lerden ol.” 182
-------------------
“Fe sebbih” “tesbîh et” bu bir bakıma, bir emir hükmündedir. Tesbîh etmemek mümkün değildir. Varlıklar bu emri kendi hakikatlerinden alırlar. İstidatları hangi ismin kaynağında ise, fıtratları o yönde hareket eder ve o ismin ifade ettiği tesbihlerini yaparlar. Her varlık başka türlü bir zuhurda olduğundan, teşbihleri de başkadır. Ancak bu tesbihler dışarıdan açık olarak anlaşılmaz. Bazı irfan ehli / ârifler bunları müşahede edebilirler. İnsanın varlığında bu tesbîh aynı zamanda zikre dönüşür. Tesbîh fıtri, zikr iradî’dir.
Dostları ilə paylaş: |