Mesnev-i Şerif Ahmed Avni Konuk 8. Cild Sayfa Sayfa 579-589
Bir karınca kâğıt üzerinde giderdi. Kâlemin yazmasını medhe başladı. Diğer bir karınca daha keskin idi. “Parmakları medh et ki bu hüneri onlardan görüyorum dedi.” Diğer bir karınca her ikisinden daha parlak gözlü idi. “Ben kolu medh ederim, parmaklar kolun dalı ve cüzüdür” dedi.
Kağıt Vahidiyyet sahasıdır, karıncalar Neml ebced hesabı 120, 12 ve 1 de bâtın noktalı Elif’in Hakikat’i Muhammediyye’nin bu vahidiyyet sahasına yansıyan bir (ahad) İnsân’ın cüzleridir. Her biri esmâ-i İlâh-îyye terkipleri üzere kendilerine yansıyan mertebeden İnsân-ı Kâmili görücü olmuşlardır. Ressamın-Tasfircinin âleti, fiili, esmâsı ve sıfatı çeşitli mertebelerde olan karıncalar-insânlar görmüştür.
