| (5) Ressamın yaptığı işten kendisinin hangi mertebede olduğunu düşünebiliriz.?
Ressam boyadığını sanıyor. Fark âleminde yaşadığını gösterir.
Bir üst mertebesi “Cenâb-ı Hakk’ın elinde yazanı, ayağında yürüyeni…” olduğu yerdir. En son mertebe ise “Attığın zaman oku sen atmadın, Allah attı” Âyetinin mânâsı’dır.
(6) Diğer mertebelerin birinde olan kimseye yukarıdan nasıl ve neler çizgi çizilirdi?
İnsân’ın üzerinden, dehir’den bir zaman geçmiştir ki o, henüz anılmaya değer bir şey bile değildi. İnsân /1. Âyet (İbn kesir izâhı) İnsân resmi boyamak en üst mertebedir. İnsân ikiye ayrılır. Nâkıs ve kâmil olmak üzere. Nâkıs insân, hayvân-ı nâtık olarak isimlendirilir. İnsânda olan hayvânlık mertebesi ile dışarıdaki hayvânlar farklıdır. Beşerin hayvânlığı, hayvânların hayvânlığını zabt eder. Hayvân resimlerinin boyanmasının en büyük sebebi kişinin kendindeki bir alt mertebeye teshir etmesidir. Ne zaman ki hayvânlık vasfı ortadan kalktı ya da onlara hâkim olduk; o vakit insân resmine geçilebilir.
Fakat; İnsân resminin boyanması demek kâmilliğe gidiş olup, boyamanın kalktığı devredir. Boyayan, boyanan ve boya cem olmuştur.
NOT: Böyle zâhiren küçük mânâ yönünden büyük olan hikâye ile tefekkür sahamızı aydınlatan Efendi babama teşekkür ediyorum. Ellerinden hürmetle öpüyorum. Nu….. Ni…. kızı.
Dostları ilə paylaş: |
