GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (5) doğdular, yaşadilar, ÖLDÜRDÜler

Allah râzı olsun.

Hürmetle ellerinizden öperiz…



(63) Pı.. Ça..

Ve aleyküm selâm Terzi Babam,

Bismillâhirrahmânirrahîm.

Doğma, insanın oluşması beşer hâliyle olur. Ama asıl doğma, kişinin Muhammedî bir Âdem gönlünü kabul etmesi ve onunla beraber olmasıyla olur. Bu doğma kişide var olan, ama görünmeyenleri açığa çıkarır. Bunlar da ancak Âdem için secde etmek ve dâim gönül secdesinde olmakla görünür. İslâm’ın remiz rakamı olan dört her yerde karşımıza çıkar. Allah Âdemi muhatap almış ve nizamını ona göre kurmuştur. Burada da dört nokta karşımıza çıkar. Bunlar küfür, nifak, şirk, inkârdır. Âdem için secde yapılıyorsa bunlar açığa çıkmaz. Ama benlik ön plânda olursa hepsi harekete geçer. Mûsâ zamanında mülk edinme hâli, İsâ zamanında kendi kendine din icat ve geçmişten kalan haller görülür. Bunların hepsi bizde mevcuttur. Bünyemizde Yahudi ve Firavun hâli vardır. Ama biz tevhîd hakîkatındaysak bunlar bir şey yapamaz. Bu da ancak tatbîkatta Âdem için secde noktasını yaşamımıza geçirerek olur.

Mânâda yaşam ölümle başlar. Allah irfân olunmayı istiyor. Hayatın olması diriliğin olması da ancak Muhammed’i kabul ile olur. Bunu kabulde olmayanlar ölüdür. Çünkü âlemlere rahmet olan Muhammed’dir, diriliktir, yaşamdır. Odur her şeyin aslı... Bunu kabul ve tasdikte olanlarda oradan aldıkları dirilik ile diridirler. Her şeyin kaynağıdır, ana noktasıdır çünkü... Bu her zaman devam etmektedir. Risâleti taşıyan Muhammed’dir. İşte gerçek yaşam bununla olmak ve rızâda olmaktır. Yoksa diğeri ne yaşam olur ne de kendini bilmek. Hüve; görünmedir. Her zaman her dâim diridir. Şeyh-i Muhammed’dir. Nebîler, Sâlihler, Sıddıklar, Şehidler hepsi aynıdır. Muhammedî Âdem gönlü ile olmaktır dirilik. Ona uymak, söz dinlemektir. Bunu hayata geçirmek tatbik etmektir. Muhammed olmadan asla olmaz ve olamaz.

Kelime-i Tevhîd Risâlettir. Aslında ölümle başlar doğum. Burada da dört sayısı yine cismin kırk haftada meydana gelmesiyle karşımıza çıkar. Tevhîd’de isek Allah'ın makbul tutmadığı haller içinde olamayız. Bunlar geçmişten gelen takıntılar, hevâ, bünyedeki firavun yani mülk hâli ve yahudi hallerimiz. Bu da ancak Muhammedî bir Âdem gönlü ile gönüllenerek kontrol altına alınır. Mürşid elindeki Zülfikar ile (Zâhir-Bâtın) bunu yapar. Bu fikriyatları, düşünceleri keser. Çünkü bu hallerle Tevhîd hakîkatında olunmaz. Bu fikriyat ve düşüncelerin ölmesi ile Allah'ın irfân olunma arzusuna gidiş başlar ve devam eder.

Allah Âdemi muhatap aldığından her şey buna göre işler. Bu dört basamağın sonunda Kelime-i Tevhîd ve Kelime-i Risâlet’e gelinir. Burada artık ne sen, ne ben vardır. Kendinden kendine bir görünme olur. Hedef hüviyettir. Arzda halîfe budur. Âdem diridir. Her şey gelir geçer ama Allah bâkîdir.