2.3. Engelli Çalışanlar
Ülkemizde engellilerle ilgili yapılan yasal ve yönetsel düzenlemelerle engellilerin günlük
yaşama ve üretime daha çok katılımlarının sağlanması amaçlanmaktadır. Avrupa direktif-
leri çerçevesinde mevzuat ve araştırmalar, işyerinde engellilerin çalışma hayatında nasıl
yerleştirilebilecekleri ve onlar için daha güvenli bir çalışma ortamının nasıl oluşturulabi-
leceği üzerine odaklanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Anayasa’nın 61. maddesinde “Devlet,
sakatların korunmalarını ve toplum hayatına intibaklarını sağlayıcı tedbirleri alır.” denile-
rek, engelliler Anayasal güvence altına alınmıştır (Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, 1982).
Dünya Sağlık Örgütü’nün (DSÖ) saptadığı ölçülere göre gelişmiş ülkelerde nüfusun %l0’u,
gelişmekte olan ülkelerde ise %12’si herhangi bir engelliliğe sahiptir. Ülkemizde, engelli
vatandaşlarımız toplam nüfusun %12,29’unu oluşturmaktadır. Çalışma ortam koşullarının
engellilere uygun hale getirilmesi ve engellilerin istihdamlarını artırıcı önlemlerin alınması
toplumsal gelişmişlik süreci açısından özel önem taşımaktadır. Çeşitli engeli (ortopedik,
zihinsel, görme, işitme, dil ve konuşma, ruhsal veya duygusal, kronik hastalık) olanların
çalıştırılabileceği işler, yasal düzenlemelerde belirtilmektedir. Çalışanın engelinin olması
iş kazaları gerçekleşme olasılığını artırıcı bir öğe olduğu için engelliler, çalışma yaşamı
açısından özel politika gerektiren grupların içinde yer almaktadır (http://www.dayanak.
com.tr/calisma-hayatinda-engellilere-yonelik-yasal-duzenlemeler).
Dostları ilə paylaş: |