Allah râzı olsun.
Hürmetle ellerinizden öperiz…
(66) Su.. Yı…
Ve aleyküm selâm Terzi Babam,
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Terzi Babamız’dan biz kardeşlere ikram olarak lütfettiği (76-5 olan Doğdular, Yaşadılar hikâyesi) Halîfemiz tarafından bize ulaştırılmıştır Allah râzı olsun. Âmîn
DOĞDULAR YAŞADILAR ÖLDÜRDÜLER ÖLDÜLER
Vaktiyle memleketin birinde yaşayan bir padişah varmış, oldukça yaşlanmış kendinin ceddinin de hatıralarının ve savaşlarının kalıcı olması için sonraki nesillere ulaşması için etrafındaki görevli tarihçi ve yazarları toplayarak bunları yazmalarını istemiş.
Efendim, burada Allah’ın (c.c.) kulum diye hitap ettiği İnsân-ı Kâmil’in kemâlatının tatbîkata konması sırlarını görüyoruz. 4 makam üzere tatbîkat var. Vücûd kitabı yazılıyor: Şeriat, Târîkat, Hakîkat, Marifet.
Önce ciltler hâlinde kitaplar yazılıyor bunlar manevîyata girmeden önceki hâli kapsıyor. Nefs-i emmâre her şeyi biriktirmek, sahiplenmek... Günahlarımız, sevaplarımız bir hayli... Bunların bırakılması, yani Şeriat mertebesinden Allah’ın (c.c.) ef’al mertebesindeki rahmetine ulaşmak için... Gerçek doğum ancak Muhammedî Âdem gönlü bulup teslim olduğun zaman gerçekleşir. Târîkat mertebesinde mürşidin himmeti ile yol alınır, muhabbetle yaşamaya başlanır, öğrenilir, takunyalar kapıda bırakılır. Akıl nefse değil, nefis akla uydurulacak. Kırıcı dökücü halleri bırakıp, “Heze min fazlı rabb’î” öğreniyoruz. Tabi bu tatbîkatta sen bir de ben, 2’lik sistem içerisinde, yine ciltler yazılıyor, bu da çok uzun geliyor padişaha, “kısaltın,” diyor. Burada artık Öldürmek geliyor. Hakîkat mertebesi kişinin kendi varlığında Hakk’ın varlığından başka bir şey olmadığını idrâk etmesini, bunu unutmaktan sakınmasını gerektiriyor. Tamamen öldürmek için Bakara Sûresi’ndeki sarı ineğin kesilmesi lâzım. Gerçek manevî ölümün gerçekleşmesi, artık burada daha önceki bahs- ettiğimiz sakınmada kalkmıştır, çünkü o da bir ayırımdır ve sadece Lâ ilâhe illâ allah Hu ÖLDÜLER İnsân-ı Kâmil 12. makam.
“DOĞDULAR, YAŞADILAR, ÖLDÜRDÜLER, ÖLDÜLER” hikâyesinde padişahın, yani manevî zâtın, bu cümleye “şimdi olmuş,” demesi ve bir müddet sonra rahmetlik oluyor gerçek diriliğe ulaşıyor (Yâ’sîn). El İNSAN
Terzi Babamız’ın bize lütfettiği bu hikâye inşeallah biz derviş kardeş-lerde yeni açılımlara, oluşumlara vesile olur. Âmîn.
Dostları ilə paylaş: |
