| Ahad olan O İlâhi Zât, gönlüne bir () (mim) yer-leştirdi, zuhur ismine () (Ahmed) dedi ve (Ahad)ı Ahmed ile gizledi. Ahmed’i “Mahmud” ile Mahmud’u “Hamd” ile Hamd’ı da “Muhammed” ile gizledi ve aynı şekilde bunları da yine, “Muhammed” ile açığa çıkardı ve bütün bunları (Mustafa) ile seçti. İşte gerçek seçilmişlik budur ve bunun altı ve üstü olmadığından tek seçilmişliktir ve bu yüzden yukarıda bahsesedilen seçilmişlik sırasına girmez.
Ona baktığında ister Ahad de, ister Ahmed de, ister Mahmud de, ister Hamd de, ister Muhammed de, ister Mustafa de, hangi ismi söylersen söyle eğer biraz irfaniyetin var ise aynı zamanda bunların hepsini de söylemiş ve bu mâ’nâları idrâk ederek yaşamış ve onu her mertebesinden seçmiş olursun.
İlâhî olan Zât-ı Ahadiyyet gönlüne O (mim)’i yerleş- tirince yani Ahmed olunca daha evvelce Ahad’da bulunan
15
()() (ha) ve (dal) ın arasına giren () (mim) ile bu def’a (elif) i ilâve etmeden okunduğunda () “hamd” oldu. İşte (hamd)’ın gerçek İlâhi kaynak mertebesi burasıdır.
Dostları ilə paylaş: |
