| Başımdan gecen önemli olay: (Sorulduğu için edeben)
Kontrol icin doktora gittigimde benden memografi ve ultrasonografi istendi. Ben de bir görüntüleme merkezine gidip, memografiyi çektirdim. Ultrasonografiyi çekerken, doktor birden yarım bırakıp dışarı çıktı. Bir müddet sonra içeri girdi ve bana: Doktorunuz bugün bu raporlarla birlikte sizi bekliyor dedi ve ultrasonografiyi tamamladı.
Öğleden sonra raporlarla birlikte doktora gittiğimde, “hemen ameliyat olmanız gerekir,” deyince çok şaşırdım. Nerede, ne zaman olacağımı kararlaştırıp hastaneye yattım, ameliyat oldum. Sonra doktor bana bilgi verdi ve koltuk altındaki lenflerin de alındığını ve işimin bitmedigini radyoterapiste gitmem gerektigini soyledi. Ben kendim için hiç kötü düşünmüyordum ama etrafimdaki yakınlarım çok üzgündü. İki ay her gün radyoterapi olacaktım. Radyoterapiye başladım. Beni ısrarla götürmek isteyen eşim ve kuzenlerime itiraz ettim. Kendimle başbaşa kalmak (tefekkür etmek) istiyordum. Yanımda kimsenin olmamasını istiyordum (o zamanlar tefekkürün ne olduğunu bilmiyordum ama Rabbim öyle istiyordu.)
Radyoterapinin verdigi güçsüzlük-halsizlikle birgün bir kaldırıma oturdum ve bunların birgün geçeceğini, bunların olması gerektiğini düşündüm. Tekrar ayağa kalktım, evin yolunu tuttum. Radyoterapi iki ay sürdükten sonra, kendimi cok iyi koruyarak bugünlere geldim. Benim bu hastalıktaki teslimiyetim bu kapıya gelmemi nasip etti. Rabbim’e teşekkür ederim.
Dostları ilə paylaş: |
