Seni görürsem veririm diye. DUR GİTME Dur! Gitme bizi ayıran uzaklara Gitme o karanlığa Her şeyin son deminde de olsak uzat elini Hiçbir şey için geç değil bırakma beni Arkana bakmadan gidiyorsun yine Gözlerim gözlerindeyken Yüreğim yüreğindeyken Sana bu kadar aşıkken niye? Ne olur gitme… SONBAHAR
Hiç düşünmeden duygusuzca Kırıp gittiğin bu kalbi Şimdi söyle, hiç sevdin mi beni?
Yüzüme bakmayacağın halde söylediğin o sözleri O zaman soramadığım soruları şimdi soracağım Neden sevgilim? Niye? Acı verse de geçmiş bana bu kadar Her gece ağlayacak kadar üzse de Yıllarca yolunu gözlese de Unutma, unutmayacak kadar sevdi bu gönül Ne diyeceksin hadi şimdi söyle Hala sevdiğini mi söyleyeceksin? Sakın o kelimeleri ağzına alma Çünkü yine inanırım sana. GÖKYÜZÜ KUĞUSU Gökyüzünde uçan kuğu gibi Kondun yanıma Ben sana baktım sen bana Sonra tekrar havalandın Huzurlu gökyüzüne Sanki gökyüzü seninmiş gibi Kanat çırpıyordun özgürlüğe Bende sana yetişebilmek için Havalandım yeryüzünden sessizce Kanat çırptıkça çırptım Yetişmeye çalışıyordum sana Kanatlarıma değen sadece bulut parçaları Belki de sana anlatabildiğim bu kadardı. BİR ŞAİRİN GÜNLÜĞÜ
Elimde değil ki söyleyemem Geceleri hasretinle ağlarım Kuytu köşelerde yazarım Sen içer sarhoş olursun Ben sarhoş uyanırım Bir damla içmeden Sen anlamazsın hüzün bizden. PİŞMANLIK
Seni seviyorum gitme! Kal sevgilim diyemedim Şimdi özür diliyorum Beni affet diyemedim
Anlatacağım her şeyi hiç susmadan Bulamadığımdan hüzünlüyüm Ya da bulamadıklarımdan Belki de hiç bulamayacaklarımdan. HİÇ
Beni bırakıp gittiğin ocağın soğuk sabahında Zaman durdu sesim çıkmadı bir hiç oldum Halimi anlamadılar ben hiç anlatamadım
Özlemimdi geceler göremediğim gündüzler Bıraktığın hatırlar unutamadığım anılar Sendin her şey bense hiçbir şey Sen gideli öldü burada takvimler Artık yok hesapladığın saatler Ne hayaller var ne de sen varsın Bu boşlukta an an sessizlik var O sessizlikte kimsenin duymadığı çığlıklar İçimde kocaman boşluklar Yavaşlayan çılgınlık içimizdeki çocukluk Sayfa sayfa Leyla günlerce Mecnun Aradıysa bile ben Mecnun sen yoksun
Tüm acılarımda acılar diyarında Sonsuzluğa bekliyorum seni Gökyüzü maviliklerinden düşer gibi Gecelerde kayan yıldızlar Bir mektup gibi gel ey yar Geçmişiyle hüzünlü hayatım Gözümden hiç gitmeyen o gidişin Rüzgârın esip döktüğü yaprakların Dünyanın bize ölümü anlattığının Ölümün aşk olduğunu bilemedim
Buluştuğumuz o yerleri Her yıl dönümünde yürüdüğümü Kapının karşısındaki yazıyı Okuduğun o şiirleri Benim yazdığımı Şu an benim mezarda olduğumu bilemedim. YALNIZLIK Yalnızlık öyle bir şey ki Sorsanız üst üste Cevaplamak mümkün değil Yaşadım mı? Gördüm mü? Bilemem
İçinde olduğunuz bir şey Tarif ne mümkün Tekerrür hayat Bundan ibaret Havuz misali yaşamak AŞKIMA
Aşkıma hürmetle yıldızlar diz çöktü Usulca tuttum kaldırdım Birde düşünün bana bu aşkı yaşatanı
Büyüdük biraz daha yaşlandık Tüm hayatımı senle geçirme dileğiyle İyi geceler tatlı rüyalar meleğime SADECE
