GöNÜlden esiNTİler: (6) peygamber (6) hz. Muhammed rasûLÜllah

NECM-53/14- (İnde sidretil muntehâ.)

“Sidretül Münteha'nın yanında.”

-------------------



Necm-53/15- (İndehâ cennetul me’vâ.)

“O'nun (Sidretül Münteha'nın) yanında Me’vâ Cenneti (vardır).”

-------------------



Necm-53/16- (İz yagşes sidrete mâ yagşâ.)

“Sidre'yi bürüyen şey bürüyordu.”

-------------------



Necm-53/17- (Mâ zâgal basaru ve mâ tegâ.)

“Bakışı kaymadı ve haddi aşmadı.”

-------------------



Necm-53/18- (Lekad reâ min âyâti rabbihil kubrâ.)

“Andolsun ki o, Rabbinin büyük âyetlerinden gördü.”

-------------------

244

NOT= Bu hususta daha geniş bilgi, (6-Mübarek geceler) ve

(37/53 Necm Sûresi) isimli kitaplarımızda bulabilirsiniz.

-------------------









Saff-61/6- “Ve iz kâle îsebnu meryeme yâ benî isrâîle innî resûlullâhi ileykum musaddikan li mâ beyne yedeyye minet tevrâti ve mubeşşiren bi resûlin ye’tî min bagdîsmuhû ahmed, fe lemmâ câehum bil beyyinâti kâlû hâzâ sihrun mubîn.”

“Ve Meryemoğlu İsa (a.s) şöyle demişti: “Ey İsrailoğulları! Muhakkak ki ben, elimdeki Tevrat'ta olan herşeyi tasdik eden ve benden sonra gelecek, ismi Ahmed olan Resûl ile müjdeleyen, size (gönderilmiş) Allah'ın Resûl'üyüm.” Fakat onlara beyyineler (mucizeler, deliller) getirdiği zaman onlar: ‘Bu apaçık sihirdir’dediler.”

-------------------



Müzzemmil-73/1- (Yâ eyyuhel muzzemmil.)

“Ey örtünüp gizlenen!”

-------------------



Müzzemmil-73/2- (Kumil leyle illâ kalîlâ.)

“Az bir kısmı hariç olmak üzere gece kalk!”

245

-------------------

Yâni beşeriyet örtüsüyle örtünmüş olan, kalk artık yani beşeriyetinden hakîkâtine kalk. Efendimiz (s.a.v)’in şahsında bu hakîkâtlere dikkat çekmek için verilen ifâde ile “Ey onun ümmeti olan kişi” “Gaflet halinden kalk bakalım. Beşeriyet örtünden soyun, hayal âleminden hakîkât âlemine geç mânâsınadır. Nefsini kötülenmiş olarak bil ve hakîkâtini idrâk et.

-------------------



Müddessir-74/1- (Yâ eyyuhel muddessir.)

“Ey bürünmüş olan!”

-------------------



Müddessir-74/2- (Kum fe enzir.)

“Kalk, artık inzar et (uyar).”

-------------------

Bu âyeti kerîme geldikten sonra Efendimiz (s.a.v) en yakın akrabalarından başlayarak dini tebliğ etmeye başlamıştır.

Dâ­ve­te en ya­kın­la­rın­dan baş­la­ma­sı em­re­di­len Var­lık Nû­ru-aley­his­sa­lâ­tü ves­se­lâm-, bir­gün Sa­fâ Te­pe­si’ne çı­ka­rak Ku­reyş ka­bî­le­si­ne ses­len­di. On­lar da bu çağ­rı­ya icâ­bet ede­rek Sa­fâ Te­pe­si’ne gel­di­ler. Al­lâh Ra­sû­lü -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem- yük­sek bir ka­ya­nın üze­rin­den on­la­ra şöy­le hi­tâb et­ti:

“Ey Ku­reyş ce­mâ­ati! Ben si­ze, şu da­ğın ete­ğin­de ve­ya şu vâ­di­de düş­man at­lı­la­rı var; he­men si­ze sal­dı­ra­cak, mal­la­rı­nı­zı gas­be­de­cek de­sem, ba­na ina­nır mı­sı­nız?”

