| (30) Al…. Ca…. Er….
Selâmün aleyküm Mu….. Hocam. Benim cümlem: “Hiç idim, Şişirdim Söndürürsem Ulaşırım İNŞE-ALLAH”
Bizler Rabb-ül Âlemîn’in uygun gördüğü esmâ gölgeleri ve verdiği rollerin oyuncuları olarak bu âleme gönderildik. Bu nedenle bize ait bir bedenimiz yok, bizler HİÇiz. Dünyada hiçliğimizi unuttuk; NEFSİMİZİ GEZİ BALONLARI gibi hevâmızla (havamızla) şişirdik, diğer balonlaşan nefisler arasında boy göstereceğiz diye de hevâ ateşi ile ısıtarak
yükselttik.
Eğer bu şişen nefsimizin hem ateşini hem de havasını söndürebilirsek Rabbimiz’e ulaşabiliriz İNŞEALLAH. BEN de Mu….. Hocam’ın yardımı, Terzi Babam’ın himmeti ve ALLAH’ın (c.c.) lütf-u keremi ile nefsimin hevasını söndürüp bu BENlikten kurtulup Rabbim’e ulaşacağım İNŞEALLAH. A….. C…. ER….
(31) Er… Po….
Hayırlı akşamlar Mu…. Abi. Bu seneki tefekkür çalışması olan “doğdular, yaşadılar, öldüler, ve öldürdüler,” hakkında çok düşündüm, çok şeyler aklımdan gelip geçti. Birkaç satır yazmaya karar verdim. Yanlış bir şey söylemekten affınıza sığınırım.
Bu cümleyi ilk okuyuşta şimdiye kadar kendi yaşadıklarımı hatırlamaya çalıştım. Ayrıntıların çoğu unutulmuş, hayâl meyâl hatırlar gibi oldum. Ama “bu hatıralar ve yaşananlar beni nereye getirdi, beni ne yaptı?” deyince bir tek cümle bile bulamadım. Aynen dediğiniz gibi, “ayniyyetten gayriyyete düşmüş bir yaşantı.” Bu yaşantı sadece hayâl ve vehim içinde geçmiş, ne kendini bilmiş, ne de Rabbi’ni bilmiş biriydim. Bir yıla yakındır sohbetlerinize geliyorum ve Terzi Babam’ın kitaplarını okuyorum. Anladığım şu, yaşam her an Rabbin’le yaşamak, O’nunla beraber olmaktır. Bu anlayış içerisinde bir de cümleyi tersten okumak gerekir diye düşündüm.
“ÖLDÜLER ÖLDÜRDÜLER YAŞADILAR DOĞDULAR” şeklinde okuyunca bizim ders sisitemimizle paralel olduğunu gördüm. Bu yolda kişi hayâl ve vehim içinde bir yaşantı yaşıyorsa ölü sayılır. Terzi Babam’ın şu dizeleri aklıma geldi:
Dostları ilə paylaş: | 