Bilirsin tek hayalimdi Tebessümünde kaybolmak Aşkı âşıklardan yaşamak Gündüzler yalandan artık Gökyüzü yıldızlardan Gecelerim uykusuz artık Bu aşkta yalnızlık Kalbim kırık hayata Sevdiğimi aldı benden Gideli yıllar oldu hayatımdan Hala kalbimde neden Beni kendine âşık eden Karanlığıma güneş gibi doğan Niye bıraktın beni neden Daha derine atmadan Hala sevdiğimi düşünme seni Yüceltme gözlerinde kendini Bırakıp gittin bu sevgiyi
Versekte yıllarımızı Hayalimdi seninle yaşlanmak Gitmeden önceydi elbet Hep gezdiğimiz sokaklar Bazen el ele kol kola Kahkahalar attığımız Hayaller kurduğumuz Eskidendi yalnızlıktan evvel
Ayrılığı niye seçtin Buldun mu beklediğini Ama beni kaybettin Bir gün seni yazacağım hiç durmadan Bir damla gözyaşı bile dökmeden Sensizken seni anlatarak Yazacağım ömrümü sana adayarak Umutlar kapıyı çalmaz oldu sen gideli Resimler sözler anlamsız Gidişindeki soğukluk hariç Hala üşümekteyim sensiz Değerler biçermiş kaftanı Gönül aramış aşkını Mecnun severmiş Leylayı Aşkta verirmiş yalnızlığı Aklım gidip gelmekte Yaşlılık işte napacan İnsan bilmez doğduğunu Açtır her zaman ölüme Kin gütmez kalp Âşık olur sadece bir ölümlüye Yazsam sayfaları doldursam Hüzünlensem gece gece Duysam güzel sesini Düşünsem yanımdaki hayalini Binlerce damla gözyaşı döksem Keşke bir gün çalsan bu kapıyı Bilir miydin günlerce hiç kalkmadan Bir yudum bile su içmeden Hayalini kurarak bazen Bizi yazdığım sayfalara Çiçekler var bahçemizde Kırmızı güller, beyaz kefenler Yine bir ayrılık var kapıda Lütfen ayrılmayın âşıklar. ORMAN
Baharda açıp yazda solmasak Ölüp ölüp dirilmesek keşke Hep sen benim bende senin olsam Ölümlerden ölüm beğen deseler Kucağında ölmek isterdim Seni her gün öldüreceğiz deseler Beni bıraktığın günü söylerdim Rüzgârın sesini dinlercesine Dinlerdim sesini Denizin maviliğini izlercesine İzlerdim gözlerini ÖZLEM
Hiç beklentide bulunmadan Ümit etmeden hayal kurmadan Anlamı ne olurdu acaba, anlamsızlıkların Özleme çok anlam yüklenirdi Özlemin lekeleri silinebilir miydi? Belki de sabahın temiz havası gibiydi Özlemi geceden koparmadan Taşırdık sabaha yükünü kaldırır gibi Görmeden özlenir miydi? Sesini bile duymadan Kör ve sağır gibi Özlenirdi… APARTMNIN KARANLIK YÜZÜ Soğuk bir sabaha uyanmak Güneşi duvarlarla arkama alarak Aşağı bakıp gördüğüm çocukluk Apartmanın karanlık yüzüydü Rutubet kokusu gelen burnuma Sabah dışarı çıkmak bahaneydi aslında Ekmeğin eksik olmasına sebep Apartmanın karanlık yüzüydü Gittiğim yerde pencere kenarına oturmak İnsanın gözüne değil de bahçeye bakmak Çoğu zaman insanlara inat Apartmanın karanlık yüzüydü ÖĞRENMEK
Aileyle değil de babamızla kalırken Açlığı enflasyonla öğrendim Büyüklerim iş bulamazken Çaresizliği kardeşimleyken öğrendim Ona söz verip mutluluğu veremezken Kelimelerin ifadesiz kaldığını öğrendim Bu hikâyede 8 yaşındayken Duygularımı saklamayı öğrendim Yapacaklarından korktuğum insanlardan Sırları söylememeyi öğrendim Olmayan dostlarımdan Öğrenmemeyi öğrendim Gelenleri bilmezken SUSUZ