On­lar da hiç dü­şün­me­den:

246

“Evet ina­nı­rız! Çün­kü şim­di­ye ka­dar Sen’i hep doğ­ru ola­rak bul­duk. Sen’in ya­lan söy­le­di­ği­ni hiç işit­me­dik!” de­di­ler.

Ora­ya gel­miş bu­lu­nan her­kes­ten bi­lâ-is­tis­nâ bu tas­dî­ki alan Al­lâh Ra­sû­lü -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem- on­la­ra şu ilâ­hî ha­kî­ka­ti bil­dir­di:

“O hâl­de ben şim­di si­ze, önü­nüz­de şid­det­li bir azap gü­nü bu­lun­du­ğu­nu, Al­lâh’a inan­ma­yan­la­rın o çe­tin azâ­ba uğ­ra­ya­cak­la­rı­nı ha­ber ve­ri­yo­rum. Ben si­zi o çe­tin azap­tan sa­kın­dır­mak için gön­de­ril­dim.

Ey Ku­reyş­li­ler! Si­ze kar­şı be­nim hâ­lim, düş­ma­nı gö­ren ve âi­le­si­ne za­rar ve­re­ce­ğin­den kor­ka­rak he­men ha­ber ver­me­ye ko­şan bir ada­mın hâ­li gi­bi­dir.

Ey Ku­reyş ce­mâ­ati! Siz uy­ku­ya da­lar gi­bi öle­cek­si­niz. Uy­ku­dan uya­nır gi­bi de di­ri­le­cek­si­niz. Ka­bir­den kal­kıp Al­lâh’ın hu­zû­ru­na var­ma­nız, dün­yâ­da­ki her ha­re­ke­ti­ni­zin he­sâ­bı­nı ver­me­niz mu­hak­kak­tır. Ne­tî­ce­de ha­yır ve ibâ­det­le­ri­ni­zin mü­kâ­fâ­tı­nı, kö­tü iş­le­ri­ni­zin de ce­zâ ve şid­det­li azâ­bı­nı gö­re­cek­si­niz! Mü­kâ­fât ebe­dî bir cen­net; mü­câ­zât da dâ­imî bir ce­hen­nem­dir.”

Al­lâh Ra­sû­lü -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem-’in bu hi­tâ­be­si­ne, ora­da bu­lu­nan­lar­dan umû­mî bir îti­raz gel­me­di. Yal­nız am­ca­sı Ebû Le­heb:

“–Hay eli ku­ru­ya­sı! Bi­zi bu­ra­ya bu­nun için mi ça­ğır­dın?” di­ye­rek mü­nâ­se­bet­siz ve ya­kı­şık­sız söz­ler sarf et­ti. Ha­kâ­ret­le­riy­le Peygamber Efen­di­miz -sal­lâl­lâ­hu aley­hi ve sel­lem- in kal­bi­ni kır­dı.

Kendisi hakkında, Leheb Sûresinde bahsedilen sonunu bu ifadeleriyle daha o zamandan kendisi hazırlamış kendi hükmünü kendi vermiş olduğundan iki eli de kurumuştur. Zelil ve hakir olarak ölmüştür.

-------------------



Hâkka-69/40- (İnnehu le kavlu resûlun kerîmin.)

247

“Muhakkak ki o, gerçekten Kerîm Resûl'ün sözüdür.”

-------------------

İlâhî hakikatlerin ve kelâm-ı ilâhî’nin kendisine ikram edildiği ve onları kendi nefsinden değil vahy olarak zâhire çıkaran “Kerîm Resûl'ün sözüdür.”

-------------------



Tekvîr-81/22- (Ve mâ sâhıbukum bi mecnûn.)

“Ve sizin arkadaşınız mecnun (deli) değildir.”

-------------------

Yani hayal ve vehim âleminde yaşamayan, kendisinde bulunan Hakikat-i İlâhiyye üzere yaşayan ve onun meczubu, o nun ilâhî cazibesinde olandır.

-------------------



İnşirâh-94/1- (E lem neşrah leke sadrek.)

“Göğsünü senin için şerhetmedik mi (yarıp genişletmedik mi)?”