GöNÜlden esiNTİler: (6) peygamber (6) hz. Muhammed rasûLÜllah

1.Muhammedü’l Emîn

2.Hazret-i Muhammed

3.Hakîkat-i Muhammedîye

4.Hakîkat-i Ahadiyyetü’l Ahmediye ki o 13. Sayıdır.

Bir de 14 vardır, Nûr-ı Muhammedîdir. O bütün mertebelerde olduğu için 14 deniyor, yerini bildirmek için 14 deniyor. Aslında 13’ün üstünde başka bir sayı değeri yoktur. Ama yeri belli olsun, yani ona bir makam verilsin diye sıra, sayı sıralarına göre. Makam sıralarına göre değil. Yani sayıdan 13’den sonra 103’de var, 2003’de var, 23’de var, hepsi var sayı sıralarında. Ama makam sıralamasında 13’e kadardır. 14’ün sayı sıralaması, makam sıralaması değil yani ifade etmek içindir. Onu 13’ün içine koyamıyoruz, 12’nin içine koyamıyoruz, 11’in içine koyamıyoruz, konulmuyor. Neden? Çünkü oraları ayrı makamlardır. Ama 1’den 13’e kadar olan bütün makamlarda mevcud olduğundan o ara sayıları alamıyor, onların dışında en yakın olan 13’e en yakın olan sayı da 14 olduğuna göre, o zaman 14 diyoruz tanıtım bakımından makam bakımından değil. Hepsinde mevcud. Yahut şöyle diyebiliriz:

1+14, 2+14, 3+14, 4+14, 5+14 yani hepsinde o 14 var. Neden? Çünkü bu âlem Allah’ın “nûrus semâvâtı vel ard” dediği gibi Allah’ın nûru, Nûr-u Muhammedi buna derya-ı nûr-ı Muhammed’i diye de, tarif ediliyor. Nûr-ı Muhammedî deryası diye, işte â’mâiyyetteki ahadiyyet yani karanlık olan âlem, Nûr-ı Muhammedî ile aydınlığa çıkmış oluyor, yani zuhûra gelmiş oluyor. Muhammedü’l Emîn iken

112

Cibril-i emîn olan Cebrâil (a.s.) Muhammedü’l Emîn olana Allah’ın emîn isminden gayb lâtif isminden ilk defa “IKRA” ile peygamberimize ki o anda nübüvveti başladı.

Hira’ya çıktığında Muhammedü’l Emîn idi ama Cebrâil (a.s.) Cibril-i emîn olan, Muhammedü’l Emîn’e bakın ne kadar emîn olanı getirdi. Gelen kaynak emîn, getiren risâlet mertebesi, Cibril o anda emîn talebe olan Muhammedü’l Emîn de emîn, gelen mevzûlarda emîn. Bakın bir arada 4 tane emînlik vardır. Yani kaynak emîn, getiren emîn, gelen yer emîn, getirilen emîn. Doğru yani, hayal ve vehim bunların içersinde hiç yoktur.

İşte bu geliş süresi devam ediyor, ediyor, ediyor mi’râc gecesi de Âyet-el Kübra, hani büyük âyetlerimizden gösterdik dediği, orada da Hakîkat-i Muhammedîyeyi görmüş oluyor. O makamda da Hakîkat-i Muhammedîye başlamış oluyor.

Bütün bunların sonunda da yani 23. sene zarfında hepsini kapsamına alan, kendi hakîkatini tam olarak idrak etmiş olan yani insan-ı kâmil kemâlâtını tamamlamış olan (Ahmed olarak İncilde de Îsâ (a.s.) lîsanından da bildirildiği gibi), Ahmed olarak vasıflandırılması bu da Ahadiyyet mertebesine, Ahad’a bir mim ilâvesiyle Ahmed olmakta. Bu da işte Hakîkat-i Ahadiyyet-ül Ahmediyye yani Ahadiyyetin hakîkati olan Ahmed makamı olmakta ve bunun zuhûru da çok övülmüş ve seçilmiş olan Muhammed ismi ile bu makamın zuhûra çıkmasıdır.