Yağmurların altında Sularla geldim sana Çamurlu yollardan Suyla özledim seni Pencerenin ardından Suyla yazdım sana Susuz kalanlardan Suyla andım seni Denizin maviliğinde Suyla kırgınım sana Gözlerden süzülende SEYYAHTAN NOTLAR
Soğuklar dibine kadar vurmuştu toprağın Otların ucuna kadar buz tutmuştu Böyle bir sabahtı işte sana yol tutuşum Kıyılarında yolların kurtarıyordum Soğuktan
Sana yetişebilmek içindi donan parmaklarım ALIŞVERİŞ Parasız Kalpsiz
Yersiz Kimsesiz
Sevgisiz Susuz
Kaldım, aldıkların bunlardı Yaralı
Hüzünlü Bitik
Nefretli Yalnız
Yazar Oldum, bıraktıkların bunlar ÇOCUKTUM
Seninle olmak Girişte bir yerlere varırım sanıyordum Beni karşılayan kocaman duvarlardı Annemi arıyordum çünkü 5 yaşında çocuktum DÜŞÜNMEDİM Remine bakıp yine saatlerce ağlayasım geldi Düşündüm sonra ne kadar ağlasam da boşuna Gelmeyeceksin gündüz ayazı da olsa Şu lanet olasıca kapıma Gelmemenin sebebi Kapıysa sökeyim Yolsa kapında bekleyim Bensem sen kurtuldun Bende kurtulayım I
Bitebilirdi belki ama Keşkesiz sevdiğim için Bitmeyecek
Kemiklerimi parçalayabilirsin Fikrimi değiştiremezsin
Güneşini mi çok gördün bana Bari bırak karanlık rüyalarıma Son kez sarılayım anılarına V Tarlaların ucu bucağı yok Kader hasret ufuk kadar çok Rüzgâr sesini getirmiyor artık Eskisi gibi değil hep çığlık VI Gölgeni özledim Sokak lambalarını Kaldırım taşlarını Seninle farklılığımı BİLİNMEZE DOĞRU
Güzel de burada çirkinde Öyle bir yerdeyim ki Güneşin doğuşu da burada batışı da Öyle bir yerdeyim ki Sıfır noktası da burada en yüksek yerde Öyle bir yerdeyim ki Öncesi de burada sonrası da Öyle bir yerdeyim ki Sevinçte burada hüzünde Öyle bir yerdeyim ki Selde burada kıraçta Öyle bir yerdeyim ki Habil’ de burada Kabil’de Öyle bir yerdeyim ki Sonda burada sonsuzda Öyle bir yerdeyim ki Sende buradasın bende I
Hayalin yanımda olur muydu ki II Kırmızı bisikletim gibi Anımsatıcısın Sen yok olurken bıraktığın Denge gibi III Gene aklımdasın hiç çıkmaya niyetin yok IV Sensiz geçen yıllarım Sırtıma vuruyor kamçıların V Geçen gece rüyamda gördüm bizi barışmıştık Çok mutluyduk çok ama İşte dedim ya ancak rüyamda görürüm
Ben yanındayken bile özleyebiliyordum seni VII Ben bu dünyadaki iyi insanlar gibi değil Masallardaki iyi insanlar gibi olamaya Çalıştım ANLAMA
Buzullar ve dağların sessizliği Çok mu anlamlı hayatı Yoksa aşırı duygulu mu anlatamadıkları
Yoksa hiç sevmeyeceğimiz için mi? Ben onu anlıyorum anlatamadıklarımı Yaşam gerçekten de onda söyleyebildiğim Ne diyebilirim sana Bırak beni yalnızlığımla Sevme ve dönme geriye Hüzün gibi git sessizce I
Sen uçurumdun Ben intihar eden Sonunda can verdim ben Sen durmadan aldın Hiç utanmadan II Kayıp giden sadece ellerin değildi Baştanbaşa hayalimdi III Olağan dışı olan sendin ve senin yokluğundu Olağan dışı her şey beni buldu IV Anlatamadığım her şey sensin Anlatabildiklerim ufak sitemlerim Onun için üstüne alınma
Güldüm
Ama şimdi ağlıyorum I
Zor olan kazanılır
Hala seni sevmek Çok ağrıma gidiyor Ama senin hiç Haberin olmayacak Öleceğim bir gün Belki de Seni sevdiğimi Bilmeyeceksin. DOĞDUĞUN GÜNE SEVGİLERLE 80’ler Bugün dünyanın benim için durduğu gün Yılın ve ikimizin en güzel günü Hayatımın aşkı bugün geldi dünyaya Seni çok seviyorum nice yıllara 90’lar Gökyüzü senin için açmış gibi bugün Bahar senin için gelmekte Seninle varım ben Sen yoksan yokluğumdur benim Sonsuz aşkım nice mutlu yıllara
Güzelliklerin kraliçesisin sen Muhteşem bir kalbin var hissedebildiğim Nice mutlu yıllara hayatım I
Değiştirmiyor Belki sen değiştirebilirsin
Bütün yaşayıp da parça parça ölmek… III Hani aynaya bakarsın kendine Aynaya uzak olduğundan 2 kat Daha uzaksın kendine O yüzden hiçbir aynaya Bakarak hatırlamadım seni…
Çocukken oyuncaklar la oynuyordum Şimdi kelimelerle FARKINDALIK Her şeyde biraz aşk vardır Ona zarar vermeden önce bir düşün Senin yaptığın bir işe Suçlu olduğu halde zarar verilse Ne kadar ağrına gider Bu yüzden insan kendine zarar vermemelidir Yaradan’ın ağrına gider I
Bilemiyorum belki de Arkana bakmayıp dönüp gitmekti İlkinde umut seziyorum Umut olmadığına göre II Çınar gibi eskidi ömrüm Bir ormancı bekliyorum Budama yapar gibi kereste yapsın DELİNİN DİLİNDEN İnsan özlüyor çocukluğunu işte biraz da olsa Çocukluğumdan esintiler yaşıyorum hiç büyümesem de Bazı çocuklukta aşklar imkânsızdır platonik Yakınındayken uzak uzağındayken yakınından sevdim seni Bu terslikte bir iş var diye düşünebilirsin Bu işte bence bir deli var akıllı olmayan Üstlendi hep çocukluğum hiç anlamadan Yazık ona o çocuk daha, ben büyüdüm acılar bana Kalmalı bence geçmişten kırıntılar İkimize de yeterdi z tüketmeyi bilsek Af dilemek mi acı affetmemek mi? Ben acı sen tatlı oldun Ben acıları yaşadım sen acıma acıdın Üzüldün sandın hayatına ben kıvranırken ruhumdan uzaklarda Çocukluğumu affetmedim orada sen olmasaydın Geriye ne dönmek isterdim ne de bugüne gelmek Ben hep bir yerlerde kaldım orada Büyüdüm ama hala çocuktum Arabanın tekeri hep geri gitti baktığımda Ben normalim işte sizlere baktığımda Ajitasyon yapıyormuşum öyle dedin Nerede yalvardım ben sana Çocukluğuma kızma o daha çocuktu Kimse demesin bana akıllı Ben ne beyazım ne kıllı Burada beyaz duvarlar varmış ben kör müyüm? Koskoca ormanı duvar etti manyaklar Onlar ne anlar havadan sudan Onsuz hava zehir gibi tüketti beni Gelmeden buraya evvel Zehirlemişim kendimi yav bunların hepsi DOĞAL
Ateş üşütür soğuk yakar oldu Tatlı acıtır, biber tatlandırır oldu Ruhum boşalır, içim doldu Kalp birleşir, tümü soldu Gelmek hüzünlendirir, sevinçler yoldu I
II Olumsuzlar mıydı olumluya bağlayan Yoksa
Olumluluklar mıydı olumsuzluğa bağlayan III Saatler çoktu pazarlarda, çarşılarda, mağazalarda Sokaklarda sensizken olduğu kadar değil IV Sana bakamam yüzsüz kalmışsın V Sana en çok ihtiyacım olduğu anda “Seni seviyorum” yerine “ben gidiyorum” demedendi, Yıllar sonra gözlerine bakmak
Yazdığın kelimeleri harf harf inceleyerek, Başka anlamları var mı diye düşünerek geçirdim ömrümü
Sevgim, aşkım yanında ya bilirim ki hiçbir şey olmaz X Yeri geldiğinde ne olması gerekiyorsa o olmalısın Yüklə 128,15 Kb. Dostları ilə paylaş:
|